vrijdag 16 oktober 2020

Luisteravond 108 ~ September 2020

Zolang de covid-19 pandemie het leven beheerst vinden de luisteravonden outdoor plaats.
Sri Aurobindo was een Indiaas dichter, filosoof, yogi, hindoe-mysticus en vrijheidsstrijder. Savitri, één van zijn gedichten inspireerde Philippe Wauman aka Anantakara tot The Double Twilight.
Wauman beschrijft zijn muziek als geluids- en vibrerende kalligrafen, wat in feite muzikale gedichten zijn. 
 
Op 24 oktober brengt hij zijn aankomende album Trace of The Inmost live in Post X te Merelbeke.
Een concert in de reeks Littl' antenna.
Een dubbelconcert waar hij de affiche deelt met BySenses, alle informatie via het Facebook-event: 

 
De Belgische Anna-Maria Van Reusel stond op 8 juni met Thorsten Quaeschning (Tangerine Dream) op, of beter gezegd voor het podium van het Berlijnse UfaFabrik.
 
B
ehind Closed Doors is een idee van Quaeschning dat ontstaan is tijdens de lockdown.
Hij nodigt muzikanten van alle strekkingen uit om samen met hem te musiceren. Een filmproductieteam neemt met vijf camera's het gebeuren op en streamt het gebeuren live naar pakweg 25000 kijkers wereldwijd, een fantastisch iniatief!
Ondertussen is een tweede seizoen aangebroken:
https://www.youtube.com/watch?v=QRrO43-SXz4
Er zijn reeds 24 concerten gestreamd en er zijn plannen voor een derde seizoen.

Anna-Maria Van Reusel woont in Berlijn waar ze samen met Dennis Slypen het  duo APAT vormt.
https://www.facebook.com/apat.music/ 
Ze richten zich op de productie en live improvisatie van elektronische muziek, werkend in een breed spectrum aan geluiden, variërend van elektro-akoestische experimenten tot beat-gedreven techno.
Ik liet twee ambienttracks horen, Non Sequitur en Dialogues Perdus:
https://soundcloud.com/apat_music/non-sequitur 
https://soundcloud.com/apat_music/dialogues-perdus
En deze fantastische live techno set:
https://soundcloud.com/apat_music/t_091218

Formwandler
sloot er perfect bij aan, Isidore Genois liet ons vier straffe techno-tracks horen.
Met enkele van die tracks behaalde hij het diploma van Electronic Music Producer.
Distress Signal, Pressure en Higher Entity staan op zijn Soundcloud pagina
:
https://soundcloud.com/formwandlermusic/distress-signal 
https://soundcloud.com/formwandlermusic/pressure 
https://soundcloud.com/formwandlermusic/higher-entity

 

Stefaan kon niet aanwezig zijn maar de man deelt zo af en toe van die fijne muziekjes zoals het Estse duo maarja nuut & ruum, ik liet hun tweede samenwerking, Word Inverted horen. 
Een bijzonder album, folk & elektronica dat je eens moet "doorluisteren".
Voor Noordelijk ingestelde sfeerliefhebbers die ook wel een beat kunnen verdragen. 
 
We dronken bij deze muziek een heerlijke
Meszaros Pal Szekszardi Ohmerops uit 2016, voor de liefhebbers: een cuvee van Cabernet Sauvignon, Merlot en Cabernet Franc.
Maarja Nuut staat op 7 november in het kader van Ars-Musica in de Botanique.
https://www.facebook.com/events/313958216535850/
Een avond met drie componistes uit het Hoge Noorden, de andere twee zijn de Noorse Maja Ratkje en de Zweedse Linda Oláh
Ik weet waarheen op 7/11...
https://botanique.be/nl/concert/ars-musica-2020-voix-boreales-maarja-nuut-maja-sk-ratkje-linda-olah-2020
Meer over Maarja Nuut op haar website: https://maarjanuut.com/ 

Het was een zalige zomeravond, om te weten als dit zo zou blijven checkte ik toch even het weerbericht van David Lynch en nu we daar toch waren werd het nummer van de dag getrokken, spoiler alert! Het is 4! Nu we toch in het Lynch universum vertoefden lieten we de man zijn uitleg doen over zijn "stick"

In tijden als deze zijn mensen als David Lynch van goudwaarde..
https://www.youtube.com/watch?v=vcXuyp8mQyg
https://www.youtube.com/watch?v=CxxE11mXNBU
https://www.youtube.com/watch?v=v8pVP4xeRyk

Binnenkort versmurft de labelbaas van Wool-E Discs, om dit te vieren wordt binnenkort een compilatiealbum uitgebracht met bijdrages van een resem artiesten waaronder Joost Carpentier.
We hoorden in avant-première zijn track voor dat album, uiteraard nog geen luisterlink ...

Ik ging verder met Sounds From Beyond van Empusae (Nicolas Van Meirhaeghe).
https://empusae.bandcamp.com/track/sounds-from-beyond
Die vond inspiratie in de verhalen van horror- en fantasieschrijver H.P. Lovecraft.
Empusae beleeft creatieve hoogdagen, na vorig jaar het geweldige
Iter In Tenebris uit te brengen, houdt hij met deze 28 minuten apocalyptische trip het hoge niveau aan.
Mooi omschreven in deze recensies:
https://luminousdash.be/reviews/empusae-sounds-from-beyond-consouling-sounds/
http://www.darkentries.be/nl/recensies/empusae-sounds-from-beyond/


Het prachtige artwerk werd gemaakt door Van Meirhaeghe's partner Christel Morvan en is samen met de digitale download hier aan te kopen.
https://empusae.bandcamp.com/merch/sounds-from-beyond-silk-screen-art-print
Een artiest om te volgen, check de man zijn website: https://www.empusae.com/

Na de eindevandewereldmuziek was het tijd voor iets luchtigers dacht ik, Space Songs
van Tom Glazer en Dottie Evans was in 1959 educatief bedoeld, nu komt het vooral grappig over.
Het album maakte deel uit van het project Ballads For The Age of Science, een serie LP's die uitgebracht werden met de bedoeling kinderen warm te maken voor wetenschap en ruimtevaart, een nobel idee vind ik.
Ik liet drie songs horen, Zoom a little Zoom, Beep Beep (Here Comes the Satelitte) en What is the Milky Way:
Tom Glazer maakte ook serieuze (folk)muziek:

Isidore wou iets uit The Albert II laten horen, een jazz album uit 1971 van The Albert.
Veel informatie is er niet te vinden, de band bracht in 1970 een album uit dat eveneens The Albert heet.
Het tweede album bevat vier songs van het eerste album aangevuld met nieuw materiaal. 
Een mix van jazz, funk en wat psychedelica, een leuke ontdekking en hier te beluisteren:
 
De band werd opgericht in New York als overblijfsel van twee andere bands.
Het idee was om gewoon een studioband te zijn maar toen een deel van de band besloot om toch op tournee te gaan splitste een deel van het gezelschap zich af, die brachten het tweede album uit.
Meer details in de comments van bovenstaande artikel, daar geeft The Albert bassist Bill Elmiger meer uitleg.
Het eerste album is hier integraal te beluisteren:
 
De Tokaji Amethyst Furmint vloeide rijkelijk, dit speelde allicht mee dat
Peter ons vertelde dat zijn guilty pleasure Jesus Christ Superstar is.
39 lashes en Heaven on Their Minds zal iedere KLF fan wel bekend in de oren klinken:
 
Patsker leidde ons naar de duistere wereld van de Italiaan Mario Lino Stancati.
De man is acteur, regisseur, toneelschrijver, dichter, muzikant en componist.
Die vaardigheden komen allemaal terug in zijn Cross the Desert, zijn pas verschenen album op Unexplained Sounds Group.
Deze plaat beluister je best met de koptelefoon op, zoals in onderstaande review te lezen is de term ambient te beperkt om zijn muziek te labelen.
Een heel straf en veelzijdig album, luisteren kan hier:
 
Steven R. Smith
is een Amerikaanse gitarist en multi-instrumentalist die al een kwarteeuw actief is in de muziekwereld.
Als Ulaan Passerine bracht hij sinds 2013 zes albums uit. 
Patsker bracht zijn meest recente mee, New Evening.
Twee tracks die elk één kant vullen.
Filmische muziek waarvoor je de beelden zelf moet verzinnen, moeilijk kan het niet zijn met deze twee geweldige tracks.
Uitgebracht op zijn eigen label, Worstward Recordings.
 
Nog een tip van Stefaan is deze Vasto, de eerste vrijgegeven track van het nieuwe album Shadow of Fear van Cabaret Voltaire.
 
Het is van 1994 geleden dat er nieuw werk van de band werd uitgebracht, of moeten we zeggen van Richard H. Kirk, want hij is tegenwoordig het enige lid.
Hier is nog een track te horen, het album verschijnt op 20 november:
Ik hoor er vooral Kirk zijn solowerk in met wat Cabaret Voltaire invloeden, industrial techno zeg maar.
Zoals Dansende Beren het zegt:
 
"De duistere technovibes van de afgelopen decennia zijn blijven hangen, maar er schemert ook wat vintage Cabaret Voltaire doorheen. 
Dit is techno zoals die klinkt door aftandse speakers in bouwvallige industriële panden. 
Alsof een psychopaat met een schiethamer en bunsenbrander tekeergaat in een synthesizermuseum".

Peter sloot erbij aan met de tweede van Moror!k, het IDM-krautrock project van Dirk Ivens (Dive / Absolute Body Control / Sonar / ex - The Klinik), Dries D'Hollander en Joeri Dobbeleir.
Het album start met Tyrants, kraut pur sang, in de erop volgende tracks sluipt er wat meer IBM in maar krautrock voert toch de boventoon, halfweg kent het album met het rustige Memoria een moment van bezinning.
Enkele reviews:
 
Dirk Ivens draait reeds 35 jaar mee, een overzicht op zijn website:
 
Peter ging verder met Ken Camden, een muzikant uit Chicago, hij maakt deel uit van een aantal bands die vooral muziek uitbrengen op het Kranky label.
In 2010 maakte hij met Lethargy & Repercussion zijn solo-debuut.
Een bijzonder album, met uitzondering van Jupiter zijn alle tracks zonder overdubs opgenomen, we horen lang uitgesponnen drones van gitaar, synths, sitar en harmonium die het geheel nogal psychedelisch doen klinken.
Tot slot een recensie:
 
Patsker sloot er perfect mee aan door Sur Chöd in de player te schuiven, het achtste en meest recentste album van het rituele dark ambient project Nam-Khar.
Uitgebracht door het Nederlandse label Winter Light, een huis van vertrouwen voor liefhebbers van de betere kerkerdeuntjes:
Een plaat dat de luisteraar onderdompeld in een beklijvende somberte, aardedonkere muziek waar je niet vrolijk van wordt maar dat zal wel niet de bedoeling zijn.

Met de winter voor de deur, de ideale muziek om de donkerte van de komende maanden nog wat extra te benadrukken.  
We pairden deze muziek met een stevige Pannonhalmi Apátsági Pincészet Hemina.
Meer info in de review op Dark Entries:
Bij de bandleden zie ik Peter Prochir staan, die ken ik van zijn samenwerking met Pete Namlook, hij maakt ook deel uit van de industrial band Sielwolf.
 
Ik ging verder op dit elan met Dirk Serries.
De man hoeft hier geen introductie, vorig jaar beschreef ik zijn carrière uitvoerig op het einde van dit verslag:
 
Begin september was ik aanwezig op een exclusief en memorabel concert van Dirk Serries in een Nederlandse loods, een organisatie van JazzBlazzt.
Hij gaf daar nog eens zoals vroeger een concert als ambient/drone-gitarist, een geweldige ervaring! 
Een verslag van die avond is hier te lezen:
Op het moment van de luisteravond (21/09) stond het concert nog niet online, een week later wel: 
Ik schafte me na het concert
Unseen Descending And Lamentations uit 2015 aan en daarvan liet ik Part One horen.
Uitgebracht op Consouling Sounds en in hun perstekst verwoorden ze het zo:
Het nieuwe album, dat dient als een opmaat naar de opvolger van het veelgeprezen microphonics xxi-xxv-album uit 2013, creëert een muzikaal universum dat de kloof overbrugt tussen 'vintage' Serries en de Serries die voortdurend op zoek is naar nieuwe manieren om de muziek te raken.
Een sterk soloalbum dat hier te beluisteren is en er is er blijkbaar nog eentje te koop:
Een review:
Wie Dirk Serries aan het werk wil zien, 21 oktober moet je in Gent zijn, samen met Tom Malmendier in Bar Lume, het zal wel geen ambient zijn!

 
Peter ging de pschedelische toer op met The Sundowner Sessions van John Massoni & Sonic Boom uit 2000.
Die laatste is Pete Kember van Spacemen 3 en bracht deze zomer als Sonic Boom een nieuw album uit.
Voor The Sundowner Sessions bewerkte Kember een vooraf opgenomen tape met geluids- en drone-experimenten van Massoni
Het gevolg van deze nachtelijke samenwerking in een studio te Seattle is hier te beluisteren:
 
 
Na 20 jaar is deze muziek ter gelegenheid van Record Store Day opnieuw door Space Age Recordings uitgebracht, ditmaal als 12" op vinyl.
We beluisterden de prachtige a-kant.
 
Patsker ging de jazz toer op met d
e Japanse freejazz-saxofonist Akira Sakata.
Met Jim O'Rourke (Sonic Youth), de Italiaanse pianist Giovanni Di Domenico en drummer Tatsuhisa Yamamoto bracht hij een tweede album uit als Bonjintan.  
Op Dental Kafka combineren ze op een schitterende manier hedendaagse avantgarde en free jazz.
Een straffe plaat, Patsker Omaer Beguin beschrijft het zo in Gonzo (circus)nr.158, enkele fragmenten uit zijn review: 
 
"Sakata neemt niet alleen de duizelingwekkende saxofoon-erupties voor zijn rekening, hij kreunt en gromt ook nog eens als een viriele samoerai die amper heeft geslapen."
 
"De walsende freejazz momenten wisselen af met ratelende percussie en dromerige pianostukjes." 

"Bonjintan spuwt niet alleen vurige freejazz, maar duwt ook wolkjes van psychedelische rust en sereniteit tussen de experimentele deiningen in."
 
Om de volledige recensie te lezen dient u zich te abonneren.
De plaat kan je hier beluisteren:
 
Puja
is de naam van een Hindoeïstisch ochtendgebedsritueel gericht aan één of meerdere goden.
Het is ook de titel van het nieuwe album van multi-instrumentalist Dijf Sanders. Die is met dat album op tournee en op 19/10 zullen we erbij zijn in de Handelsbeurs, een uitgesteld concert dat oorspronkelijk in april was voorzien.
De plaat is dus al even uit en Peter had die meegebracht om al wat in de sfeer te komen. 
Sanders liet zich voor PUJA inspireren door de Nepalese, Tibetaanse, Chinese en Indiase cultuur.
Het album is op vele vlakken een trip, zowel geografisch, muzikaal als mentaal.
Een broeierige blend van elektronica, samples van authentieke klanken, stemmen, zang en instrumenten.
Dijf Sanders woont fysiek in Gent maar laat er geen twijfel over bestaan, in zijn hoofd huist de hele wereld. 
Uitgebracht door het N.E.W.S. sublabel Unday Records en hier te beluisteren en/of aan te kopen, nog beter is de lokale plantenhandelaar ook iets te gunnen en het daar aan te schaffen:
Unanieme lof in de reviews:
 
Tijd voor de klassieker!

Koen De Bruyne was een Belgische jazz en elektronica muzikant.
Hij was een prominente studiomuzikant en werkte met verschillende muzikanten zoals zijn broer Kris De Bruyne,
Johan Verminnen, Will Tura, Ferre Grignard, Black Blood en Mad Eenheid.
Door zijn vroeg heenhaan in 1977 bleef zijn solo-oeuvre beperkt tot de elektronische soundtrack voor de film In Kluis uit 1977, een plaat uit 1974 dat hij uitbracht onder de naam Ken Brown met de titel Ken Brown's Boogies en zijn episch jazz-fusion debuut Here Comes The Crazy Man! uit 1974 dat we deze avond beluisterden.
In 2015 heruitgebracht door Sbdan (eveneens onder de N.E.W.S. paraplu) met een bonus-cd Games / Improvisations.
 
Opgenomen in de gerenommeerde Brusselse Madeleine Studio's met een aantal van de meest inventieve muzikanten van die tijd waaronder
trompettist Richard Rousselet, bassist Yvan De Souter en drummer Jean-Pierre Onraedt, drie leden van Marc Moulin's Placebo
Here Comes The Crazy Man! is een uitzonderlijk en fantasierijk album dat terecht de status draagt van cult klassieker.
Een plaat die even ondefinieerbaar en bizar was als de omslagtekening van een als ufo vermomde slak met een soort toren van Babel op haar rug en een stropdas om de nek, vliegend boven Vlaamse velden.
Aldus De Morgen:
Afgezien van de vier tracks op de oorspronkelijke Here Comes The Crazy Man! plaat, bevat deze heruitgave een bonus-cd met een hoop onuitgebrachte muziek.
We luisterden naar de vier tracks uit het originele album.
 

Nog meegeven dat Koen De Bruyne deel uit maakte van Mad Unity, een jazz project dat in 1975 één album uitbracht met vooral muzikanten van Placebo en Vuile Mong & Zijn Vieze Gasten, Dan Lacksman en ook... Patricia Maessan, bekend van Dream Express.
De man stierf totaal onverwacht in juli 1977 terwijl hij Kris De Bruyne's Ballerina's produceerde. 
Hij was pas 31 en had net de vrij experimentele filmmuziek afgewerkt voor Jan Gruyaerts film In Kluis
Kris De Bruyne trok iets later op wereldreis om de dood van zijn broer te verwerken (zijn andere broer, de kunstschilder Joost De Bruyne was hem ook al ontvallen), het eerste nummer op zijn plaat Ballerina's, Oh Producer, is aan hem opgedragen.
 
De luisteravond eindigt normaal gezien na de klassieker, Peter wou ons echter nog een fragment uit Decoder van Cypher 7 laten horen.
Dat zijn Jeff Bova en Alex Haas, muzikanten uit de entourage rond Bill Laswell, die tevens de productie deed en het album uitbracht op zijn Strata label.
Decoder is een prachtig album uit het midden van de jaren '90, de hoogdagen van de ambient muziek.
In de comments op Discogs is een review te lezen:
5 tracks, 5 links:
 
Naast de concerttips in het verslag kan ik nog meegeven dat Carl Deseyn met zijn Music Under The Trees project concerteert op 25/11:
 
En AdHd komt ook! 14/11 in de N9 in Eeklo staat alvast in mijn agenda.
 
Antelias Musical Terveisiä

Bakerman