donderdag 1 december 2022

Luisteravond 121 ~ november 2022

Deze natte herfstige avond werd begonnen met recente Belgische albums.
A Journey Into The Universe van Françoise Vanhecke en Pascal Coppé is een cdr met muziek zoals die te horen is tijdens hun live performances.
Vooral live is dit indrukwekkend, de verdienste van sopraan Vanhecke haar fenomenale zangcapaciteit .
Zelf was ik twee keer getuige van een live uitvoering van deze kosmische samenwerking, ook Patsker Omaer Beguin van Gonzo Circus was duidelijk onder de indruk:
"Tijdens het meer dan een uur durend concert werden we ondergedompeld in een fascinerende wereld met eigenzinnige vocalen die ook voor een deel uit improvisatie bestonden. 
 
De elektronische klankweefsels zorgden voor droomachtige en raadselachtige sferen. Pascal Coppé is ook verantwoordelijk voor de schitterende beelden tijdens de voorstelling. 
Vanhecke demonstreerde vol passie haar unieke inhalerende zangtechniek met als hoogtepunt The Black Hole. De sopraan kermde, schreeuwde en gromde net als een black metal vocalist. Haar angstaanjagende vocalen brachten de aanwezigen in vervoering tijdens de hypothetische projecties van het zwarte gat."


De volledige recensie lees je hier, onderaan staat een link naar de artiesten waar je de cdr kan bestellen:
 
Fragmenten van het concert op 28 oktober zijn te bekijken op de Vimeo pagina van Pascal Coppé, een link naar Black Hole:
https://vimeo.com/groups/737313/videos/772200942 
Ik leerde de muziek van Françoise Vanhecke kennen door haar bijdrage aan het eerbetoon aan André Stordeur op het AntennA Festival in 2020.
Samen met Willy Van Buggenhout bracht ze er Dark Hz for Soprano and Electronics.
Dit en de rest van het tribuut werd als Stordeur Tribe uitgebracht.
Hier te beluisteren / aan te kopen:
 
Gert Keunen is een man van vele projecten, hij schreef geschiedenis met zijn bands Briskey en Briskey Big Band, voerde samen met (de in maart 2022 overleden) geluidskunstenaar Philip Jeck diens Vinyl Requiem op, met het Hermes Ensemble, Collegium Vocale en pianist Geert Callaert werkte hij samen om live herwerkingen te brengen van Pink Floyd songs als A Saucerful of Secrets en Atom Heart Mother, is nog steeds professor muziekgeschiedenis en muziekindustrie, schreef enkele naslagwerken zoals Surfing On Pop Waves en Pop, een halve eeuw beweging, was muziekrecensent voor onder meer De Morgen, De Standaard en Gonzo Circus, remixte muziek van Groove Armada en Buscemi, doet tegenwoordig de mastering voor andere artiesten én is brouwer van het Keun bier.

In 2020 bracht hij in eigen beheer en onder eigen naam Heis uit, de eerste van een Nordic Noir trilogie.
Nu is er de tweede Hemma en die werd deze avond helemaal gespeeld.
Keunen haalt inspiratie voor zijn muziek in Noorwegen, dit album klinkt dan ook als een auditieve reis door een bevroren Noors landschap.
Dit ontging ook Patsker Omaer Beguin (daar is ie weer!) van Luminous Dash niet:
Het album situeert zich ergens tussen postrock, jazz en klassiek, steeds heel sfeervol en filmisch. Field recordings gemaakt in Noorwegen en IJsland zorgen voor wat extra kruiding.  
De Morgen deelt 4 sterren uit: https://www.demorgen.be/hemma
Eén van de hoogtepunten zijn opener Sognefjord, titeltrack Hemma en Barrie, genaamd naar de bekende husky die mee naar het Noorden mocht.
Toen Barrie nog Charly heette: https://www.nieuwsblad.be/viervoeters
Qua inspiratie is de track Adhd een geografische uitzondering want die verwijst naar de IJslandse band AdHd.
Levenspartner Libelia De Splenter zorgt opnieuw voor de knappe hoesfoto's.
Hemma kan je hier aanschaffen:https://gertkeunen.com/muziek
 
Peter Moorkens (Onsturicheit) is met Peter Verwimp (Ashtoreth) bezig aan een vervolg op hun Svartur album uit 2020.
Peter M. liet ons een geweldige demo horen, het leek wel alsof de geest van Florian Fricke in Moorkens was gevaren!
Uiteraard is er nog geen luisterlink, tot het album in de loop van 2023 wordt uitgebracht zal je het moeten doen met The Svartur Variations Live, het relaas van hun concert op Sonic Emissions #2:

Isidore Genois linkte Let's Go van Soul Center (Thomas Brinkman), Dirty Disco Dub van The Orb en The Undispted Truth hun Let's Go Down To The Disco aan elkaar.
Die laatste is de originele versie waar de samplemosterd werd gehaald:
In 1975 was het de slottrack van hun plaat Method tot The Madness.
De psychedelische soulgroep genoot enige bekendheid in de seventies, oprichter Norman Whitfield wordt aanzien als één van de producers die de Motown sound bepaalden.

Peter vond het tijd om een Laurent erbij te halen, en waarom niet meteen twee!
Laurent Pernice en Laurent Perrier maakten deel uit van Nox, een Franse industrial groep.
In 2011 werkten ze samen voor Play Piano And Sounds, een echte samenwerking is het niet want ze staan er elk op met 4 a 5 afzonderlijke tracks. 
De piano speelt op dit album de belangrijkste rol, gelooped en gesampled en met begeleiding van knisperende elektronica.
Eenn knappe plaat die ons deed denken aan muziek van het F Communications label van die andere Laurent (Garnier) of het Berlijnse Kompakt.
Hier helemaal te beluisteren:

Pieter ging eens bij zijn buren in Charleroi en bracht Inverted Horizon mee van Clearlight (Lucas D'Haeyaert) & Owl (Pierre Nesi).
Beiden zijn reeds een aantal jaren actief in de elektronische muziek scene en werken regelmatig samen.
Inverted Horizon is een geweldig en aangrijpend ambient album, hier lees je er meer over:
Helemaal te beluisteren en check zeker ook de rest van hun muziek!
 
Peter ging verder met Night Of The Ankou, het leek wel dat samenwerkingen tussen bands een rode draad was deze avond want ook dit album is een samenwerking tussen The North Sea, het drone project van de Amerikaan Brad Rose en het Britse Rameses III.
Dit is echt een fantastische plaat, etherische oorzalf om helemaal bij weg te dromen.

Het album bestaat uit twee lange tracks en een remix door Xela die enkel te vinden is op de heruitgave op Type.   
Te beluisteren op YouTube: https://youtu.be/b9oUFNoPemA  
 
Karma is een Duits duo dat enkele albums en een pak 12" in het downtempo genre uitbracht in de periode 1997-2007.
Een daarvan is Karma 9 en daarop is een remix te vinden van de track Let's Go Thrillseeking in een remix van Klaus Schulze, helaas niet online te beluisteren.
Ter compensatie een volledig Karma album:
Peter bracht deze plaat mee alsook een gitzwart en alcoholrijk Karminator bier van The Hoppin' Frog Brewery!

Peter & Patsker gingen plaatjes inslaan op de Utrechtse platenbeurs en kwamen onder andere met Tripping With Nils Frahm thuis.
Een live album opgenomen tijdens de All Melody tour in 2018-'19 die ook de Gentse Handelsbeurs aandeed.
 
Benoit Toulemonde puurde uit die tournee een gelijknamige concertfilm, te bekijken op filmplatform MUBI waar het één van de meest bekeken films is.
Wij hielden het deze avond bij de muziek en die is geweldig! 
Nils Frahm op het toppunt van zijn kunnen.
Volgens Written in Music:
"Tripping With Nils Frahm biedt alles wat Frahm zo’n fenomeen maakt. 
Er is gewoonweg geen ander muzikant die de muzikale wereld tussen nieuw klassiek en electronic emotioneel zo natuurlijk weet te verwoorden als Frahm. 
Fantastisch opgenomen ook met een heel natuurlijk en warm livegeluid en een aandachtig stil dan weer zeer enthousiast publiek."
De volledige recensie:
Hier te beluisteren:
https://nilsfrahm.bandcamp.com/album/tripping-with-nils-frahm
 
Greg Anderson is de helft van het duo Sunn O))) en één van de oprichters van het metal label Southern Lord.
Als The Lord bracht hij dit jaar Forest Nocturne uit, een album geïnspireerd door filmscores van legendarische filmcomponisten zoals John Carpenter en Bernard Hermann met een injectie van Scandinavische death metal uit de vroege jaren '90.
Forest Nocturne wordt door Anderson beschreven als muziek van de nacht, maar geïnspireerd door beelden die zijn opgeroepen tijdens wandelingen in bossen overdag.
De majestueuze en prachtige bomen ziet hij als overlevenden uit een oude wereld die een verbinding vormen tussen het verleden, heden en toekomst.
Patsker legde de naald op één kant van Forest Nocturne, een album vol sterke geuren en atmosferische zwaarte.
Hier helemaal te beluisteren:
Zoals The Sleeping Shaman het zegt: 
"Je hoeft geen geharde Sunn O))) fan te zijn om van dit album te genieten, maar je zult er ook vrijwel zeker van genieten als je dat wel bent."
 
De klassieker was er deze avond eentje uit de Made To Measure catalogus.
Lowlands Flight van Minimal Compact uit 1987.
 

Samy Birnbach
Onder leiding van zanger Samy Birnbach (aka DJ Morpheus, freestyle DJ extraordinaire en samensteller van de Freezone-serie), was Minimal Compact één van de meest inspirerende bands van de jaren '80. 
Ze vermengden funky rockritmes en scherpe gitaren met invloeden uit het Midden-Oosten. 
De band was vooral actief van 1981 tot 1988 en ze hadden een grote en fanatieke aanhang in heel Europa en de VS, waar sommige van hun tracks underground clubhits werden.
 
Lowlands Flight werd gecomponeerd en opgenomen voor het dansgezelschap Blue Ran Dances en voor een speciale uitzending op VPRO radio.
We horen op dit album de meer rustigere en atmosferische kant van de band. Negen grotendeels instrumentale stukken variërend van ambient tot experimenteel.
 
We beluisterden het volledige album, unieke muziek die de tand des tijds moeiteloos doorstond.
Recensies lees je hier:
Tot slot een interview met Samy Birnbach uit 2004 naar aanleiding van de toen uitbebrachte compilatie Returning Wheel.
 
Antelias Musical Terveisiä

Bakerman
Gepost door op Geen opmerkingen:

donderdag 29 september 2022

Luisteravond 120 ~ september 2022

This is release MFR100, een heel toepasselijke titel voor de 100e uitgave van het Nederlandse experimentele label Moving Furniture Records dat werd opgericht in 2008 door Sietse Van Erve (Orphax).
MFR100 kreeg fraai artwork van Rutger Zuydervelt aka Machinefabriek die ook met een track op deze dubbelaar staat.
Dit is geen compilatiealbum dat de voorbij 14 jaar samenvat, Van Erve contacteerde alle 77 artiesten die op eerdere releases te horen zijn, de vijftig die reageerden zette hij als duo's bij elkaar, muzikanten die niet eerder hadden samengewerkt.
Dit resulteerde in 25 tracks van elk 4 minuten lang, de 100 komt zo ook muzikaal terug.
Ik opende er deze avond mee en we beluisterden een achttal tracks, dit is muziek die soms wat tijd en meerdere luisterbeurten nodig heeft, komt helemaal tot zijn recht zonder gezelschap en met koptelefoon.
Binnen het genre staan er heel wat grote namen op, hier helemaal te ontdekken:
Volgens De Subjectivisten:
"Een ontdekkingsreis door de wereld van het geluid, die z’n weerga niet kent. Dit is een feest voor de kenners en een mooi moment om in te stappen als je deze muziek nog niet kent of echt eens iets anders wil horen."
In Gonzo Circus 170 staat een uitgebreid interview met Sietse Van Erve ivm deze release.
Tot slot een link naar twee mixtapes naar aanleiding van 10 jaar Moving Furniture Records. 
 
21 mei zagen we Ottla in Roeselare RSL Jazz openen op een grandioze manier, helaas was de opkomst om 17u heel mager.
De laatkomers hadden groot ongelijk, Ottla was één van de hoogtepunten van het festival en zonde dat ze niet later op de avond geprogrammeerd werden.
Dit is een band gebouwd rond Dans Dans en Flying Horseman gitarist Bert Dockx.
Hij omringt zich met klasbakken als Thomas Jillings op sax en klarinet, Louis
Evrard op drums en percussie en Gerben Brys op bas.
Na het concert kocht ik hun titelloze debuut en die ging deze avond de cd-speler in.
Die viel heel goed in de smaak bij de zes aanwezigen, dit is dan ook een heel straf album, acht tracks waarvan zes gecomponeerd door Dockx en twee Thelonious Monk en Sun Ra bewerkingen.
Jazz met een psychedelisch randje, uitgebracht door W.E.R.F. Records en hier te beluisteren en/of aan te kopen:
Een recensie op Written in Music:
Patker zorgde voor een bijpassende Gere Tamás Páratlan Villányi Classicus Száraz.
 

Ik bleef nog even in eigen land met de Gentse violist Philippe de Chaffoy.
Die bracht vorig jaar Bisharas uit, een cd dat grotendeels een heruitgave is van een cassette uit 1995 aangevuld met een track uit 2006 en twee nieuwe composities.
De man draait reeds meer dan een halve eeuw mee in de muziekwereld en werkte samen met een indrukwekkende lijst artiesten:
 
Solo bracht hij nog niet zoveel uit, met Bisharas treedt hij alsnog op het voorplan.
de Chaffoy is ook schilder en een songtitel als Burnt Sienna verwijst daarnaar.
Enkele fragmenten kan je hier horen:
Volgens Cultuurpakt:
"Liederen zonder woorden, vioolse poëzie. Er worden sfeervelden gecreëerd die niet enkel gevoelens weergeven, maar ook kleuren, gedachten, overpeinzingen, gewaarwordingen. Men hoort het leven en de ervaring van de muzikant. 
Oprecht en integer. Een puur genotsalbum."
Dit album is niet in de platenwinkel verkrijgbaar, om het te bekomen mail je naar Alain ‘Amigo’De Smet: Hara@telenet.be. 
We beluisterden een deel van de cd en dat de wereld soms klein is werd duidelijk toen Isidore Genois mij wist te vertellen dat hij Alain De Smet kende van heel lang geleden, Genois is dan ook al héél oud...😀
Verder ging het met mijn favoriete Noor Geir Jenssen aka Biosphere.
Shenzhou uit 2002 kreeg in 2017 een heruitgave met The Samphire Tower als bonusalbum.
In 2005 maakte hij muziek voor een installatie ter gelegenheid van de ingebruikname van The Samphire Tower, een kustlijntoren aan de kust van Dover.
Jenssen werkte voor de veldopnames samen met geluidskunstenaar en ontwerper van de toren Jony Easterby die in 1998 ook betrokken was voor de track Heights Of The Depths op het Big Chill Festival in het Noorse Tromsø:
We beluisterden de volledige 28 minuten van het bonus album, heel sfeervol en donker, ideaal voor deze tijd van het jaar, integraal op Bandcamp vanaf track 13:
 https://biosphere.bandcamp.com/album/shenzhou-reissue-with-bonus-album 
 De slottrack (There´ll Be Bluebirds Over) The White Cliffs Of Dover stond eerder op het digitale album Sound Installations.2000​-​2009:
https://biosphere.bandcamp.com/album/sound-installations-2000-2009
 
Isidore sloot hier perfect bij aan met And The Band Played On... van Salonensemble Grupetto.
Dit album bevat een authentieke reconstructie van de muziek die werd gespeeld op de avond dat de Titanic ten onder ging.
Er hing een ballroom Caretaker sfeertje in de Blue Room.
Heel fijne muziek uit het begin van de vorige eeuw.
Uitgegeven in 1997 door VAR-BRTN voor Radio 1 en niet online te beluisteren.
In april 2012 speelden ze concerten aan boord van de MS Balmoral tijdens de Titanic Memorial Cruise.
Het zelfde traject werd gevaren van de noodlottige Titanic 100 jaar geleden tussen Southampton - Cobh - Halifax - New York - Southampton. 
In 1998 kwam er een vervolg met Titanic's Last Waltz.
 
Eerder dit jaar overleed Klaus Schulze.
Zijn muzikale testament verscheen 2 maanden geleden.
Deus Arrakis is zijn laatste studioalbum en kwam tot stand nadat Hans Zimmer voor de film Dune: Part One bij de aftiteling een herwerkte versie van Schulze's Herbert (uit X) gebruikte.
Klaus kwam op het idee om een nieuw Dune album te maken maar miste wat "spice".
Die vond hij bij een oude cello opname van Wolfgang Tiepold en ging ermee aan de slag.
Het resultaat is een degelijk album bestaande uit drie lange tracks waarvan ik Seth liet horen:
Deus Arrakis staat integraal op Bandcamp:
Een recensie:

In 2018 kreeg Cosey Fanni Tutti de opdracht om de soundtrack te schrijven voor Caroline Catz's film over het leven van elektronische muziekpionier Delia Derbyshire (1937-2001).
Delia Derbyshire: The Myths and the Legendary Tapes bekeken we vorig jaar als afsluiter van een zomerse luisteravond, meer info over deze unieke film op het eind van dit verslag:
16 september van dit jaar werd de soundtrack uitgebracht en die dag zat dit album wel in mijn brievenbus zeker... net op tijd want wilde die deze avond zeker laten horen.
De composities zijn geïnspireerd door haar onderzoek in het Delia Derbyshire Audio Archive.
Delia's originele composities en technieken werden verweven met Cosey's eigen muziek tot een perfecte fusie. 
Of zoals Cosey Fanni Tutti het zelf zegt: een alliantie van onze gevoeligheden.
Helemaal op YouTube:
Meer over Cosey Fanni Tutti:
 
Patsker vond dat het tijd was om wat naar de schoenen te staren en haalde er Owun bij.
Een shoegaze band uit Grenoble dat in 2017 hun vijfde worp deed met 2.5.
In 1995 begonnen met vijf en tegenwoordig een trio.
De minimalistische hoes van 2.5 weerspiegelt perfect de complexiteit en experimenteerdrift van de Fransen. 
Niet zomaar te catalogeren, dit zal zowel fans van krautrock, postrock en noise aanspreken.
Soms hoor je echo's van Massive Attack (ten tijde van Mezzanine) in All of Us en de ruigere Nine Inch Nails zoals in Frost.
 
De tracks Araignée en Orange klinken dan weer heel duister en filmisch.
Ondertussen werden er zes albums uitgebracht, allen hier te vinden:
 
Massimo Pupillo kan je kennen van de Italiaanse band Zu of van zijn vele samenwerkingen met muzikanten als onder andere Caspar Brötzmann, FM Einheit, Chris Corsano, Oren Ambarchi, Mats Gustafsson, Thurston Moor, Tony Buck en de mannen van Yodok: Kristoffer Lo & Tomas Järmyr. 
Ergens te situeren tussen freejazz en (noise)rock.
Op The Black Iron Prison uit 2020 deed hij alles zelf.
Hij liet zich inspireren door de boeken van Philip K. Dick en oude esoterische teksten. 
Het resultaat zijn vier dreigende dark ambient tracks, de perfecte soundtrack voor de donkere uurtjes.
Het prachtige artwork van Francesco Russo brengt je alvast in de sfeer.
Een recensie op Gonzo Circus:
En een uitgebreide op PopMatters:
 
Peter begon zijn bijdrage met eigen werk.
Voor een nog te verschijnen EP van Onsturicheit op het label Modular 404 hoorden we drie demotracks, ik ga niet spoileren, hou deze pagina in de gaten!
Modular404 is een experimenteel netlabel opgericht in 2018 door Jan De Block en gewijd aan modulaire synthesizermuziek.
Alle tracks worden in realtime geproduceerd met modulaire synthesizers en de duur van elk nummer is 404 seconden.
De Block organiseert op 5 november de eerste editie van Modulation in CC Muze in Heusden-Zolder.
Op de affiche HHNOI & Rachel Palmer, Dudal, SONICrider en Halfgeleider.
 
Peter had de Italiaanse gitariste en zangeres Marcella Riccardi meegebracht, kan je kennen van de bands Franklin Delano, Blake/e/e/e en Massimo Volume.
BeMyDelay is haar soloproject, en daarvan hoorden we haar debuut ToTheOtherSide. 
Waarom plaats verspillen aan spaties?😀
Dit is een psychedelische avontuurlijke trip, experimentele blues zoals ze het zelf noemt.
Het lijkt wel alsof Syd Barret en Nico een kindje hebben gemaakt!
Uitgegeven door Boring Machines. Check zeker het geweldige onaardse TearsAnd Visions.

Peter bracht met Jo Quail nog een andere straffe muzikante mee.
Zij is een Londense experimentele celliste, looppedaalwizard en tevens een veelzijdig sessiemuzikant bij o.a. Mono, Eraldo Bernocchi, FM Einheit, Neotropic, IIVII, Poppy Ackroyd, A-Sun Amissa, My Dying Bride, Myrkur, Hemelbestormer, At The Gates, Naevus, Amenra, Boris en Winterfylleth, dit is slechts een bescheiden opsomming...
Ze is ook te horen op The Revenant II van Jean-Luc De Meyer en Jean-Marc Lederman.
Verder maakt ze deel uit van een aantal bands en projecten als UK Metal Merger, Earth Loop Recall, Jo Quail Quartet en SonVer. 
Met de Italiaanse muzikanten Eraldo Bernocchi en Xabier Iriondo vormt ze het trio Supervøid. 
Peter zag Jo Quail live aan het werk, het is heel fascinerend om te zien hoe ze een grote verscheidenheid aan geluiden uit haar cello haalt en die samen met haar looppedalen weeft tot een sound die je kan omschrijven als atmosferische black metal.
Deze avond ging de naald op één van haar soloplaten, Exsolve uit 2018. 
Het album beslaat drie composities, samen goed voor zo’n 45 minuten.
Op de slottrack Causleen's Wheel, een opmerkelijke vocale bijdrage van Lucie Dehli.
Producer Chris Fielding (Caravan Of Whores, Conan) en soundtrackcomponist James Griffiths zorgen voor een ruimtelijk filmisch geluid.
Een recensie op Progwereld:
 
Peter sloot zijn bijdrage af met de Franse muzikant, journalist en radio DJ Philippe Petit.
De man noemt zichzelf een musical travel agent, dit is tevens te merken aan zijn Bandcamp pagina waar je samenwerkingen aantreft met muzikanten uit alle windstreken, waaronder grote namen als Cosey Fanni Tutti, Murcof, Lydia Lunch, Simon Fisher Turner en Edward Ka-Spel.
Hij is tevens de man achter het Modulisme project:
Ook was Petit één van de deelnemende artiesten aan het André Stordeur Tribute op het AntennA Festival in 2020, onlangs uitgebracht op cd:
 
Deze avond luisterden we naar een album uit 2011 dat hij opnam met de Griekse band Chapter 24 (genoemd naar een Syd Barret song voor Pink Floyd's debuut The Piper At The Gates Of Dawn).
The Red Giant Meets The White Dwarf is het gevolg van een gezamelijke improvisatiesessie, het resultaat is een psychedelische fascinerende odyssee, een hallucinerende trip dat beelden oproept van films van John Carpenter en David Lynch.
Door Boring Machines uitgebracht en integraal te beluisteren:
Een recensie door De Subjectivisten:
 
Patsker had iki (adem) van de Japanse geluidskunstenaar Fujita Yosuke aka Fuji||||||||||Ta meegebracht.
Deze plaat bestaat uit vier stukken waarop Fujita de eigenzinnige klankkwaliteiten van een pijporgel verkent dat hij in 2009 zelf bouwde. 
Dit unieke instrument heeft slechts elf pijpen, een luchtpomp genaamd fuigo en geen toetsenbord. 
Fujita wist niet hoe hij een orgel moest maken toen hij aan de constructie begon, het resulteerde in een decennium van leren spelen en begrijpen van het instrument.
Het orgel is helemaal het resultaat van zijn eigen verbeelding, gebouwd zonder enige gespecialiseerde kennis en ontworpen om een ​​landschap te creëren in plaats van te functioneren als een muziekinstrument
Dit pijporgel is ver verwijderd van de grote kerkorgels en reist met Fujita mee van concert tot concert.
iki is geïnspireerd door traditionele gagaku (Japanse traditionele klassieke muziek) en is een emotioneel, ingetogen en meditatief album vol verbeelding.
Een recensie:
Deze unieke muziek werd gemasterd door Lawrence English en uitgebracht door het Zwitserse Hallow Ground:
https://hallowground.bandcamp.com/album/fuji-ta-iki 
Een sake zou er perfect bij passen maar de lekkere fles Nagyék Pincéje Kráter Rosé die Pasker open trok was ongetwijfeld nog beter.
Meer over Fujita Yosuke lees je hier: http://fujita-yosuke.moo.jp/profile/
 
Eerder op de dag werd de Britse Queen begraven en net voor middernacht gooide Isidore Genois er deze The Queen and I tussen van The Jams (The Justified Ancients Of Mu Mu) aka The KLF dat stond op hun debuut 1987 What The Fuck's Going On?.

In deze track werd ongevraagd gebruik gemaakt van sample's uit ABBA's Dancing Queen met een klacht van de Zweden als gevolg.
Bill Drummond en Jimmy Cauty namen samen met enkele gasten de veerboot naar Zweden, reden door naar Stockholm, waar ze voor de studio van ABBA om 3 uur 's ochtends een gouden schijf aan een blonde prostituee gaven "ter erkenning van een verkoop van meer dan nul". 
De foto's hiervan moesten de wereld overtuigen dat dit een aan lager wal geraakte Agnetha was.😅
Ze slaagden er duidelijk niet in een ontmoeting met Benny en Bjorn te krijgen (als ze het al probeerden) en ze vertrokken terug naar Engeland, waar ze stopten in een Zweeds veld om een vuur te maken met de onverkochte exemplaren van 1987..., een scène die is vastgelegd op foto's in het artwork van Who Killed The JAMs en History Of The JAMs.
Het hele verhaal lees je hier: http://klf.de/home/the-abba-incident/
 
Carl was niet aanwezig maar had Lamento uit Odes van Irene Papas en Vangelis gesuggereerd.
Niet toevallig want Papas was vijf dagen eerder overleden...
Odes was het eerste samenwerkingsalbum tussen Vangelis en Irene Papas, die zowel een bekende Griekse zangeres als actrice is. 
Ze werd beroemd in films als The Guns of Navarone, Zorba the Greek en Z, en later in Captain's Corelli Mandolin. 
Ze maakte ook veel films op basis van de originele toneelstukken van Euripides en werkte eerder met Vangelis aan Aphrodite's Child's 666. 
Alle nummers die Papas op Odes zingt, zijn Griekse traditionele melodieën waaraan Vangelis twee instrumentale nummers toevoegt. 
Natuurlijk zingt ze in het Grieks... 
Deze herrezen liederen werden een vrij populair werk in hun thuisland, de combinatie van Irene's mystieke stem en Vanglelis-synthesizers leverde een zeer geïnspireerde plaat op.
We luisterden naar het fenomenale Lamento:

Ik had een brugje laten liggen van The Jams naar Mark Shreeve, die maakte deel uit van Redshift waarvan ik Halo draaide, de titeltrack van hun vierde album uit 2002.
Shreeve had namelijk ook de wereldwijde hit Touch Me geschreven van Samantha Fox en die song is prominent aanwezig in All You Need Is Love, een track uit 1987 van The Jams.
 
 
De gasten werden niet warm van deze Halo, weinig origineel, al duizend keer gehoord was de kritiek, ook hier zijn ze er niet wild van:
 
Maar deze track was slechts een opwarmer naar de klassieker die ook van Mark Shreeve was, ook niet toevallig gezien de man op 31 augustus jongsleden is overleden, hij werd slechts 65...
Shreeve was een Britse componist en producer van elektronische muziek. Hij begon met het opnemen van zijn muziek in 1973, nadat hij Tangerine Dream had gehoord in de Radio One-show van John Peel, en wordt door sommigen beschouwd als het Britse antwoord op de Berlijnse School en kosmische muziek.
https://echoes.org/2022/09/01/mark-shreeve-leaves-the-planet-
Hij laat een aanzienlijk oeuvre na, voordat hij deel uitmaakte van ARC (duo met Ian Boddy) en Redshift bracht hij solo een 15-tal albums uit, nam een aantal library-albums op, was hij sessiemuzikant en schreef filmmuziek.
Ik koos als afsluiter voor zijn debuut Phantom, een slaapkameralbum uit 1980.
 
 
Voor het volledige album was geen tijd, ik beperkte me tot de sterke opener, het 25 minuten lange Dark Water.
Dit viel veel meer in de smaak bij de gasten!
Destijds uitgebracht op cassette en nu een collector's item, voor €125 staat er eentje te koop op Discogs...
Ik bezit de cassette ook niet, de klassieker kwam deze avond van deze YouTube link:
 
De alweer overvolle luisteravond zat erop, rest me alleen nog een paar concerttips te geven, een persoonlijk greepje uit de overvolle concertagenda.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
*12/10: Bohren & der Club of Gore spelen in De Vooruit een nieuwe soundtrack voor Le Révélateur (1968) van Philippe Garrel.

https://www.viernulvier.gent/en/agenda/5069//VIDEODROOM_2022_Bohren_der_Club_of_Gore_x_%27Le_Revelateur%27_Philippe_Garrel_

*21/10 brengen Bang on a Can All-Stars, Brian Eno's Music for Airports in het concertgebouw in Brugge.
*22/10: Cycles of Moebius concerteren in Kruisem.
Locatie is Waregemsesteenweg 164 (woning naast gebouw Sanitair Cnockaert), 9770 Kruishoutem.
Ze starten om 20.00 uur. Momenteel is de kans groot dat er 2 korte voorconcertjes zijn van Lounasan en Jovica Storer.
Inkom is de 'hoed' die rondgaat. Iets drinken kan ook aldaar.
Best een mailtje sturen naar mfi@musicforinstallations.com ter bevestiging
*Ruiskamer is een concertreeks voor wie niet vies is van wat experimentele muziek, vindt plaats in De Vooruit, er is een abonnement te koop voor alle drie de avonden voor €30 ipv afzonderlijk 3 X €14.26/10 #1: Lea Bertucci & Ben Vida / Okkyung Lee https://www.viernulvier.gent/nl/agenda/5080//RUISKAMER_1_Lea_Bertucci_Ben_Vida9/11 #2: Astrid Sonne / Clara Levyhttps://www.viernulvier.gent/nl/agenda/5083/support_Antonio_Gaggiano/RUISKAMER_2_Astrid_Sonne_Clara_Levy7/12 #3: Félicia Atkinson / Fredrik Rasten & Ruben Machtelinckxhttps://www.viernulvier.gent/nl/agenda/5086/support_Suzanne_Peeters/RUISKAMER_3_Felicia_Atkinson_Fredrik_Rasten_Ruben_Machtelinckx*28/10: Pascal Coppé & Françoise Vanhecke: A Journey Into The Universehttp://francoisevanhecke.blogspot.com/2022/08/october-28th-2022-journey-into-universe.html*5/11: Modular 404 Festival in CC Muze in Heusden-Zolderhttps://www.muze.be/2022-11-05.html*8/11: Aoife O'Donovan / Ruben Machtelinckx x Arve Hendriksen / Donovan Woods in De Handelsbeurs in Gent.https://www.haconcerts.be/nl/concertagenda/concerten/aoife-odonovan-ruben-machtelinckx-x-arve-hendriksen-donovan-woods-08-11-22*19/11: Indietronic Fest in Lede.https://m.facebook.com/events/665920994665092/*25/11: Nog geen info online. Ameel Brecht (Razen) doet iets met F. Reichenbach's Nus Masculins, een organisatie van CinéOFFoff/B.A.A.D.M, Kunsthal (Lange Steenstraat 14 in Gent).(Razen brengt op 21/10 in De Koer in Gent de release show van hun nieuwe plaat The Locked Room.)--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Antelias Musical Terveisiä  
 
Bakerman
Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)