donderdag 2 juni 2022

Luisteravond 118 ~ Mei 2022

Het was een warme zonnige dag maar de duisternis viel meteen in toen
Patsker met een half uurtje metal begon. 
Plague God is het debuutalbum van Absent In Body, een samenzwering met Amenra leden Colin H Van Eeckhout en Mathieu Vandekerckhove, Scott Kelly van Neurosis) en ex-Sepultura drummer en oprichter Igor Cavalera (die ook reeds bij Soulwax drumde).
Volgens Zware Metalen: "een verzameling van goden die we niet meer hebben gezien sinds de twaalf de Olympus hebben verlaten"
https://zwaremetalen.com/albumrecensies/absent-in-body-plague-god
De helft van de gitzwarte 36 minuten durende grafrede werd beluisterd.
We kwamen dus niet toe aan de vierde track en rustige The Acres/The Ache, het album is hier helemaal te beluisteren:
Een recensie van Dansende Beren:
In de meest recente Gonzo Circus staat een interview met Van Eeckhout en Vandekerckhove over het ontstaan komen van Plague God. 
Absent in Body gaat volgens hem over de totale afwezigheid van hoop.
De intentie is er om dit project ook live te brengen...als de sterren goed staan.
Niet online te lezen maar dit magazine koop je toch gewoon!
 
Voïvod
‎is een Canadese band die 40 jaar bestaat, ze brachten dit jaar hun 15e album uit, Synchro Anarchy.
https://www.discogs.com/Synchro-Anarchy
Hun muziek wordt beschreven als progressieve sci-fi metal.
Volgens DaMusic:
"Vervelen zal je je dus niet snel doen bij deze muziek. De draad kwijt raken is een groter gevaar. Of hoe de vier heren van funky powerrock naar tegendraads snijdende horrormetal naar oldskool punk wippen in de titeltrack. 
De uitdaging is groot. De creativiteit van de heren zo mogelijk nog groter. Wetende dat ze het zichzelf ontzettend moeilijk maken door niet voor één partij of trend te kiezen - is dit nu zweverige prog of agressieve punkmetal?" 
In één ruk te beluisteren:
De metal etiquette schrijft wellicht voor dat er bij dit soort muziek pils wordt gedronken, bij voorkeur lauw en wat morsend op je headbangende buur...
 
Tegendraadse softies als we zijn dronken wij er een fris glaasje bubbels bij, met rabarbertaart! 
Er was iets te vieren, deze luisteravonden bestaan immers 20 jaar.
De stem van de zanger van Voïvod deed me denken aan die van Peter Murphy van Bauhaus.
Dus haalde ik In The Flat Field uit de kast, na 42 jaar nog steeds een geweldige plaat!
Het in-your-face gitaar-gegier en Murphy's vampirische zang maken deze plaat tot één van de grote klassiekers uit de new wave periode.  
 
Carl hield het nog even bij het stevigere werk met Phos van Socratos, de prog hardrock band waarmee Vangelis samenwerkte voor deze plaat uit 1976.
Naast zijn werk als toetsenist nam hij ook de productie van de plaat op zich.
Het was 18 mei en we hadden nog geen weet dat Vangelis de dag ervoor was gestorven, dit werd pas op 19 mei bekend gemaakt.
Geheel toevallig was de klassieker van de vorige luisteravond van Vangelis...
 
Een recensie op Progwereld:
 
Peter zag onlangs in het Gentse Trefpunt de Deense space-rock band Mythic Sunship.
Peter koopt wel eens een plaatje en bracht hun negende en meest recente album Wildfire mee.
Zware Metalen zet hun beste Deentje voor in deze recensie:
We luisterden naar de A-kant van de LP, het album staat integraal op BC:
 
Isidore Genois hield de gitaar nog even in de hand met 1983-A Merman I Should Turn To Be uit The Gil Evans Orchestra Plays The Music Of Jimi Hendrix (1974).
Dit is een geweldig eerbetoon aan Hendrix.
Evans en Hendrix hadden plannen voor een samenwerking, er waren repetities gepland, helaas overleed Jimi enkele dagen ervoor.
Gil gaf nooit zijn ambitie op om een ​​LP uit te brengen op basis van het originele project dat hij en Jimi hadden besproken.
Maar liefst 19 muzikanten namen deel aan deze muzikale krachttoer waaronder David Sanborn en John Abercrombie.
Meer info:

Verder ging het met The Reggie Knighton Band.
Die bracht in 1978 zijn tweede plaat uit, daaruit liet Isidore ons Rock 'N' Roll Alien horen dat toen een bescheiden hitje was.
De plaat geniet een cultstatus, wellicht door de bizarre teksten over aliens, ufo's, Elvis en obscure B-films.
De productie was in handen van de bekende producer Roy Thomas Baker die ook achter de knoppen zat bij o.a. Queen, The Rolling Stones, David Bowie, Yes, The Stranglers, Dusty Springfield en The Who.

Van die laatste band wou Isidore ons Relay laten horen, volgens hem één van hun beste nummers.
Pete Townshend schreef dit oorspronkelijk als onderdeel van de onvoltooide Lifehouse-rockopera.
Eind 1972 werd het als single uitgebracht, met op de b-kant het door Keith Moon geschreven nummer Waspman.
Zanger Roger Daltrey noemde Relay één van zijn favoriete songs.
Het nummer werd uitgevoerd tijdens een berucht tv-optreden in de BBC's Russell Harty Show
Het programma werd opgefleurd door Keith Moon's geïmproviseerde striptease toen de verbijsterde presentator probeerde (zonder veel succes) de band te interviewen. 
Het leverde in ieder geval hilarische Tv-geschiedenis op:

De gitaren werden opgeborgen en ik schoof de verzamelaar Flowers From The Ashes: Contemporary Italian Electronic Music in de player.
Dit is een verzamelaar van het in Berlijn gevestigde Stroboscopic Artefacts dat wordt gerund door de Italiaan Lucy.
Zowel techno als ambient en noise komen aan de beurt, deze plaat biedt een mooie staalkaart van de Italiaanse elektronische muziek, aanvankelijk kende ik enkel Caterina Barbieri van de deelnemende artiesten.
Hier te koop en te beluisteren:
Een recensie op Resident Advisor:
 
Het volgende was eveneens een verzamelaar, en wel een hele speciale,
Die Welt ist Klang: A Tribute to Pete Namlook.
Geproduceerd ter nagedachtenis aan de dood van ambient-componist en producer Pete Namlook, ook bekend als Peter Kuhlmann. 
Muzikanten, collega's en fans sloegen de handen in elkaar om deze ​diverse en immense verzameling eerbetonen samen te stellen.
Deze 8CD-box (geleverd in een mooie houten kist) met 91 tracks werd aanvankelijk in 2014 uitgebracht op 500 exemplaren. 
Pete Namlook
Op vraag van de fans worden er af en tot 100 extra gemaakt, zo is er nu de vierde run, daarvan kon ik er eentje kopen:
Er zijn er bij dit schrijven nog twee over!
Uitgebracht door Carpe Sonum Records, dat begon met het idee om de muziek van Namlook te eren, is heden een volwaardig muzieklabel.
Die Welt ist Klang is een must-have voor al wie fan is van Pete Namlook, de man zal in november reeds 10 jaar niet meer onder ons zijn...gelukkig is er zijn muziek.
 
Een andere grote van de (elektronische) muziek scene is Gaz Cobain, die is gelukkig nog levend en wel, meer nog, hij was deze luisteravond jarig!
De man is de helft van het duo The Future Sound Of London, Amorphous Androgynous en nog een dertig andere aliassen.
Als FSOL brachten ze onlangs (naargelang wat je mee telt) hun 39e album uit.
Rituals E7​.​001 is de eerste cd van een drieluik, daaruit liet ik de openingtrack Hopiate horen.
Na meer dan 30 jaar zit er nog geen sleet op hun muziek en zijn de heren Cobain en Dougans nog steeds relevant.
 
30 april vond de eerste ontmoetingsdag van Muziek uit de Kosmos plaats.
De Facebookgroep Muziek uit de Kosmos/Kaleidofoon, VZW AntennA en samensteller en bezieler van het programma Paul Verkempinck brachten luisteraars en liefhebbers van elektronische muziek van toen en nu samen.
Het werd een mooie muziekavond waar er naast de innemende verhalen van Verkempinck ook twee concerten waren te beleven, meer info in het verslag op de Gonzo circus pagina:
 
Patsker kocht er de cd A Journey Into The Universe van Pascal Coppé feat. Françoise Vanhecke
Sopraan Vanhecke brengt met haar (bij momenten onaardse stem) de filmische elektronische muziek van Coppé naar een hoger niveau.
We beluisterden een deel van het album, ergens in de Blue Room hoorde ik de naam Lisa Gerrard vallen...
Ik zag hun concert in oktober vorig jaar en het is best een aanrader.
16 juni is een herkansing om deze muzikale reis door het universum mee te maken in OC De Vonke in Heule bij Kortrijk.
Peter bracht ons terug op de Aarde met de
Neue Niederländische Welle muziek van Staatseinde, die brengen een blend synthpop en EBM.
Volgens hun Bandcamp-pagina komen ze uit een ver sterrenstelsel en zijn ze hier reeds lang voor wij aankwamen...volgens mij zijn het gewoon drie kerels uit Utrecht.
14 mei waren ze te zien in de Kinky Star, Peter schafte er hun recente EP Darüber Reden Wir Nicht aan, we beluisterden de drie tracks van de B-kant.
Laat Het Gebeuren waarschuwt voor de zelfdestructieve aard van de mensheid. Grenztruppenführer gaat over het strikte deurbeleid dat sommige nachtclubs hanteren, mag je binnen? Grenztruppenführer beslist!
Vi Åker Dit begon als de Zweedse vertaling van hun hit Ruimtevaart Vooruit, een oproep om weg te vliegen, naar een andere dimensie.
 
26 april stond de kosmos even stil, bij de openbare omroep van dit land hebben ze er amper iets van gemerkt maar de elektronische muziekliefhebber heeft het zeker waargenomen.
Die dag stierf Klaus Schulze, samen met Tangerine Dream wordt hij aanzien als de grondlegger van de Berliner Schule, een genre dat ontstond in de seventies, kenmerkend zijn de typische en complexe verschuivende analoge sequencer ritmes.
 
Schulze
was onrechtstreeks de aanleiding tot dit soort luisteravonden, de inspiratie tot het organiseren van luisteravonden kwam er doordat er eerder KLEM- avonden werden georganiseerd die de opvolger waren van Schulze en TD luisteravonden.
Aangezien dergelijke muziek nergens werd gespeeld kwamen mensen samen om naar kosmische muziek te luisteren.
Over Klaus Schulze kan je uren uitweiden, de man is één van de allergrootste in de EM scene, hieronder enkele links voor wie hem wil (her)ontdekken:
 
Eind deze maand verschijnt er een nieuw album van hem, Deus Arrakis zal zijn muzikale testament zijn.
Pieter hield een eerbetoon door ons een uurtje onder te dompelen in een deeltje van het enorme oeuvre van Klaus Schulze's muzikale universum.
We hoorden enkele tracks uit X (1978), zijn weergaloze tiende en zowel wat Pieter als mijzelf betreft één van zijn beste albums.
O.a. de 26 minuten durende versie van Georg Trakl hoorden we, op de originele uitgave duurt die maar liefst 21 minuten minder.
 
In 1984 bracht hij samen met Rainer Bloss het meer beat-georiënteerde album Drive Inn uit.
Dit is een perfect album om rond te cruisen zoals de album- en tracktitels suggereren.
Hoogtepunt, het 11 minuten durende Road Clear:
 
In 1992 bracht hij Royal Festival Hall Volume 1, een live registratie van een concert het jaar ervoor in Londen.
Destijds wat weggezet als te moeilijk maar bij het terug horen konden we niet anders concluderen dat dit toch een indrukwekkend album is.
Ook enkele nummers hoorden we uit de 10CD-box Contemporary Works 1 (cd10) uit 2000, o.a. muziek met cellist Wolfgang von Tiepold en een track van Schulze moniker Wahnfried met Global Medication.
Met één van Schulze's samenwerkingen met Lisa Gerrard sloot Pieter af, Come Quietly uit 2009.
 
 
Volgens Dark Entries: "Een must voor al wie verzot is op de hemelse stem van deze diva en de kosmische escapades van haar grijze toetsentovenaar."
Staat integraal op YT:
X zou deze jubileumavond de klassieker zijn, niet enkel omdat Klaus Schulze overleden is, maar ook gezien de link met het ontstaan van deze luisteravonden en vooral omdat het een tijdloos en geweldig album is.
Aangezien er al heel veel van de man was gespeeld koos ik een andere klassieker maar gooide toch nog de openingstrack van X, Friedrich Nietzsche, in de luisterarena.
 
Isidore had de soundtrack mee van Deep Throat (1972),
de meest invloedrijke X-rated film uit de gouden eeuw van de pornofilm. 
De film is eigenlijk niet meer dan een flauwe seks komedie, de soundtrack is gelukkig stukken beter dan de film.
Schrijvers en muzikanten zijn onbekend want de Amerikaanse regering nam alle filmspoelen en mastertapes voor Deep Throat I in beslag tijdens een moderne heksenjacht.
Staat integraal op YT, voor de film zelf zal je naar de "gespecialiseerde" websites moeten surfen: https://www.youtube.com/watch?v=R7sxPSR_IEQ
 
Om La La La te kennen hoefde je de film niet te hebben gezien, dit is regelmatig op de radio te horen en is een echte oorworm:
Isidore vond dat we toch zeker deze I'd Like To Teach You All To Screw (It's The Real Thing) moesten horen!

Peter bracht de serieux terug met Obsidian van IIVII (spreek uit als ivi).
Dit is het project van de Amerikaanse multi-instrumentalist, visueel artiest en componist Josh Graham
Door gebruik te maken van elementen uit elektronica, klassieke muziek, ambient en drone creëert hij een donkere filmische sound.
Zo ook voor Obsidian, dit is een herwerking van zijn originele muziek voor de achter-de-schermen documentaire Mother! The Downward Spiral van de film Mother! van Darren Aronofsky
IIVII brengt zijn muziek uit bij Consouling Sounds, hier aan te schaffen:
Beluisteren of digitale aanschaf:
Meer weten over dit album? Patsker Omaer Beguin schreef een recensie voor Luminous Dash:
 
De luisteravond zat er bijna op, voor de klassieker koos ik nogmaals voor Delia Derbyshire, The Dreams uit 1964.
Dit was een samenwerking met Barry Bermange, die de interviews met de "dromers" oorspronkelijk opnam.
In het radioprogramma Inventions For Radio: The Dreams waren geluiden en stemmen te horen die droomsensaties weergaven, mensen die hun dromen beschrijven op een achtergrond van elektronisch geluid. 


Derbyshire staat hier heel hoog aangeschreven en is door de jaren al veel aan bod gekomen.
Deze klassieker sloot in 2014 ook al de luisteravond af, toen nog een download, nu heb ik de vinyl versie kunnen aanschaffen.
Op deze versie staan vijf tracks maar dit is slechts een klein deel van de radio uitzendingen uit 1964, meer info is te lezen op het eind van dit verslag:

De luisteravond zat erop, net als dit verslag.
 
Ik geef nog twee concerttips mee: 
11 juni wordt bij Wisper in Gent het eerste NoiseNest georganiseerd.
Er zullen demo's, expo's, muzikale speeddates, optredens zijn (Dudal, Silent Noise Revolution en Collab Coalition) en er is een elektrocafé in samenwerking met AntennA.

9 juli is er Synth’Nest 22 in Langerbrugge - Evergem
Verwacht je aan concerten van Themidician, Ghosts in Mirrors, Owann, BySenses en Onsturicheit.
Een organisatie van VZW AntennA, de meeste acts die dag zijn medewerkers van de organisatie, soms willen die ook wel eens een concert geven.😜

Antelias Musical Terveisiä

Bakerman