donderdag 7 januari 2021

Luisteravond 109 ~ November 2020

De luisteravonden zijn tijdelijk outdoor matinees geworden en in november had er zo één plaats voor een beperkt gezelschap.
Het verslag ervan in een notendop.
Pete Namlook was deze maand 8 jaar geleden overleden, ik opende met 2350 Broadway, zijn samenwerking met Tetsu Inoue.
Het is niet dat er een aanleiding nodig is om zijn geweldige muziek te spelen...
Uit hun tweede worp, een dubbel-cd uit 1994 liet ik The Invisible Landscape horen.
Een in één keer opgenomen heerlijk gelaagde ambienttrack:

Music For Installations
bracht onlangs Stamp & Deliver uit op
littl'antenna records.
Een jong label dat muziek van de littl'antenna concerten uitbrengt en dat gelinkt is aan de organisatie van het AntennA Festival. 
Stamp & Deliver is de weergave van het zeer geslaagde MFI concert in 2019, we beluisterden een groot deel van de cd, hier kan je dit ook en/of aanschaffen:
 
Stefaan had Sign van Autechre meegebracht, het (aanvankelijk van wat je mee telt) veertiende studioalbum van
het Sheffieldse elektro duo Rob Brown en Sean Booth.
Na een aantal albums die niet altijd unaniem positief werden onthaald staan de heren er weer helemaal!
Sign is een voltreffer dat niet verbleekt bij hun eerste albums zoals Incunabula en Amber.
 
 
Het was eind november maar de zon scheen en koud was het al helemaal niet, Patsker dreef de temperatuur nog wat op met de jazzy spacedub van het Gentse sextet Kosmo Sound, de Gentse Feesten gingen dus toch nog door...
Een flesje Petrény Big Band Egri Bikavér uit 2015 maakte het compleet.
Hun knappe debuut Antenna is uitgebracht bij Zephyrus Records, reeds 15 jaar een onderkomen voor liefhebbers van wereldlijke jazz zonder grenzen.
 
Patsker drukte zijn zelf gecreëerde zomersfeertje resoluut de kop in met Joel Gilardini's The Age of Space.
Een geweldig en vooral overweldigend ambient album dat verscheen op ZeroK, een sublabel van het Italiaanse Unexplained Sounds Group.
Zoals Patsker het zelf beschrijft voor Merchants of Air:
Dit is gewoon geweldige experimentele ambientmuziek!

Peter liet ons kennis maken met Butterfly in the Snowfall, een eenmalig project van een aantal Franse muzikanten waarvan ik dacht ze David Sylvian hadden gestrikt voor de zangpartijen, zo hard leek de zang op zijn stem...
Een aangename ontdekking en pas bij dit schrijven kwam ik er achter dat de zanger in kwestie Sylvain Chauveau is, een in Brussel wonende Fransman die al heel wat fraais deed op muzikaal vlak.
Samen met drie muzikanten van de Franse band Astrïd nam hij in 2014 deze schitterende plaat op. 
Tijdloos en betoverend mooi, we hadden niet de tijd om alles te beluisteren maar nu kan het wel:
 
Peter hield de sfeer erin met Jan & Romke Kleefstra, die werkten 10 jaar geleden samen met klarinettist Gareth Davis
Het resultaat is het wondermooie album Tongerswel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/gareth-davis-jan-kleefstra-romke-kleefstra/tongerswel/22481/
Het album dateert van 2011 en is uitverkocht maar gelukkig hier integraal te beluisteren:
Meer over de broers Kleefstra is te lezen op de frije ensyklopedy Wikipedy:
We dronken er een heerlijk flesje Juhász Paptag Cuvée Superior Eger bij!
 
Peter is fan van The Legendary Pink Dots, het is vreemd maar waarschijnlijk waren die nog niet eerder aan bod gekomen tijdens een luisteravond, het is niet dat ze te weinig muziek uitbrengen...
Met A Perfect Mystery uit 2000 werd dit onrecht teniet gedaan.
https://www.discogs.com/The-Legendary-Pink-Dots-A-Perfect-Mystery/master/43354
Hun albums plaats je niet zomaar in een hokje, de band is een genre op zich...
De muziek van Edward Ka-Spel en co varieert van jazzy fusion tot gierende neopyschedelica, origineel zijn ze zeker en na 40 jaar zit er nog geen sleet op, ook dit album is een aanrader, een review op Aural Innovations:
TLPD is een heel interessante band, op hun site kom je o.a. te weten dat ze hun ontstaan danken aan een bezoek aan het Stonehenge Free Festival in 1980.
 
Hun 40th Anniversary Tour wordt verder gezet zodra dit terug mogelijk is.
 
Stefaan zorgde bij de invallende duisternis voor de perfecte soundtrack.  
De nieuwste van oud gediende Thomas Köner.
Motus bouwt verder op zijn aanzienlijke nalatenschap en is een beklemmend dark ambient/drone album dat je bij de keel grijpt.
Uitgebracht op Mille Plateaux.
Köner is een meisterdröner, als je ooit van plan bent om door een ijsplaat te zakken, zorg dan dat je deze op je headphone hebt staan!
 
Het was Patsker en Peter hun verjaardag, aan kaarsen uitblazen doen we niet maar ze kozen wel elk een klassieker. 
Patsker had Collusion van Zoviet France bij.
Die bestaan ook reeds 40 jaar en komen helemaal niet uit Frankrijk, noch uit Rusland maar uit het Engelse Newcastle.  
Hoewel vaak dissonant en industriëel, valt hun muziek ook in de categorie ambient, één van hun voormalige bandleden was Robin Storey beter gekend als Rapoon.
In 1992 brachten ze als :zoviet*france: een album uit met tracks die eerder waren verschenen op compilatiealbums. 
Collusion verzamelt zeven van die tracks, het begint met Ram, opgenomen in '84 voor release op de latere Land's End cassette.
Het openingsstuk begint met een evangelistische tirade van dominee Jim Jones in Jonestown.
De tracks die voor het eerst samen op één album staan zorgen voor een verrassende en opwindende kennismaking met de muziek van deze uiterst boeiende band.
 

Om dit item af te sluiten een interview uit 1991 met stichtend lid Ben Ponton, het enige oorspronkelijke bandlid dat nog actief is in de band:
 
Peter sloot de luisternamiddag af met eigen werk uit 2009, niet als Onsturicheit maar onder zijn andere moniker Electric Loopstation.
Dit is Peter Moorkens zijn studioproject waarmee hij experimenteert met allerlei soorten muziekgenres. 
De muziek kan omschreven worden als filmmuziek omdat het sterke beelden oproept. 
Electric Loopstation wordt in wezen beïnvloed door Pink Floyd en Klaus Schulze, maar met een breed scala aan andere artiesten die in de muziek glijden. 
Naast de meer ambient / trancestukken zijn er ook eenvoudige popsongs.
Meestal bespeelt hij alle instrumenten zelf, maar af en toe krijgt hij hulp van vrienden uit zijn eerdere bands.
State of Mind: The players & Electric City is een conceptalbum en gaat over onze wereld van overvloed waar mensen proberen om manieren te vinden om aan de dagelijkse sleur te ontsnappen.
Sommigen drinken, sommigen nemen drugs, sommigen dansen om te vergeten, sommigen maken muziek enzovoort. 
Het hele verhaal is hier te lezen en je kan er tevens het album downloaden:


De tijd zat er bijna op, we beperkten ons tot track 5 en 6, State of Mind en Icarus - Nightmare, toch goed voor meer dan 26 minuten muziek, het werd nogmaals duidelijk wat een gediversifiëerde muzikant Peter Moorkens is.
Tussen de luistermiddag en dit schrijven bracht hij als Onsturicheit samen met Ashtoreth het fel gesmaakte Svartur uit, daarmee staat de teller op zowat 50 releases.
Tot slot een link naar Hippiesland:

Antelias Musical Terveisiä

Bakerman