donderdag 17 oktober 2019

Luisteravond 102 ~ September 2019

Erik Wøllo ‎zijn Infinite Moments was deze avond de opener.
De Noor heeft er reeds een lange carrière opzitten.
http://www.wollo.com/
https://www.discogs.com/artist/115995-Erik-W%C3%B8llo 
Als jazz muzikant begonnen in 1983, zo zat hij samen met onder andere fluitist Øystein Sevåg in Celeste, meer dan één album werd er echter niet uitgebracht.
Wøllo ging solo en bracht sindsdien meer dan 40 albums uit.
Daarnaast componeerde hij muziek voor films, theater, balletten en kunsttentoonstellingen.
Het vermaarde Projekt Record label bracht meerdere albums van hem uit, ook deze Infinite Moments.
 
https://www.projekt.com/store/product-category/artists/wollo-erik/  
Ik zag de man vorig jaar een sterk concert geven op het B-Wave festival, dit album ligt in dezelfde lijn van wat hij daar speelde maar was toen nog niet beschikbaar.
Geen synthesizers op Infinite Moments, de muziek wordt volledig uitgevoerd op elektrische gitaren met hulp van e-bow.
Ritmes ontbreken, lange, uitgestrekte en boeiende soundscapes zijn er des te meer.

6 tracks op dit album die vooral bestaan uit bewerkte gitaarloops, voor iedere track werd een andere gitaar gebruikt.
Bij momenten moest ik aan Robert Fripp denken, niet verwonderlijk dus dat ik Infinite Moments als één van Wøllo's beste albums beschouw.
Het werd dan ook zo goed als integraal beluisterd en hier kan dit ook, aankopen doe je best bij de lokale handelaar en zo overbodige shipping vermijden.
https://projektrecords.bandcamp.com/album/infinite-moments 

Johan De Paepe bracht als Owann zijn derde CD uit.
Hij vertaalt zijn bezorgdheid over de toestand van onze planeet naar acht ambient-tracks die samen State of Mind vormen.
Het is een heel emotioneel album geworden?
Sinds de aankoop in juni op Cosmic Nights is die hier ten huize reeds vaak gespeeld. Niet enkel omdat ik die zelfde bezorgdheid deel maar vooral omdat het mooie muziek betreft.
Een review over de Cosmic Night:
https://www.gonzocircus.com/afscheid-op-een-eeuwige-plek/ 
Wie van het ambient-werk van Roger Eno en Harold Budd houdt zal State Of Mind wel waarderen.
Meer duiding is te lezen bij Merchants Of Air en Luminous Dash, reviews door Patsker:
http://www.merchantsofair.com/albums/owann-state-of-mind 
https://luminousdash.be/reviews/owann-state-of-mind-wool-e-discs/ 
Voor wie het Frans machtig is, het album werd besproken op Sylvain Lupari's blog, Synth & Sequences:
https://www.synthsequences.com/post/owann-state-of-mind-2019
Uitgebracht door Wool-E-Discs als Belgian NeuMusik Chapter 024:
https://wool-e-tapes.bandcamp.com/album/wed060-bnm024-state-of-mind-ambient

Het volgende dat ik liet horen was de The Sea Within van Voetvolk.
https://www.discogs.com/Voetvolk-The-Sea-within/release/14044626
Ik kocht de LP op het Pulse Modular Music Fest in Opwijk.
Die lag de vorige luisteravond al klaar maar is toen niet aan bod gekomen.
De muziek van The Sea Within is de soundtrack voor een gelijknamige dansvoorstelling van het gezelschap Voetvolk van Lisbeth Gruwez en Maarten Van Cauwenberghe.
Die laatste stond samen met Elko Blijweert en Bjorn Eriksson in voor de muziek.
En die is geweldig!
Niet in een vakje te proppen, ik zal het maar houden op avontuurlijke elektronische muziek.
Luister zelf maar:
https://rotkat.bandcamp.com/album/the-sea-within
De dansvoorstelling is nog steeds op tournee, zo is ze o.a. te zien op 10 november in het gloednieuwe Leietheater van Deinze:
https://www.deinze.be/activiteiten/detail/3041/the-sea-within-voetvolk-lisbeth-gruwez


Het debuut van Jürgen De Blonde's alter ego Köhn wordt opnieuw uitgebracht en ditmaal voor het eerst op vinyl.
In 1998 werd deze orgie van laptopcollages, clicks, bleeps, beats en noise voor het eerst op de wereld los gelaten door het Gentse (K-RAA-K)³ label.
https://www.discogs.com/K%C3%B6hn-K%C3%B6hn/release/70173 
https://kraak.net/records/1 
Omringd door een oude sampler, een analoge synthesizer, electretmicrofoon, een goedkope sequencer en een akoestische en elektrische gitaar, creëerde De Blonde zijn eigen persoonlijke parallelle universum in zijn Gentse slaapkamer.
Zijn Chinese sterrenbeeld is konijn, vertaalt naar het Duits en West-Vlaams werd zijn project Köhn gedoopt.
Na 21 jaar klinkt dit knetterende album nog even fris, verrassend en bij momenten zo zot als een achterdeur.
https://www.humo.be/cd-reviews/405415/kohn-kohn 
Hier helemaal te beluisteren maar ik zou durven aanbevelen, koop toch maar die LP, geen cent teveel voor deze tijdloze klassieker van de Belgische elektronische muziek:
https://cortizona.bandcamp.com/album/k-hn-1 
Köhn klinkt als Autechre met een flinke dosis humor, getuige daarvan songtitels als Karohte, Köhnepijp, Köhn Met Pruimen, Vlaamsche Hangoor, Zoef, Köhnetand en meer van dergelijke ongein.
Dit soort humor is ook terug te vinden in deze docu over De Blonde:
 
https://www.facebook.com/hendrikdacquin/videos/10157592336242442/
Het Cortizona label van Philippe Cortens bracht deze bijzondere slaapkamervlijt opnieuw uit en dat gaat gepaard met een feestje op 2 november in het AB Salon:
https://www.abconcerts.be/nl/agenda/evenementen/kohn-in-quadraphony/21458/
Om af te sluiten dit fragment waar Jürgen De Blonde aan de knoppen draait van de legendarische EMS Synthi 100.  

https://www.youtube.com/watch?v=mSXgvowyJ4M
Deze unieke synthesizer (eigendom van het IPEM klanklabo van de Gentse Universiteit) zal tevens ook te zien en te horen zijn op het elektronische muziek en kunstenfestival AntennA op 21 & 22/2/2020.


Een tweedaags festival waar Belgische artiesten uit diverse kunstvormen (dans, beeld, fotografie, film, grafiek …) worden samengebracht met nieuwe elektronische muziek, workshops, foto- en filmpresentaties, interactieve klankinstallaties, modulaire synths en nog veel meer. 
https://www.facebook.com/AntennA-Festival-2020-2409448922451521/

We bleven bij vaderlandse muziek, zij het wel van een heel andere orde.
Carl Deseyn stond klaar om af te reizen naar Oostenrijk waar op de tentoonstelling Maple, King of the Mountain Trees het nieuwe album The Cycles  Of Life Chapter 2 van zijn band To The Ancient Tree zou worden voorgesteld.
Tussen het plaatjes draaien ontwerpt Isidore Genois ook wel eens wat art-work, zo ook voor dit album.
Hij liet ons in primeur een prachtige track horen, een soort van Blaine L Reininger meets Michael Nyman, het had ook wel iets van het ECM label kunnen zijn.
Helaas geen link om te beluisteren, helemaal old-skool gewijs dien je dit album aan te schaffen wil je de muziek leren kennen.

Patsker had de Hongaarse dichter, fotograaf en muzikant Tamás Kátai meegebracht.
De man is actief in heel wat bands gaande van pop, elektro, industrial, dark ambient en black metal.
Onder eigen naam brengt hij eerder neo-klassieke muziek uit.
Zijn muzikale hoofdproject is de metalband Thy Catafalque.
Een getalenteerde muzikant en van vele markten thuis. Die verscheidenheid brengt hij ook als Neolunar, een tot nu toe eenmalig project uit 2016.
https://www.discogs.com/Neolunar-Neolunar/master/1040905 
https://neolunar.bandcamp.com/releases 

Track 2 tot 8 kan je bestempelen als uptempo elektro waarvan ik niet alles even geslaagd vind.
Het beste zit in de kop en de staart van dit album.
De rustige opener, Through Immense Halls of Sleep:
https://www.youtube.com/watch?v=Zp63VurpHGo 
En de jazzy afsluiter, Blue Swans:
https://www.youtube.com/watch?v=pA3tXF_VM-k&list=PLMLXVP_9btofhtJlQ74uYC4zGLtE94gU3&index=11 

Dead Neanderthals zijn een Nederlands duo bestaande uit saxofonist Otto Kokke en drummer René Aquarius.
Ze brengen free-jazz met een stevige insteek metal en grindcore.
Zelf omschrijven ze het als New Wave of Dutch Heavy Jazz.
Als ze samen werken met Dirk Serries en Martina Verhoeven doen ze dit onder de naam Fantoom.
Met Vincent Koreman erbij vormen ze het trio Krishna en met Rutger Zuydervelt DNMF.
Beide Nederlanders leveren regelmatig bijdrages op albums van heel wat andere muzikanten.
Kokke hanteert ook de sax bij Mannheim en komt solo naar buiten met zijn ambient-drone project Veni Om.
Aquarius bracht vorig jaar met een resem andere muzikanten als O Saala Sakraalhet interessante Etmaal uit.
Met John Dikeman en Dirk Serries brengt hij improv free-jazz die het dubbelalbum Night Realms/Day Realms opleverde.
En solo bracht hij tot dusver een zestal albums uit, al dan niet met hulp van anderen.

Drukke baasjes dus, en toch, wat Patsker ons liet horen was voor het doen van Dead Neanderthals heel rustig.
Aan de hoes te zien zou je een punkplaat verwachten maar Life bestaat uit één lange ambienttrack van 36 minuten.
https://www.discogs.com/Dead-Neanderthals-Life/release/11893242 
Deze keer geen drums en sax.
Op het eerste gehoor gebeurt er bitter weinig, één lange puur elektronische drone met een regelmatige terugkerende tik op een xylofoontoets.
Toch is dit een geweldig album, net door het minimale en hypnotiserende aspect wordt je langzaam meegezogen naar een vredige wereld waaruit je niet meer weg wil.
Life kan echt als een escapistische luisterervaring worden gezien in de goede betekenis van het woord, een koptelefoon is hierbij een must.
Maak de trip zelf maar:
https://deadneanderthals.bandcamp.com/album/life
Meer over dit duo op hun blog:
https://deadneanderthals.wordpress.com/ 

We bleven in de ambientsfeer vertoeven, de Oekraïner Sasha Puzan aka ProtoU is hier geen onbekende.
Voor zijn meest recente album werkte hij samen met de Zweed Ludvig Cimbrelius, die als Purl dit decennium een dertigtal releases uitbracht, o.a. op Databloem en A Strangely Isolated Place.
Sub Life is een warm en meeslepend ambient album. De combinatie van gedoseerde drones, betoverende vrouwenstemmen, veldopnames en minimalistisch piano- en gitaarspel maken dit album tot één der beste in het genre.
https://www.discogs.com/Purl-ProtoU-Sub-Life/release/13785669
 
Hoewel dit echt wel ontspannende muziek is heeft dit niets met melige newage te maken, er zit echt wel veel diepgang in de muziek.
De inspiratie voor Sub Life werd gevonden bij de energie uit oerkrachten die voortdurend in beweging zijn, om ons heen en in ons...
Dit is de ultieme herfstplaat, voor de late avond onder een dekentje met de koptelefoon.
Uitgebracht op 150 exemplaren bij het Russische Dronarivm en uitverkocht...
Gelukkig integraal te beluisteren op Bandcamp:
https://dronarivm.bandcamp.com/album/sub-life-2 
Het was heerlijk wegdromen bij deze schitterende cd, het flesje Fecske Balatonboglár wijn dat Patsker er bij schonk maakte de ervaring compleet.
Nog een extraatje, een Mixcloud mix samengesteld door Dronarivm labelbaas Dmitry Taldykin:
https://www.mixcloud.com/HeadphoneCommute/dmitry-taldykin-dronarivm-showcase-2019/
Isidore Genois gooide het uiteraard over een heel andere boeg met Ray Stevens zijn Bagpipes (Thats My Bag) uit 1969, een idioot maar toch grappig B-kantje van het nog meer idiote Gitarzan:
https://www.youtube.com/watch?v=Ktq1LXOH0zc 
https://www.youtube.com/watch?v=293Irm-vxtE
We kregen ook nog Ahab the Arab uit 1962 gepresenteerd, zowaar een Zappa kantje aan deze hilarische song:
https://www.youtube.com/watch?v=QNkdZaU_EhM
We werden gelukkig gespaard van zijn hit uit 1971 Bridget the Midget, klikken op eigen risico! 
https://www.youtube.com/watch?v=IFNaPIW6QxI
De man had nog meer hits zoals The Streak, meer over deze zonderlinge muzikant is hier te lezen:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Ray_Stevens_(musicus) 

People Meowing is een cd van Book Mayhem dat volstaat met... mensen die miauwen!
https://www.discogs.com/Book-Mayhem-People-Meowing/release/14105343
Héhé, geen link op Youtube, Spotify biedt dit 1 uur durende kattengejank wel aan:
https://open.spotify.com/album/3qVj12n7DIMKUNeibR50Mc
Alle info over deze rariteit is hier te lezen:
http://bookmayhem.com/people-meowing/ 
Wie hier fan van is kan zich binnen twee maanden rond de kerstboom volledig laten gaan met deze Meowy Christmas van Jingle Cats:
https://www.youtube.com/watch?v=3wnUmnplI0s

Isidore bestaat niet alleen uit camp en jolijt, hij heeft zijn serieuze momenten, die bestaan echt wel, getuige de muziek van de Franse componist Igor Wakhévitch.
In 1998 werd Donc...uitgebracht, een 6-cd box die een overzicht biedt van de man zijn carrière.
https://www.discogs.com/Igor-Wakh%C3%A9vitch-Donc/release/511948 
Uit Hathor, een Lp uit 1973, hoorden we de imposante openingstrack, Hymne à Sathanael die volgens monsieur Genois destijds werd gespeeld in het legendarische radioprogramma, Muziek uit de Kosmos:
https://www.youtube.com/watch?v=swSSFgsgepA 
https://www.discogs.com/Igor-Wakh%C3%A9vitch-Hathor/master/516922 
Wakhévitch was geen kleine jongen in de Franse muziekscene, bij
Olivier Messiaen en Pierre Schaeffer leerde hij de knepen van het vak om later samen te werken met een resem artiesten zoals Jean-Michel Jarre, Maurice Bejart en Salvador Dali

Voor die laatste componeerde hij de opera Être Dieu.
Verder voorzag hij meer dan twintig dans- en theatervoorstellingen van muziek.
Maar er is véél meer, zo was hij ook producer en artistiek leider bij Barclay Records en Warner Brothers-Elektra-Atlantic Records, muziekprogrammeur voor het radiostation Europa 1, columnist en journalist bij de nationale Franse TV en nog heel wat meer, lees zijn indrukwekkende bio er maar op na.
https://www.igorwakhevitch.com/about#bio 

Het mocht terug wat luchtiger met Johnny Harris zijn versie van The Doors hun Light My Fire:
https://www.youtube.com/watch?v=VoWeCd50R7w 
Dit staat op Movements uit 1970, daaruit hoorden we nog de openingstrack, Fragments of Fear.
https://www.discogs.com/Johnny-Harris-Movements-Movimientos/master/164900 
Heerlijke loungy easy listening muziek dat klonk als een Amerikaanse seventies soundtrack:
https://www.youtube.com/watch?v=kt1Yvf21AKE
De man is intussen 87 en dirigeerde in 2012 nog bij The Fabulous Palm Springs Follies, zijn Wikistory:

https://en.wikipedia.org/wiki/Johnny_Harris_%28musician%29 

Peter liet ons kennis maken met Apart, een album van Paul Schütze ‎uit 1995.
https://www.discogs.com/Paul-Sch%C3%BCtze-Apart/release/175542  
De Australiër draait reeds 40 jaar mee in de alternatieve muziekscene, na deel uit te maken van de industrial band Laughing Hands begon hij aan een solo carrière.
Dat oeuvre bestaat tot nu toe uit een twintigtal albums, waarvan ééntje op het Apollo label onder het anagram Uzect Plaush en als Seed leverde hij het ambient album Vertical Memory af.


Hij schreef tevens een tiental soundtracks en was de spil van Phantom City, een band die eind jaren '90 twee albums uitbracht en bestond uit topmuzikanten zoals Alex Buess, Bill Laswell, Dirk Wachtelaer, Lol Coxhill, Raoul Björkenheim en Toshinori Kondo
En ook was hij deel van Bill Laswell's supergroep Divination...
De man is ook fotograaf en bouwt geluidsinstallaties.
Deze Apart viel bij de gasten heel goed in de smaak, jazzy ambient met heel af en toe enkele bescheiden noise-invloeden.
Het is een dubbel-cd, de tweede is pure ambient in de meest minimale vorm.
Peter bracht meer dan muziek mee, hij liet ons meegenieten van een sixpack Kamil, een zacht, geelblond en lekker speciaalbier.
Een uitgebreidere review is hier te lezen:
https://www.allmusic.com/album/apart-mw0000174040
En het belangrijkste, hier te beluisteren:
https://paulschutze.bandcamp.com/album/apart
Alle bezigheden van Paul Schütze staan hier opgelijst:
http://www.paulschutze.com/

Nederlandstalige muziek komt op de luisteravonden niet vaak aan bod maar Maurits Pauwels & De Benelux Calypsos hun Tien Toppers uit Trinidad wou Isidore er toch tussen draaien, en terecht!
Aan een opsomming van Mauro Pawlowski zijn oeuvre ga ik niet beginnen, daar bestaat deze site voor:
http://www.mauroworld.net/index.php/project/index
Naast Dood en Zeven Lijken In Brussel-Noord is ook de rest van het album te beluisteren op Bandcamp:
https://stahlmus.bandcamp.com/album/tien-toppers-uit-trinidad


Een review op Luminous Dash:
https://luminousdash.be/reviews/maurits-pauwels-de-benelux-calypsos-tien-toppers-uit-trinidad-v2/?fbclid=IwAR18HzxjfqryoTmNUbKW2tlYgEYHmeXxJ2oONSyaQ5grZgBQtpnsxdfzlCQ

Op de warmste dag ooit in dit land speelde de spacerockband Kozmotron de Spiegeltent plat op de Gentse Feesten.
Peter was erbij, ik helaas niet maar Patrick Baele wel en die had zijn camera bij:
https://www.youtube.com/watch?v=R56bsXMMFOU 
We luisterden naar de A-kant van de LP ¿Qual?.
https://www.discogs.com/Kozmotron-Qual/release/13992262 
Het volledige album is hier te beluisteren:
https://kozmotron.bandcamp.com/album/qual 
Er zijn mensen die beweren dat Kozmotron Belgisch is maar ik vermoed toch dat ze van een andere planeet komen.
Waar ze ook vandaan komen, ze maken fantastische muziek en ze genieten een sterke live-reputatie.

Book Of Air is een project dat ik een warm hart toedraag, na Fieldtone en Vvolk is er nu hun derde se (in) de bos.
https://www.discogs.com/Book-Of-Air-Se-In-De-Bos/release/12664052
https://granvat.com/projects/bookofair/
Integraal te beluisteren/of aan te kopen:
https://granvat.bandcamp.com/album/se-in-de-bos
Nog beter is het om de lokale platenhandelaar ook iets te gunnen!
https://backstash.org/application/shop/search.php?query=Book+Of+Air&shop=consouling

Peter liet ons een deel van kant-A horen, een onthaastingstrip zoals ze het bij JazzHalo omschrijven:

"Een nieuw hoofdstuk in de saga van dit collectief dat het principe van puurheid en “time stretching” hier verder uitdiept.

Met achttien waren ze om deze soundtrack in te blikken. 
En toch is het net alsof je slechts een enkel instrument hoort. 
Klank, ruimte en tijd lijken als het ware samen te smelten. 
Slechts af en toe ontwaar je vage contouren die opduiken in de eindeloze nevelen. Oriëntatiepunten zijn er niet. 
Hier is maar een keuze: volledig alle vaste ankerpunten loslaten en meedrijven op een schijnbaar eindeloze flow.

Wie aandachtig blijft luisteren, ontdekt echter meer en meer vale onderliggende patronen die met een traagheid als die van tektonische platen verschuiven. 

Deze haast hallucinante wendingen leiden uiteindelijk tot een vertrouwd gevoel van herkenning. 
Verantwoordelijk voor de hele structuur (een enkel nummer van zestig minuten) is componist Stijn Cools.

Net als hun concerten is dit niet bestemd voor wie vlug mee wil surfen op hippe stromingen. 
Wel een gedroomde onthaastingstrip".

Voor de klassieker eraan kwam maakte Peter een Hot Trip To Heaven.
Love And Rockets ‎is eigenlijk Bauhaus zonder Peter Murphy.
Op deze Hot Trip..., hun vijfde album laten ze hun gothic rocksound vallen ten gunste van een meer elektronische stijl.
Minder new wave, meer ambient dub, in 1994 waren ze meer geïnspireerd door bands zoals The Orb en Orbital
Door zangeres en percussionist Natacha Atlas aan boord te halen klinkt de band meer wereldser en hoopten ze een breder publiek aan te spreken, de fans van het eerste uur waren echter niet allemaal mee in het nieuwe verhaal en velen haakten af.
Nochtans een sterk album, heel wat tracks staan op YouTube:
https://www.youtube.com/playlist?list=PLyzAN1jEY7xurQ9ixCfel-KcKRhVUd2la
Verschenen bij Beggar's Banquet:
https://www.discogs.com/Love-And-Rockets-Hot-Trip-To-Heaven/master/50122

Voor de laatste van de avond keerde ik 40 jaar terug in de tijd.
Rainbow Dome Music van Steve Hillage is de naam klassieker meer dan waard.
https://www.discogs.com/Steve-Hillage-Rainbow-Dome-Musick/release/169782
https://www.headheritage.co.uk/unsung/review/172/
Het album had een grote invloed hebben op de psychedelische chillout-muziek die tien jaar later uit de vroege elektronische dansmuziekscene zou onstaan.
Tijdens een bezoek aan een chillout-room in een nachtclub hoorde hij Alex Patterson zijn Rainbow Dome Music spelen.
Het is dan ook geen toeval dat Hillage in de jaren negentig samen werkte met The Orb en ook zijn eigen ambient-techno project System 7 zag in die sfeer het levenslicht.

De muziek was oorspronkelijk bedoeld voor het Mind-Body-Spirit Festival van 1979 in Londen waar het te horen was in de "Rainbow Dome".
Door gebruik van o.a. de ARP en Moog synthesizer, Tibetaanse klokken, de "gliss" elektrische gitaar werd een hemelse sound gecreëerd.
Hillage maakte dit album niet alleen, Miquette Giraudy, zijn muzikale en levenspartner is, zoals bij het meest van zijn werk, sterk betrokken.
https://en.wikipedia.org/wiki/Miquette_Giraudy 
Kant A, Garden Of Paradise is haar compositie, sommigen beschrijven het als de vrouwelijke tegenhanger van Brian Eno's versie van ambient:
https://www.youtube.com/watch?v=ytp6VD44eSY
Ping...Four Ever Rainbow beslaat de hele B-kant:
https://www.youtube.com/watch?v=xouYRHMx-6w


Steve Hillage draait reeds meer dan een halve eeuw mee in de muziekwereld.
Naast zijn solowerk is hij ook één van de leden van het legendarische Gong.
Een redelijk compleet overzicht van zijn carrière:
https://nl.wikipedia.org/wiki/Steve_Hillage 
5 december staat hier al een tijdje in de agenda aangestipt, dan komt The Steve Hillage Band & Gong naar de Gentse Vooruit!
https://www.democrazy.be/agenda/2043-the-steve-hillage-band-and-gong-50th-anniversary/ 
Een paar weken ervoor is het eveneens in Gent te doen, op 9 november is er in Atelier 74 voor de eerste keer Sonic Emissions gepland, een aanrader voor fans van elektronische muziek:
https://www.facebook.com/events/521920021901327/


Antelias Musical Terveisiä

Bakerman