zaterdag 20 juni 2020

Luisteravond 106 ~ Mei 2020

Wegens de gekende afstandsmaatregelen werd het terug een luisteravond vanop afstand.
Het thema reizen linkte als rode draad de muziek aan elkaar.
Door de vele tracks en het tijdsgebrek ga ik het kort houden deze keer, een opsomming van de gespeelde muziek met af en toe een woordje duiding en een bijhorende link, meer niet. 
De trein is altijd een beetje reizen en de trein die nu vertrok was niet de minste. 
De videobeelden die ik maakte van een treinreisje met het gezin twintig jaar geleden, voorzag ik van Kraftwerk muziek.
Ik monteerde er destijds Trans Europa Express - Metal auf Metal - Abzug onder:
https://www.youtube.com/watch?v=NC0VoNAq8Uw 

Dit was niet de enige reden om hiermee te beginnen, stichtend Kraftwerk lid Florian Schneider was vorige maand overleden en dat kon hier, als eeuwige fan, niet zomaar voorbijgaan.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2020/05/06/oprichter-van-legendarische-popgroep-kraftwerk-florian-schneider/
Peter zette de trip verder met Travel van Michel
Banabila & Yaşar Saka, een prachtige track uit The Dreamfields. 
https://www.youtube.com/watch?v=sx3jPVBSOS0
https://www.discogs.com/Banabila-Saka-The-Dreamfields/release/1529153
Met Banabila zijn muziek ben je altijd een beetje op reis. 
Peter is door hem van de Oud (Arabische luit) gaan houden.
Isidore Genois kon het niet laten om deze prent toe te voegen.

Johan Den Elder gooide er deze trailer van Tactus 2020 achter. 
Onder anderen met zijn neef Daan Geysen.
https://www.nieuwsblad.be/cnt/blrbi_04699393


Minimalisme pur sang:
https://www.youtube.com/watch?v=_Do_w2_tyHg
Het concert kon helaas niet plaats vinden...
https://www.nieuwsblad.be/cnt/blrbi_04892758
Ter compensatie, deze Two Characters:
https://www.youtube.com/watch?v=2TK7G0FGQA8
Johan liet ons Listening Winds van Talking Heads horen.
Dit staat op Remain In Light, één van de weinige cd's in hun VW camper waar ze een jaar door het westen van de Verenigde Staten trokken, Mexico, Guatemala en Belize incluis.
Hij had er véél contact met indianenstammen en daardoor bleef deze mooie song hangen:
https://www.youtube.com/watch?v=QhMt9V1rKdo 
https://www.discogs.com/Talking-Heads-Remain-In-Light/release/116491

In gedachten gingen we naar Muziekcentrum Kinky Star voor een concert van Moaning Cities. 
Peter zag ze daar een fenomenaal concert geven, met sitar en al op het podium. 
Ze komen uit het multiculturele Brussel, een tip dus voor diegene die niet naar verre bestemmingen kunnen deze zomer. 
We luisterden naar Wandering Souls...een zorgeloos sfeertje, het was echt wel alsof we op café zaten.
https://www.youtube.com/watch?v=5GofxaY_O80 
https://www.discogs.com/Moaning-Cities-Moaning-Cities/master/1028450 

Peter hield het exotische sfeertje nog even aan met de sitar van Condor Gruppe en hun Orbit of The Sun & Moon uit Interplanetary Travels.
https://www.youtube.com/watch?v=JXU_F79OwFA
Geweldige liveband, ik zag ze in het OLT Rivierenhof in 2018 aan het werk, fantastisch concert met geweldige filmische krautrock.
Het volledige album:
https://condorgruppe.bandcamp.com/album/interplanetary-travels

Ik trok verder naar mijn favoriete bestemming: Schotland, en meer bepaald naar het eiland Skye.
Danny MacAskill is een Schotse wielrenner uit Dunvegan op het Isle of Skye
Hij kent het eiland dus als zijn broekzak.
In deze video zien we hem een onwaarschijnlijke mountainbike tocht maken op de toppen van The Black Cuillins, een ruwe bergketen op het eiland.
https://www.youtube.com/watch?v=xQ_IQS3VKjA 
De begeleidende muziek is de track Blackbird van Martyn Bennett, een Schots-Canadese muzikant die helaas in 2005 op 33-jarige leeftijd stierf aan de Ziekte van Hodgkin.
https://en.wikipedia.org/wiki/Martyn_Bennett 
Enkele jaren geleden, na het bekijken van deze video, schafte ik me de verzamelaar Aya aan.

https://www.discogs.com/Martyn-Bennett-Aye/release/5621075
Op dit soort eilanden maak ik graag ritjes met plaatjes zoals deze Swimming van Roger Eno:
https://rogereno.bandcamp.com/album/swimming 
Ik liet Where The Road Leads To Nowhere horen, bij momenten zéér toepasselijk bij het rondtrekken in dergelijke desolate streken.
https://www.youtube.com/watch?v=H6WUXZ_ZqRw

Isidore Genois volgt al lang Karen Matheson van de Schotse groep Capercaillie (voor zover ik weet heeft ze nog geen klacht ingediend voor stalking). 
Isidore verdedigt zich door te beweren dat Matheson de tweede beste stem(na Sarah Brightman) ter wereld bezit. 
Wat bleek nu? Door haar te volgen kwam hij erachter dat zij meezong op Diwanit Bugale, een lied waarmee de Bretoen Dan Ar Braz in 1996 voor Frankrijk mee deed met een Keltisch lied aan een zangconcourke, Eurosong genaamd, het moet niet altijd platte kak zijn.
De dame met wit kleed is de Schotse Karen Matheson:
https://www.youtube.com/watch?v=3-DuuDQff7o

Peter reist vooral in zijn hoofd en dat doet hij heel goed, bijvoorbeeld door dit tijdloze Traveller van Talvin Singh te laten horen.
https://www.youtube.com/watch?v=_ePlKJfWtaM 
In 1998 de openingstrack van zijn debuutalbum OK.
https://www.discogs.com/Talvin-Singh-OK/master/138752 
Filip die er voor het eerst bij was maakte zijn debuut met de Italiaanse  Giorgia Angiuli.
Met een Moog onder de arm naar het viskraam voor Ocean Toys:
https://www.youtube.com/watch?v=x-L7F8sshR4
Het was voor Filip niet duidelijk als hij in de eerste plaats naar de clip keek voor Giorgia Angiuli of die Moog sub37.😁
Een heel kort nummertje, daarom dit extraatje van de roze techno prinses
waarin ze duidelijk maakt dat ze geen DJ is!
https://www.youtube.com/watch?v=bzYooJYzbiM
 
Terug op reis met Pete Namlook. 
https://www.discogs.com/Air-You/release/31848 
Zijn eerste Air album is wat mij betreft een tijdloze klassieker, daaruit liet ik Wind en 1st impression horen, mysterieuze muziek die voor mij verbonden is aan mijn reizen door de Schotse hooglanden.

Filip gooide er nog eens Says van Nils Frahm tegenaan, ter compensatie van het afgelaste Gent Jazz waar hij één van de headliners zou zijn.
Als Juno 60 fan was Isidore Genois in zijn nopjes:
https://www.youtube.com/watch?v=xLNeZogTsK8 

Peter vervolgde met No-Man en dat is één van de bands van Steven Wilson, die vooral bekend is van The Porcupine Tree.
Dit is niet zomaar een zijprojectje van Wilson, No-Man bestaat sinds 1986 (een jaar voor de oprichting van TPT).
https://www.discogs.com/artist/40451-No-Man 
De hoes is helemaal Corona-proof!😀
De track Time Travel In Texas staat op Love and Endings - Live At The Leamington Spa Assembly uit 2012, een weergave van een concert in het Belgische Spa:
https://www.youtube.com/watch?v=sXPx5x3Ha0w
https://www.progwereld.org/recensie/no-man-love-and-endings/ 
Nu we toch met het hoofd in Texas zaten liet ik deze nog eens horen:
https://www.youtube.com/watch?v=X6ymVaq3Fqk 
De geweldige soundtrack van Ry Cooder voor Paris, Texas brengt je helemaal naar de hete Texaanse woestijn.
https://www.discogs.com/Ry-Cooder-Paris-Texas-Original-Motion-Picture-Soundtrack/master/65227
In de woestijn cruisen doet me ook aan dit hier denken...The KLF hun What Time Is Love!
We stapten in de befaamde 1968 Ford Galaxie 500 voor de originele versie uit 1988:
https://www.youtube.com/watch?v=VT7lwdui4HY
 
Isidore beleefde een magisch moment in 1999 (en ik in 2000) toen hij, met The KLF's The Rites of Mu op de achtergrond, de overtocht maakte naar het Schotse eiland Jura waar de maffe kerels van The KLF in 1994 voor de draaiende camera's van meegereisde journalisten, een miljoen pond in het vuur gooiden.
https://nl.wikipedia.org/wiki/The_KLF
https://www.youtube.com/watch?v=r9V7ZaXejdI
Carl wou in deze tijden iets paradijselijks laten horen en koos voor Ganga van Mind over Matter, het Oosters georiënteerde ambient project van de veel te vroeg overleden Klaus Hoffmann-Hoock.
https://www.youtube.com/watch?v=ieZC_AvbN6Y 
Live opgenomen in Antwerpen en als bonustrack te vinden op de heruitgave van Music For Paradise in 2007.
https://www.discogs.com/Mind-Over-Matter-Music-For-Paradise/release/2063273


Filip ging verder met Deep Web van Robert Henke & Christopher Bauder.
https://www.youtube.com/watch?v=n2bf8L7G6WE
Ik woonde twee keer een show bij van Henke, visueel is dit verbluffend!
http://luisterpost.blogspot.com/2016/04/more-music-2016.html
https://roberthenke.com/

Helemaal iets anders, een schone madam die ik graag hoor is Hannah Peel, ze gaat steevast mee in onze reiskoffer, een live versie van Song For The Sea:
https://www.youtube.com/watch?v=d-Q2wCEgvbQ

 Eveneens vaste prik op de autoreisradio, The Magnetic North.
https://www.discogs.com/The-Magnetic-North-Orkney-Symphony-Of-The-Magnetic-North/master/423999
Ook hier zingt Hannah Peel samen met Orcadian Erland Cooper en multi-instrumentalist Simon Tong.
Volgens Isidore Genois iets tussen múm en Kings Of Convenience en dat zijn goede referenties.
Het prachtige Bay Of Skaill uit hun debuut Orkney: Symphony Of The Magnetic North:
https://www.youtube.com/watch?v=1tb2Ebf0gYI 

Peter ging verder met de etno-jazz van Black Flower.
Uit hun meest recente Future Flora, de schitterende openingstrack Early Days of Space Travel Pt. 2.
https://www.youtube.com/watch?v=Pr4_RiaWUCs 
https://www.discogs.com/Black-Flower-Future-Flora/master/1538398

Black Flower deed Filip denken aan Ozric Tentacles en vervolgens liet hij ons I take It Smart van Boris Brejcha horen.
Deze viel toch minder in de smaak, te weinig diepgang, teveel Tomorrowland:
https://www.youtube.com/watch?v=81T5PoITQTs 
Ik sprong vlug op de laatste trein naar Lhasa!
https://www.youtube.com/watch?v=5E20iADAe6g
De openingstrack van het geweldige Last Train To Lhasa van Banco De Gaia.  
Ik koester mooie herinneringen aan zijn concert op Ten Days Off in Gent midden de nineties, heel druk bezochte avond, niet iedereen kon de Red Tape Building in...Eat your heart out, Isidore Genois.😁
De reis ging verder naar Louisiana, opnieuw The KLF met een track uit hun baanbrekende Chill Out:
https://www.youtube.com/watch?v=z6r6o90AdoY https://www.discogs.com/The-KLF-Chill-Out/release/13000038
Luister toch maar naar het volledige album, niet te geloven dat dit al 30 jaar oud is...
https://www.youtube.com/watch?v=KMg1GiDRNIo


Reizen zonder te bewegen, daar waren we volop mee bezig, Pete Namlook's Travelling Without Moving Part 9 leek me heel gepast:
https://www.youtube.com/watch?v=zu6MqX0C8hI 
Staat op zijn tweede Air album.
Het was lang geleden dat we nog eens Tidvatten uit de kast haalden, maar Filip kwam ermee aandraven dus luisterden we naar Ecuatoria uit het 2e album van de Zweed Ulf Söderberg.
De man bracht tot nu toe vier albums uit, die gezien de gevraagde prijzen op Discogs, felbegeerd zijn.
https://www.discogs.com/Ulf-S%C3%B6derberg-Inland/release/11095068 
Gastjes die ook steeds onze reiskoffer insluipen zijn Eirik Glambek Bøe en Erlend Øye.
Als de kampvuurjongens Kings of Convenience zijn ze beter bekend.

Uit Quiet Is The New Loud liet ik Misread horen.
https://www.discogs.com/Kings-Of-Convenience-Quiet-Is-The-New-Loud/master/9330 
https://www.youtube.com/watch?v=WOxE7IRizjI
Het album was een enorm succes, hier en daar werden ze de nieuwe Simon & Garfunkel genoemd.
Het is reeds 10 jaar stil rond dit Noorse duo maar een vierde album wordt nog steeds verwacht.

Terug de woestijn in met Steve Roach & Roger King.
Uit hun unieke samenwerking Dust To Dust (1998): Gone West, geen gebrek aan reverb.
Overduidelijk gebaseerd op dit hier!
Filip moest, bij een eerste blik op de hoes, aan Ricochet van Tangerine Dream denken en Peter vroeg zich af wat een samenwerking tussen Ry Cooder & Steve Roach zou opleveren...

Mss zoiets?
Isidore Genois kreeg dorst en Nicole suggereerde hem om een cactus om te hakken, online of niet, de sfeer zat er goed in.😊
Ik weet niet meer wie zijn idee het was om naar IJsland te trekken met Inní Mér Syngur Vitleysingur van Sigur Rós maar de woestijnsfeer was weg!
https://www.youtube.com/watch?v=WgaQC7B3GIE


Reizen betekent ook thuis komen en dat doe ik graag met deze samenwerking van de Deense Maggie Björklund.
Op deze titeltrack uit haar debuutalbum Coming Home mocht Mark Lanegan meezingen.
Filip vroeg zich af op welk instrument ze speelde, dit is dus de pedal steel gitaar wat Pieter de opmerking deed maken, ah, ik kom op het juiste moment: vrouwen die sliden!

Ik hoorde dat Lake District terug te bezoeken is, althans voor de Britten... Deze toepasselijke track van Björn J:son Lindh & Staffan Scheja haalde ik dan nog maar eens uit de virtuele platenkast:
Lake District is de openingstrack van Europa, Opus I uit 1984, een album geïnspireerd op het werk van Robert Schumann.
Deze plaat is één van mijn persoonlijke favorieten, een prachtige samengaan van Scheja's pianowerk en de synths van J:son Lindh.


Ik doe er dit schitterende S:t Petersburg bovenop:
J:son Lindh maakt meer dan stemmige neo-klassieke ambient, getuige deze geweldige live performance met o.a. Janne Schaffer:
https://www.youtube.com/watch?v=rKqxj176H0w 
De Zweedse Stina Nordenstam neem ik ook steeds mee op reis, in haar gezelschap is het leuk vertoeven in het Schotse Aberdeen.
https://www.youtube.com/watch?v=Rj9jkOCeGCY

Staat op de soundtrack van de gelijknamige film, de muziek is van Zbigniew Preisner, Nordenstam neemt de vocalen van het titelnummer voor haar rekening.
https://www.discogs.com/Zbigniew-Preisner-Aberdeen-Original-Film-Soundtrack/release/3344104
Nicole bleef in Zweden met de stoere mannen van de metalband Amon Amarth.
Het lied gaat over Vikings, stoere zeebonken met baarden dus, zoals Jan, Pier, Tjores en Corneel er hadden.
Geen twijfel dat ze de mosterd haalden voor The Way of Vikings bij de zeemansklassieker Al die willen te kaap'ren varen!
Met het boek De meeste mensen deugen van Rutger Bregman in gedachten, deed dit lied Nicole toch vooral denken aan een gevangeniseiland in Noorwegen. Gevangenen en cipiers leven er samen en herval in de misdaad is er klein.


Filip nam een groot risico door iets van het balorkest Metalicca voor te stellen.
En ja, dan kan je maar beter voluit gaan en een landerig akoestisch covertje van Nothing Else Matter laten horen.
Even voordien liet Filip ons weten dat hij om bier was naar de nachtshop...ons moet hij niets wijs maken, naar zijn dealer; ja!
"Ze doen allemaal drugs, druuugs, DRUUUUUUUUUGS! Behalve mijne kleine, want da's ne brave."

Filip vond het beeld van de staande golven op de gitaarsnaren tegen de zonsondergang de max, hij associeerde het ook een beetje met het ervoor gedraaide Aberdeen.😳
Ik nam snel een ferry naar het Noorden!
Songs From The Cold Seas van Hector Zazou is nog zo een album dat vaste prik is tijdens noordelijke autoritten.
Op dit album werkt hij samen met een groot aantal klasse muzikanten, teveel om hier op te sommen, check dit zelf maar:

Ik liet Björk's Vísur Vatnsenda-Rósu horen, een 19e eeuwse IJslandse traditional geschreven door Rósa Guðmundsdóttir.
Naast Hector Zazou staan ook de heren van Lightwave in voor de elektronica:
Een extraatje omdat jullie reeds zover in dit verslag zijn geraakt:


Tijdens deze luisteravond waren buitenlandse reizen nog verboden, reizen in eigen land is dus aanbevolen.
Ik hield me aan die regels door even tot aan de Aalsterweg 10 te rijden alwaar Jan Swerts ons verblijdde met dit hemelsmooie lied:
https://www.youtube.com/watch?v=U_Zp-M3CXqw
Staat op Weg, zijn prachtig debuut uit 2010.
https://www.discogs.com/Jan-Swerts-Weg/master/540611
Vandaar gingen we toch maar wat verder, naar Mongolië!

Miquette Giraudy en Steve Hillage werkten in 1991 samen met
Eduard Artemiev aan de soundtrack voor de film Urga die zich afspeelt op de Mongoolse steppes.
Ik liet twee tracks horen, een remix van Minimutog en het thema van de film.
Na bijna dertig jaar nog steeds een pracht van een soundtrack.

Een kippenvel moment deed zich voor toen Steve Hillage in 1996, op de tweede editie van I Love Techno (toen nog in de Vooruit), het thema speelde op gitaar, middenin de set van System 7.

Van de Mongoolse steppe naar Mexico...het is maar even klikken, op een verzoek van Isidore luisterden we naar een zwoele Karen Sousa die ons deed dromen van Summertime:
https://www.youtube.com/watch?v=mpYQPHS-pxA
Karen Souza wordt vergeleken met Diana Krall.
Ze zingt een aantal covers op haar eigen manier, zoals Creep van Radiohead in een bossa jazzy sausje.


Terug op reis met Afro Celt Sound System.
De band bestaat dit jaar 25 jaar, in die periode verschenen 9 albums, de meeste op Peter Gabriel's Real World Records.
Uit hun debuut Volume 1: Sound Magic, liet ik Sure-As-Knot (Jungle Segue) horen, heel geschikt om rond te toeren in pakweg de Schotse Hooglanden.
https://www.youtube.com/watch?v=gkMi69iSSdA


Peter ging slapen, ik stuurde de Noorse Jana Winderen met hem mee, hoe het met haar winderigheid is gesteld weet ik niet, maar wel dat ze in 2010 bij Touch het geweldige Energy Field uitbracht.
Eén van mijn favoriete albums in het experimentele ambient genre.
https://www.discogs.com/Jana-Winderen-Energy-Field/release/2175193
Winderen maakt "field recordings" in een bootje op ijzige zeeën.
Ik liet de openingstrack Aquaculture horen.


De opnames werden gemaakt in de Barentszzee, Groenland en Noorwegen met vier DPA-hydrofoons & 4060's, een Telinga-parabolische reflector en een Sound Device 744T.
Eigenlijk wou ik deze laten horen, het fantastische Isolation/Measurement:



Een interview in Cutting Edge, tijdens het lezen kan je naar de slottrack Sense of Latent Power luisteren.
Nicole vond dat het na de ijzige Barentzzee tijd was voor iets warmer en liet Mira van Melody Gardot horen.
De openingstrack uit The Absence, een prachtig album uit 2012.
Het was na 23u maar in onze hoofden scheen de zon volop!
https://www.youtube.com/watch?v=C6X9uq05H74


Filip stuurde ons naar Mars met de Relaxi-Taxi...
Na dik 12 minuten chillen zette Alba Ecstasy ons af op de Rode Planeet:
Filip is een echte gearslut en tevens voyeur van op synths spelende muzikanten, helaas voor hem is het allemaal een beetje te donker...
Achter dit project gaat de Roemeen Mihail-Adrian Simion schuil.
Gezien het enorme aantal releases durven we in onze kringen wel eens spreken van een "platenkakker".
https://albaecstasy.bandcamp.com/ 


Nicole ging ook onder de lakens en liet ons achter met een in latex pakje gestoken Floor Jansen.
The Sleeping Sun van het Finse Nightwish:
Er zijn mensen die deze muziek als metal durven benoemen, ik dacht meer aan Eurosong... toch enkele punten voor het vestimentaire gedeelte!

In de commentaren op de video wordt Floor een beetje, euh, de vloer aangeveegd met Tarja Turunen, sopraan en oorspronkelijke zangeres van Nightwish en die, zoals Isidore ons liet weten, nog samen werkte met Schiller:
Nicole leerde deze muziek kennen via een Franse vriendin en in dat land bleef ik even hangen met OïO.
Die brachten in 1991 hun enige album Anima uit.
Daaruit liet ik het prachtige Zirrinta horen:


https://www.youtube.com/watch?v=l1cbi2TqbPo
Het album staat integraal op Youtube.
Gaat steeds mee in onze reiskoffer alsook het Ierse Anúna ‎en hun Deep Dead Blue.
Daaruit liet ik het onaards mooie Blackthorn horen:
Meer info:
De band bestaat inmiddels 33 jaar, bracht 20 albums uit en mag Bono en Elvis Costello onder hun fans rekenen.


Nog even naar zee met de Schotse componist Craig Armstrong en een track uit As If To Nothing.
Sea Song, een mooie song gezongen door Wendy Stubbs, geen familie van de "professional builder Stubbs".😁



Voor de klassieker eraan kwam, en we helemaal de zee indoken, trokken we nog even naar het Noord-Duitse stadje Molfsee.
Ulrich Schnauss eerde deze plek met één van zijn beste nummers.
Het is de slottrack van zijn debuut Far Away Trains Passing By uit 2001.
Tijd voor de klassieker.
Met Pixie, Filip en Isidore gingen we samen met de walvissen kopje onder.
Whales Of The Pacific is een zogenaamde Grensklassieker.
Als er een zeewaardig verhaal in het radioprogramma De Grens werd voorgelezen, was dit album nooit veraf.
Een uur wegdromen met deze Anton Hughes.
De man bracht een 30-tal relax cd's uit maar deze overstijgt toch veruit het Kruidvat niveau.



Hou het hoofd boven water en tot in juli voor een verslag van een wellicht normale luisteravond.


Antelias Musical Terveisiä 

Bakerman


Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)