woensdag 17 juli 2024

Luisteravond 131 ~ Juli 2024

De zomerse avond werd begonnen met Animic Atmospheres, een samenwerking van Maurizio Landini, Peter Verwimp en Abby Helasdottir, beter bekend als Onasander, Ashtoreth en Gydja, drie vermaarde ambient/drone muzikanten.
Twee jaar geleden werkten Onasander en Ashtoreth samen voor het geweldige Devotio, één van de beste albums in het ambient genre dat jaar.
Ook Animic Atmospheres is een geslaagde samenwerking. Waar ze voor Devotio inspiratie vonden in de Oudheid, werden ze deze keer geïnspireerd door de filosofie van Rudolf Steiner.
Een recensie op Luminous Dash.
Gemasterd door Ronald Mariën (Stratosphere) en uitgebracht bij dark ambient huis van vertrouwen Winter-Light.
Bijna het hele album werd beluisterd terwijl er werd nagepraat over het Zijspoor festival dat hier een tijdje geleden op de weide plaats vond met Ashtoreth als één van de artiesten.
 

BySenses
(Didier Dewachtere) zijn muziek passeerde reeds vaak op deze luisteravonden. Zijn meest recente, Multiple Directions, is een voltreffer.
Het album gaat van start met วัด (Temples), met 22'45" de langste track.
Dewachtere bezoekt wel eens een tempeltje hier en daar in Thailand en het is dan ook duidelijk waar de inspiratie voor dit openingsnummer vandaan komt, วัด betekent immers 'wat', de benaming voor een boeddhistische tempel in Cambodja, Laos of Thailand.
Het zoetgevooisde engelengezang tilt het nummer naar een hoger niveau, prachtig!
Met Vous êtes là? gaat het een andere richting uit, dit is trance nineties stuff dat bij momenten doet denken aan Pete Namlook, een geweldige track en persoonlijke favoriet van het album.
Ook hier zijn de samples een meerwaarde, de fluisterende Franse stemmetjes brengen je helemaal in hogere sferen en daarmee is de vraagstelling van het nummer meteen beantwoord. 
Frakke Zero One (Frank De Coster) zorgde voor de drumpartij.
Didier is een grote Klaus Schulze fan, With Love...Zu Klaus is een bijna negentien minuten durend eerbetoon aan de meester.
Opmerkelijk is de gastrol van ex-Klaus Schulze drummer en roadie Tommy Betzler op deze track!
Het album sluit af met MonoCHROOM Live, een fragment uit het concert op Synth Nest (2022), een festival in Het Hannekensnest in Evergem.
Hiervoor kreeg BySenses assistentie van Onsturicheit (Peter Moorkens) op gitaar.
De volledige livetrack kan je hier beluisteren en bekijken:
Alain Kinet zorgde voor het artwork op Multiple Directions, de mastering was in handen van Dries De Vreeze
Uitgebracht in samenwerking met Littl'AntennA Records en hier te koop:

Patsker liep op Belgian Modular Day II (een geweldige dag vol schurende miepjes en bliepjes!) Erwin Van Looveren tegen het lijf.
Het gevolg daarvan ondergingen we in de vorm van Evil Dreams, de cd die hij kocht van de man die zich ook wel W.Ravenveer laat noemen.
Onder die alias bracht hij reeds heel wat muziek uit, de ene release nog weirder dan de andere:
De man beschrijft zichzelf als een meerkoppig monster uit Antwerpen dat elektronische improvisaties doet met modulaire synths, allerlei apparaten en gereedschappen, gitaren, stem en tekeningen.
Schoonmoeders of wie je ook maar het huis wil buiten jagen, met deze collectie modulaire gekte moet dit zeker lukken!
Iemand waagde zich aan een recensie van Evil Dreams!
"Sometimes I am completely lost in the proposed madness, such as the ‘O Tannebaum’ ending of ‘The Program’; what does it mean? I don’t know. Maybe there is no meaning, no message, just confusion and wackiness and as such."
We beluisterden het grootse deel van het album, op zijn best komt W.Ravenveer in de buurt van The Residents, luister maar naar Vincent Valentine.
https://wravenveer.bandcamp.com/track/vincent-valentine
Het was dolle pret met dit schijfje in The Blue Room!
Evil Dreams werd uitgebracht bij The Psychomanteum, Van Looveren droeg het album op aan zijn onlangs overleden moeder Jacqueline Smeulders.
Hier te beluisteren en/of aan te kopen:
Tot slot nog een belangrijke mededeling!
De modulaire synths smeulden nog na terwijl ik zachtjes overging naar Hellstorm Of Flaming Nothingness (HOFN voor de luie reviewer).
Zijn ...regrets opende de vorige luisteravond en deze keer liet ik een aantal tracks horen uit Sattva Reimagined.
Dit album kwam tot stand door een aantal samenwerkingen met artiesten die HOFN zeer respecteert en die hij zijn vrienden mag noemen, Sattva Reimagined werd dan ook uitgebracht onder de noemer HOFN and Friends.
Het originele Sattva album dateert uit 2018 en werd dit jaar opnieuw (digitaal) heruitgebracht.
Sattva Reimagined werd beperkt fysiek uitgebracht als cdr op 25 exemplaren, nummer 23/25 ging deze avond de player in.
We hoorden knappe interpretaties van de originele nummers door Samatha (Gert Stockmans die ook instond voor de hoesfoto), Ashtoreth, Distant Fires Burning, Stratosphere (die tevens de mastering deed), Sjálfshatur, Equel Form, Anunada en Nate Collins
Een interessant genreoverschrijdend album is het geworden met zowel (dark) ambient als IDM, noise en drum & bass, de laatste track bevat stevig doch sfeervol gitaarwerk.   
Staat integraal op Bandcamp, de digitale versie bevat een exclusieve Synchyse (Gert De Meester, Ronald Mariën, Serge Timmers) remix van het hele album verpakt in een fantastisch nummer van vijf en een halve minuut, noem het gerust een medley.
Tot slot links naar de bandcamp pagina's van de artiesten:
 
Pieter ging de jolige toer op met De Juiste Prijs, een nummer die hij heel lang maakte met ene Michiel? Een parodie op het gelijknamige tv-programma met Jan Thijs, diens vocale sample zorgde voor meer dan één schaterlach.
We hoorden ook een track voor een komend Lounasan album, A Walk With Escher bevat veldopnames opgenomen in het museum Escher in Het Paleis in Den Haag.
Klonk veelbelovend!
Meer muziek van de man vindt je hier: https://lounasan.bandcamp.com/ 
 
Als de sfeer te uitgelaten dreigt te worden is er Patsker om de aanwezige luisteraars terug in een zompig dark ambient
moeras te trekken.
Solar Temple is een Nederlands duo bestaande uit O. aka Omar Kleiss (onder andere bij Dool, Iskandr en Turia) en M. aka Mink Koops, ook actief bij Fluisteraars, Bong Breaker, Knoest en Dr Duval.
Samen vormen ze ook Galg, een black/doom metal/drone duo en maken ze deel uit van de black metal band Nusquema.
Solar Temple werd opgericht in 2016 en begon als een psychedelisch black metal project en geëvolueerd naar genres als psychedelische rock, krautrock, drone, ambient en nu dus ook elektronische soundtrackmuziek.
Geïnspireerd door het baanbrekende soundtrackwerk van Popul Vuh en Goblin en 2001: A Space Odyssey kwam A Gift That Should Have Been Reserved for the Great Lights tot stand.
De muziek vormt de soundtrack van een denkbeeldige film die het verhaal van ruimtereizigers volgt tot in de verre ruimte om uiteindelijk een zwart gat te worden binnen getrokken.
Volgens Luminous Dash:
"Het is eerder een trip zoals Tangerine Dream die zou kunnen hebben gemaakt mochten de wortels van die Duitsers op andere plaatsen zijn gegrond geraakt. 
Het is dan ook even wennen natuurlijk voor degenen die metal en harde drones verwachten, want dit is toch wel helemaal iets anders.
De titels van de nummers: Ejaculation, Celestial Kingdom en A Life Before Life, beklemtonen de enigszins duistere tocht die door Solar Temple op dit album wordt aangevat.  
Psychedelisch bij momenten, dromerig bij andere, gitzwart en uitzichtloos op andere is dit geheel een geslaagde tour de force en een verkenning van een pad dat we niet van beide heren hadden verwacht."
Straffe plaat! uitgebracht bij Consouling Sounds.
https://solartemplehn.bandcamp.com/album/a-gift-that-should-have-been-reserved-for-the-great-lights-2
 
Isidore Genois zorgde even voor een luchtiger moment met LCD Soundsystem,
het geesteskind van New Yorker James Murphy.
In 2006 werd hij benaderd door schoenenfabrikant Nike om een muzikaal stuk te componeren waarop het lekker rennen zou zijn. 
Het resultaat is een drie kwartier durende work-out en wat voor één!Het resultaat is een trip met elementen van zowel electro en ambient als disco.
Volgens Resident Advisor:
"Dit nummer is een uiterst functionele metgezel om te reizen in al zijn vormen, het klinkt, dat kan ik je verzekeren, ook geweldig als je comateus op de bank ligt en nauwelijks in staat bent je oogleden te bewegen, laat staan ​​je benen. 
Bovenal is het een werkelijk opmerkelijk muziekstuk dat in zijn gigantische duur nooit verveelt."
 
Isidore ging verder met Someone Great, de bekende track van LCD Soundsystem uit Sound of Silver, eveneens in 2007 uitgebracht.
Een geweldige live versie:

Peter liet ons kennis maken met Angels Die Hard.
Een Antwerpse psychedelische rockband die na de release van hun tweede album Mood Ring een winterslaap hield in Zuidoost-Azië, gevolgd door een tour langs bars, opiumholen en strandclubs in de regio.  
Tussendoor gingen ze op zoek naar de mythische Andaman Drongo-vogel, in een poging zijn prachtige paringsroep op te nemen.
Niets vreemd aan als je weet dat ze een gepassioneerde liefde voor exotische vogels delen, in 2011 ontmoetten de drie muzikanten (Alex Van Herk, Rob Eelen en Thomas Noppe) elkaar voor het eerst in de Marokkaanse dierentuin van Rabat voor de kooi van de laatste ‘zwarte snavels unga dunga’. 
 
Met Alain Rylant hadden ze reeds samengewerkt op hun tweede plaat, die nam ook vakantie op
het Indiase Andaman eiland waar ze samen deelnamen aan een Jarawa-staminitiatieritueel.
Het werd al snel voor iedereen duidelijk dat Alain zich bij de Angels zou voegen voor hun volgende plaat Sundower.
Die werd in de zomer van 2017 in drie dagen opgenomen in de Borrey-studio's, waar ze probeerden de vreugde, het gevoel van verwondering, maar ook het verdriet uit de omgeving na te bootsen die ze beleefden op het afgelegen Andaman-eiland.
Op deze plaat (roze vinyl!) werd deze luisteravond de naald gelegd.
We luisterden naar één kant, straf spul! Wie meer wil...staat integraal op Bandcamp. 
Uitgebracht op Heaven Hotel, het label van Rudy Trouvé.
Een review:
"Angels Die Hard mixt Aziatische psychedelia, Afro-beat, krautrock, glinsterende postpunkgitaren en elektronica uit de vroege jaren 70 tot een verbluffend effect."

Peter ging verder met Sean Ono Lennon, die bracht dit jaar de geweldige plaat Asterisms uit.
Lennon vaart op Asterisms zijn eigen koers, het lijkt minder op wat zijn beroemde ouders John Lennon en Yoko Ono deden maar knoopt wel meer aan bij pakweg Frank Zappa, muzikale genialiteit heeft hij zeker geërfd.
Hij laat zich niet beperken tot één genre en bewees zijn kunnen eerder in de rockscene, als filmmuziekcomponist en in meerdere bands en projecten zoals het psychedelische duo The Claypool Lennon Delirium.
Op Asterism wordt hij vergezeld door legendarische muzikanten als Devon Hoff, Yuka C. Honda, Michael Leonhart, Mauro Refosco, Ches Smith, Johnny Mathar en Joo Nogueira.
Het resultaat is een mix van kosmische jazz en filmische ambient soundscapes met progrock invloeden.
Eén van de verrassingen van deze luisteravond en wat mij betreft één van de strafste platen van 2024.
Uitgebracht op John Zorn's Tzadik label, hier kan je al eens luisteren.
 
Meer straffe muziek! Empty Skies Part 1 van Svartur was het volgende wat Peter liet horen, een live opname van hun concert op Zijspoor.
Uiteraard geen link ernaar maar er staan wel fragmenten op YouTube.
Samen met Kozmotron: https://youtu.be/BUl4YvyBKLc
 
©Patsker Omaer Beguin
Fragmenten van alle concerten kan je hier vinden:
Svartur is heden een trio bestaande uit Peter Verwimp (Ashtoreth), Peter Moorkens (Onsturicheit) en Lawrence Van Haecke (Solicide). 
Ze speelden een onvergetelijk concert, en omdat we het zeker niet gaan vergeten schreef Patsker Omaer Beguin voor Gonzo circus een recensie van het festival.

Voor de klassieker eraan kwam liet Patsker nog een opmerkelijke plaat van Catherine Graindorge horen. 
Ze is een Belgische violist, altviolist, componist en actrice die al samenwerkte met Iggy Pop, Nick Cave, Warren Ellis, Debbie Harry, Mark Lannegan, Chris Eckman, Hugo Race, Pascal Humbert en Bertand Cantat, John Parish, Andrea Schroeder… Tenslotte speelt ze ook in de Belgische band Nile On waX en componeert ze voor theater, dansvoorstellingen en film.
 
Songs For The Dead
is haar vierde full album
, een ingetogen epos waar licht en duisternis verweven zijn in de acht songs.
Als ervaren componist voor film en theater begrijpt Graindorge de kracht van sfeer in muziek en benut ze die op dit album ten volle.
Inspiratie vond ze bij een gedicht van Allen Ginsberg: A Dream Record
Het onderwerp is een gedroomde ontmoeting met Joan Vollmer die stierf toen haar echtgenoot en schrijver William Burroughs haar door het hoofd schoot.
De lead vocals worden vertolkt door Simon Huw Jones, zanger bij de Engelse postpunkband And Also The Trees.
Zijn theatrale vertellende zangstijl doet aan Nick Cave denken.
Songs for the Dead is bewust een album dat ruimte geeft aan de verbeelding, "waar mensen kunnen komen en gaan in de muziek, er is genoeg te ontdekken in de verhalen van Orpheus en Eurydice en Ginsbergs droomontmoeting met Joan Vollmer", zegt Graindorge.
Niets dan positieve reviews voor deze fantastische plaat:
"Graindorge creëerde een machtig mooi en indrukwekkend album vol warme nummers doordrenkt van dreiging en badend in de koele schaduw van de dood. 
Een plaat om rustig te beluisteren terwijl je dankbaar stilstaat bij de schoonheid van het veel te korte leven."
"Catherine Graindorge heeft de oorspronkelijke opzet van Allen Ginsberg perfect begrepen. 
Ze past de A Dream Record titel aan en geeft de uitvoering met haar indrukwekkende strijkerspartijen net dat extra beetje kracht mee. 
Haar donkere treurviool past perfect bij de trieste geschiedvertelling en geeft deze een duistere randje. 
Er zit een beeldende postrock dreiging in die Catherine Graindorge met de nodige folkloristische elementen en nadreunende drones vermengt."
Hier te beluisteren:

Tijd voor de klassieker, op deze zomeravond vond ik een donkere tribale lome woestijnplaat wel gepast.
Ik koos voor Ritual Ground uit 1993 van Solitaire.
Het geesteskind van Elmar Schulte die in 2022 is overleden.
 
Elmar Schulte
Solitaire is i
n 1989 opgericht door Elmar Schulte en Rüdiger Gleisberg in het Duitse Paderborn. 
Het duo ontmoette elkaar in een muziekwinkel en begonnen al snel aan muziek te werken in een oud appartement. 
Ze combineerden ambient, etno-ritmes en psychedelische geluidscollages.
Een jaar later verscheen hun debuut Altered States, in 1992 gevolgd door Plains and Skies, beide uitgebracht door het Berlijnse label Musique Intemporelle.
Op hun twee laatste albums Fearless en Nocturnes werkten ze samen met Amir Baghiri die later veel erkenning kreeg in de ambient muziekscene.
Maar deze avond lag hun derde en meest bekende album Ritual Ground klaar. 
Gleisberg is niet van de partij maar wel Steve Roach!
In 1993 ging Roach naar Europa voor zijn eerste serie concerten buiten de Verenigde Staten.
 
Daar ontmoette hij Elmar Schulte, wiens eigen werk op verschillende Europese labels verscheen. 
Aangespoord door hun wederzijdse verlangen om nieuwe, tribale muziek te creëren, boekten Roach en Schulte onmiddellijk studiotijd. 
Het resultaat van de intensieve ontmoeting tussen deze muzikale geesten is Ritual ground, een album rijk aan filmische boventonen, diepe sferen en tribaal-elektronische grooves.
Destijds uitgebracht op het gerenommeerde Silent label van Kim Cascone
In 2000 werd dit tribal-ambient juweeltje opnieuw uitgegeven door Projekt en staat nu ook integraal op Bandcamp:
De openingstrack Black Cloud is te horen in de fantastische soundtrack van de Michael Mann film Heat (1995), een perfecte keuze bij de sfeer van de film.
Met namen als onder andere Passengers (U2 & Brian Eno), Einstürzende Neubauten, David Darling, Lisa Gerrard, Brian Eno, Michael Brook, William Orbit, Terje Rypdal, Moby, György Ligeti, Eric Clapton en B.B. King verkeren ze in goed gezelschap.
De alweer boeiende luisteravond zat erop, net als dit verslag!
 asU2 & Brian Eno)
Antelias Musical Terveisiä

Bakerman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten