Toen een van de meest productieve freejazzsaxofonisten van Portugal, Rodrigo Amado, de Belgische experimentele gitarist Dirk Serries ontmoette voor een ad-hoc duo-optreden klikte het meteen.
Het duo voelde dat ze als trio met een drummer verder wilden, hun gezamenlijke vriend Andrew Lisle was een voor de hand liggende keuze.
Na drie concerten namen ze in 2021 hun debuutstudioalbum The Invisible op in de Brusselse Sunny Side Inc. Studio.
Geen gemakkelijke muziek, je moet er voor in de stemming zijn! Ik was het zeker maar niet iedereen van de gasten.☺
Wie houdt van free jazz, de warme
saxofoonklanken van Rodrigo Amado, het abstracte gitaarspel van Dirk Serries en het veelzijdige
drumwerk van Andrew Lisle komt wel aan zijn trekken met dit album.
Deze zomer uitgebracht via Klanggalerie en hier te beluisteren/aan te kopen.
Amado stond ook in voor de prachtige foto op de hoes, een ontwerp van Rutger 'Machinefabriek' Zuydervelt.
Jazz Halo reviewde enkele recente albums van Dirk Serries waaronder The Invisible.
De man is heel productief en bracht tot nu toe meer dan vijftig albums uit.
Hij speelde als multi-instrumentalist vooral gitaar in verschillende experimentele rockbands.
De gitaarspel stijl van Vervloesem wordt geassocieerd met die van Fred Frith, Joe Satriani, Steve Vai...in de pers wordt hij wel eens de Belgische Frank Zappa genoemd.
Begin jaren '90 werd hij gevraagd om zich aan te sluiten bij de avant-jazzrockband X-Legged Sally, de band van componist en klarinettist Peter Vermeersch.
Vervloesem speelde ook bij de beide opvolgers A Group, een band die experimenteerde met de grenzen van rock, en de onconventionele bigband Flat Earth Society.
Samen met Vermeersch deed hij de productie van dEUS' debuutalbum Worst Case Scenario.
Flambant Neuf is de terugkeer van Pierre in een kwintet formaat. Omringd door enkele van de beste Belgische muzikanten (Bruno Vansina, Teun Verbruggen, Thomas Mayade en Falk Schrauwen) met wie hij al muziek maakte in verschillende bands.
Hij liet iedereen hun eigen ding doen op zijn composities en mixte de muziek vervolgens tot een energiek spektakel, rijk aan verschillende stijlen.
Hier te koop en/of te beluisteren, fysiek reeds uitverkocht...
Check https://www.rapoon.org/ en je merkt snel dat Storey heel productief is, sinds 1992 bracht hij een honderdtal albums uit.
Het pas uitgebrachte MoKa 24 speelt zich af in het interbellum, Moka Efti is de naam van een nachtclub in Babylon Berlin, een tv-serie zich afspelend in de decadentie en onrust van de jaren 1920 en echte historische gebeurtenissen bevat die verweven zijn in een denkbeeldig verhaal.
Robin Storey vond er inspiratie voor Moka 24, het resultaat is een straffe eclectische plaat waar vocale nummers met sobere pianobegeleiding worden afgewisseld door ambient, drone en elektronisch geëxperimenteer.
Night Train In Europe is één van de hoogtepunten op dit geweldige album.
Net als de opener van deze luisteravond uitgebracht bij Klanggalerie.
In 1983 richtten ze hun eigen label Conspiracy International op.
Oorspronkelijk brachten ze alleen muziekproducties uit, maar al snel werd de catalogus uitgebreid met experimentele video's en soundtracks.
Barth Vader, in de beginjaren een vaak aanwezige bezoeker van deze luisteravonden, stuurde me een link door van Chris & Cosey hun album C&C Luchtbal.
Dit is gebaseerd op opnames van hun concert in november 2002 in het Antwerpse CC Luchtbal waar we samen naar toe gingen.
Het
concert was een onvergetelijke belevenis, een mix van industrial,
experimenteel en synthpop ondersteund door expliciet seksueel BDSM
getint beeldmateriaal.
Het album bevat herwerkte live versies van dertien klassieke C & C tracks en markeerde de laatste verschijning van het duo als Chris & Cosey, vanaf september 2003 gingen ze verder als Carter Tutti.
De cd bevat tevens drie video's van de tracks Celph, Da Spooky en Exotikah zoals die te zien waren tijdens het concert.
Een groot deel van het album werd beluisterd, alle tracks staan op YouTube:
Een recensie:
14 augustus jl. was alweer een bijzondere concertavond vol prachtige ambient-elektronisch-akoestische muziek.
Voor dit concert van To the Ancient Tree omringde Carl zich zoals steeds met een selectie straffe muzikanten.
.png)
In het voorjaar van 2025 wordt Chapter III: Children of the Ancient Tree uitgebracht, een 3-cd opgenomen in Frank Van Bogaert's FOF studio, hij is tevens één van de muzikanten.
Johan "Zoll" De Meyer zal instaan voor het artwork en ook een track aanleveren voor de extra cd die volledig uit solowerk van de muzikanten zal bestaan.
Om naar uit kijken! De hoesfoto is ook reeds klaar.
In avant-première konden we van de extra cd een paar knappe tracks beluisteren, de Gál Chardonnay Premium 2019 die Patsker meebracht paste er prima bij.
In 1979 bracht hij Fun and Games uit.
Het openingsnummer Give It All You Got werd gebruikt tijdens de sluitingsceremonie van de Olympische Winterspelen 1980 in Lake Placid.
Smaakvolle easy listening jazz waarvan de tragere versie, Give It All You Got, But Slowly nog beter is:
Het was niet de eerste keer dat de man zijn muziek werd gebruikt voor de Spelen. Zijn compositie Chase the Clouds Away was te horen tijdens de Olympische Zomerspelen 1976 in Montreal.
In 1978 componeerde hij de soundtrack voor de film The Children of Sanchez met Anthony Quinn. Hij won er een tweede Grammy mee, in Nederland was het jarenlang de titelmelodie voor het radioprogramma Zaterdagsport.
Samen met de Duitse gitarist Markus Reuter bracht hij dit jaar Rothko Spaces, Volume 2 uit, de opvolger van het eerder dit jaar uitgebrachte eerste deel met David Torn.
Hoeveel delen Thelan’s eerbetoon aan de abstracte schilderijen van Mark Rothko gaat bevatten is niet duidelijk.
Schilderijen vertalen naar muziek is geen gemakkelijke opgave, maar Thelan en Reuter slagen erin met verve!
Een straf album en dit is niet verwonderlijk gezien het talent van deze twee klasbakken.
Markus Reuter bracht tot nu toe een 100 albums uit en we kennen hem vooral van zijn vele samenwerkingen met Ian Boddy en Robert Rich, de man speelt ook bij een dozijn bands waarvan The Crimson Projekct mij het bekendst is, dit is een King Crimson zijsprong met de drie (ex) KC leden Adrian Belew, Pat Mastelotto en Tony Levin.
Stephan Thelen is ook bezig een mooi oeuvre uit te bouwen mede door samenwerkingen met David Torn en Kronos Quartet.
Pieter (Music For Installations - Lounasan) liet ons nieuwe muziek horen voor één van zijn projecten.
Master-temp-M32B16 is een 18 minuten durende dystopische trip die begint met een tekst waar een fembot de mensheid bedankt voor bewezen diensten maar dat ze (de AI machines) na lang overleg hebben besloten dat wij niet langer nodig zijn.
Zodat de vrede op de planeet gegarandeerd is, de mens kan zijn hebzucht toch niet onder controle krijgen.
Maar...we worden niet vergeten! We zijn gewoon niet meer nodig en de mensheid wordt gevraagd zich voor te bereiden op een snelle uitroeiing...
Een geweldige intro van een duistere track waar zowat alles lijkt af te brokkelen om in het eeuwige niets te verdwijnen...wat we hoorden is een auditieve voorstelling van ons eigen uitsterven, ik stel me voor dat die 18 minuten de tijdsduur is van de genocide... ja, die Pieter weet hoe je de sfeer erin moet houden.😄
Nog niet online te beluisteren, de afbeelding hierboven weergeeft de sfeer van het deuntje.
Hij maakte een muziekstuk dat past bij de smaak van elk lid van de luistergroep.
Een heel persoonlijk album waarvoor veel dank!🙏
De eerste track, Jacky - Rivier scraping, met meer dan 22 minuten tevens de langste, is een heerlijk kabbelende ambient gitaarsoundscape, gevolgd door Carl - Berlijns Design, zoals de titel doet vermoeden gaat het met deze track de Berliner Schule toer op,met gelukkig ook de nodige Onsturicheit kronkels.
Geen zwakke nummers op Blauwe Kamer! Maar toch springt het oriëntaalse Zoll - Isidoor draait door eruit door het hoge "clubgehalte", Peter Moorkens is er zowaar in geslaagd een potentiële clubhit te componeren!
Naast het dance deel passeert ook John Coltrane en iemand liet de naam Funki Porcini vallen.
Met Patsker - Sunn Y))) Almdudler zaten we twaalf minuten in een einde van de wereld sfeertje, met een titel die refereert aan Sunn O))) was het al duidelijk dat het zonnetje niet ging schijnen, integendeel...aardedonkere dystopie met in de hoofdrol een distortion gitaar recht uit de hel bespeeld door Satan zelve...indrukwekkend!
Na deze mokerslag was het heerlijk landen op...de Maan met de prachtige ambienttrip Pieter - Maanlanding.
De afsluitende track Stefaan - Last but well zou zomaar op een Warp album kunnen staan...hier helemaal te beluisteren of nog beter: aan te schaffen.
Een review door Patrick Bruneel voor Luminous Dash:
Die naam doet niet meteen een belletje rinkelen bij liefhebbers van elektronische muziek.
In metal kringen is hij beter bekend, daar kennen ze hem als Olivier JLW, gitarist en synthspeler bij Belgische metal bands Emptiness, Of Blood And Mercury en eerder als Nerath Daemon bij Enthroned.
Olivier J. Lomer-Wilbers is van vele kunstmarkten thuis; naast componist en muzikant is hij ook beeldend kunstenaar, grafisch ontwerper en schilder.
Tegenwoordig is hij woonachtig in Zuid-Frankrijk waar hij de tijd nam om aan Heart and soul to reach your world te werken.
Wie aan de drukte van de dag wil ontsnappen of gewoon wil genieten van heerlijke rustgevende ambientmuziek, hier te beluisteren of aan te kopen:
Volgens Patsker Omaer Beguin van Luminous Dash:
"Heart and soul to reach your world is een top introspectief
ambientwerkje waar je echt in kan verdwalen.
De innemende soundscapes
prikkelen de verbeeldingskracht en nemen de luisteraar mee naar een
verbluffend kosmische geluidsavontuur."
Ritual is een 41 minuten durende compositie verdeeld over acht nummers.
Het is zijn tweede ambientplaat op rij, na Music for Psychedelic Therapy (2021).
Hij kreeg inspiratie voor dit album toen de vraag kwam om een soundtrack te maken voor een
voorstelling rond een Dreammachine, een ronddraaiende hypnose lamp uit
de jaren zestig van vorige eeuw.
Volgens Hopkins heeft zijn muziek als doel portalen te openen binnen je eigen innerlijke wereld...klinkt zweverig maar vergis je niet, we hebben hier niet te maken met goedkope new-age of achtergrondmuziek bij het studeren.
Geen muziek voor de clubs en het is absoluut niet de bedoeling dat dit album wordt opgesplitst en verdeeld in afspeellijsten.
Jon Hopkins blijft met dit album de grenzen verleggen van wat elektronische muziek kan zijn.
We hadden echter niet veel tijd meer en enkel de twee laatste tracks werden beluisterd maar hier kan het helemaal en... wat een album, zonder twijfel één van de hoogtepunten van 2024!
Voor dit album liet hij zich bijstaan door negen muzikanten waaronder Matt Hillier aka Ishq, gitarist en producer Leo Abrahams (Krokonaut, Brian Eno, Anohni And The Johnsons,...) en de zangeres Vylana, naar eigen zeggen is ze een visionaire sound alchemist en medicijnvrouw.
Ik haalde de klassieker uit de kast, deze avond koos ik voor Revenge Of The Selfish Shellfish van Steven Stapleton & Tony Wakeford.
Deze samenwerking tussen Steven Stapleton (Nurse With Wound, Current 93...,) en Tony Wakeford (Sol Invictus, Death in June...,) werd oorspronkelijk uitgebracht op het Tursa label in 1992, in 2009 door Robot Records heruitgebracht met een bonus-cd (zo goed als onvindbaar...) en vorig jaar was er een heruitgave op lp op het Nihilist label, geperst op blauw of groen transparant vinyl, ook deze waren snel uitverkocht.
Binnen Europa zijn er van de originele versie exemplaren te koop aan een schappelijke prijs op Discogs:
 |
| Steven Stapleton |
Geen bonustracks op mijn exemplaar maar wat er op staat zijn is buitengewoon goed.
In de liner notes is te lezen dat beide heren niet bij hun volle verstand waren tijdens het maken van dit album.😄
Stapleton was meestal stoned toen ze aan dit album werkten en kan zich niet veel herinneren van de opnamesessies, enkel dat hij Wakeford ontmoette toen hij aan het werken was aan het album Chrust And The Pale Queens van Current 93, hij vond hem een grappig en sarcastisch mannetje.
Ook dat hij een week sliep in Colin Potter's studioschuurtje en koortsachtig met een scheermesje werkte en veel tape doorknipte.
Dat hij voor de binnenhoes hun gezichten op weekdieren had geënt wist hij ook nog.
De muziek op Revenge Of The Selfish Shellfish wijkt af van wat we doorgaans gewend zijn van Nurse With Wound, niet dat het minder bizar is.
 |
| Tony Wakeford |
Maar het is duidelijk anders dan wat de heren gewoonlijk maken, ondanks (of dankzij...) drank en drugs een bijzonder geslaagde samenwerking.
Alles wat door Stapleton wordt aangeraakt lijkt elke logica of ratio te tarten en, flarden piano en stem worden opgelost in handmatige snippet tape-behandelingen. Variërend van het spookachtige Aphimixis tot de miezerige, noise spuwende dramatiek van de titeltrack.
De meest verrassende bijdrage is misschien wel Lucifer Before Sunrise, een slechts licht misvormd mystiek volksliedje dat het spook van Current 93 oproept.
Stapleton herinnert zich ook dat ze veel hebben gelachen tijdens de opnames, ik twijfel er niet aan, zo zijn er tijdens het duistere industriële The Frightened City plots 15 seconden retro lounge te horen, (een Isidoor Genois momentje) om meteen erna weer over te gaan naar de industrial orde van de dag.
Op dit album ook plaats voor ingetogen nummers zoals Flower Dream Song. De verscheidenheid aan genres houdt Revenge Of The Selfish Shellfish ongelooflijk boeiend.
Het hoogtepunt van dit album is het occulte Walk The White Ghost met de stem van Steven Stapleton 's stiefdochter Tathata Wallis.
Wie meer wil...helemaal te beluisteren op de Bandcamp pagina van Nurse With Wound:
De luisteravond zat erop, alsook dit verslag.
Nog enkele concerten uit het aanbod van het steeds overvolle najaar die in mijn agenda staan aangestipt.
26/09: Elektronisch muziekpionier Suzanne Ciani met support act Lennart Heyndels
1/10: Dijf Sanders & Tsar B plays Twin Peaks:
2/10: Hugo Costa, Dirk Serries en Friso Van Wijck.
2/10: Ruiskamer#1: Sosena Gebre Eyesus / Ameel Brecht
10/10: Collab Coalition tijdens de vernissage van Lunar Echoes van Ellen de Vos.
10/10: The Happy Suspended @ Missy Sippy
13/10: Norwegian Night: Tord Gustavsen, Trondheim Jazz Orchestra en Marthe Lea
15/10: Oren Ambarchi
11/10: Night of the Living Dead met live soundtrack van KMRU.
16/11: Modulation, uniek festival elektronische muziek
16/11: Indietronic Fest#8
30/11: Clock DVA
Antelias Musical Terveisiä
Bakerman
