dinsdag 29 april 2025

Luisteravond 135 ~ Maart 2025

De jaren '90 was één lang hoogtepunt voor de elektronische muziek, een decennium waarin een groter publiek werd bereikt en waar albums werden uitgebracht die nu terecht als klassieker in het genre worden aanzien.
Deep Space Network (David Moufang & Jonas Grossmann) en Higher Intelligence Agency (Bobby Bird) werkten in 1996 samen voor Deep Space Network Meets Higher Intelligence Agency, ik begon er deze luisteravond mee.
Na bijna dertig jaar zit er geen sleet op, integendeel. Het album werd uitgebracht in een periode waar er een overvloed aan superbe ambient / techno muziek werd geproduceerd en dan zat dit album nog eens tussen twee andere Higher Intelligence Agency samenwerkingen met Biosphere (het meesterwerk Polar Sequences) en Pete Namlook (S.H.A.D.O).
Zo is het één van de minder bekende van HIA en DSN, beetje onterecht want het is een knap album, het kenmerkende geluid van beide artiesten werd gesmeed tot een harmonieus geheel met een eindresultaat dat groter is dan de som der delen.
 
Patsker zorgde voor geen vrolijke noot met That Moment van Sopa Boba, een Belgisch / Nederlands, elektronisch en modern klassiek project. 
G.W. Sok, ook bekend als Jos Kley (The Ex) zorgt voor de spoken-word vocals en Pavel Tchikov (die je kan kennen van de progrockband Ogives) draait aan de knoppen van de modulaire synths. Er werkte ook een neoklassiek strijkkwartet mee aan dit bijzondere project.
Patsker Omaer Beguin geeft meer uitleg in zijn recensie voor Luminous Dash:
 
"That Moment beschrijft waargebeurde feiten in het huidige Moldavië, waar een vader de vinger van zijn zoon met een bijl afhakt, als straf voor het stelen van een beetje geld uit zijn portemonnee. 
De intrigerende verhaallijnen bijten zich vast in een soort ondervraging en beschrijving van familiegebeurtenissen en de daaruit voortvloeiende trauma’s in onze kapitalistische maatschappij. G.W. Sok houdt met zijn markante en sterke spoken-wordbijdrage de ellende en het cynisme rond de gebeurtenissen waarheidsgetrouw in stand. 
De verhaallijnen worden ingekaderd met een neoklassiek strijkkwartet (Maritsa Ney, Roxane Leuridan, Nathalie Angélique, Eugénie Defraigne en Timba Harris) en de experimentele modulaire synthesizers van Pavel Tchikov die op twee tracks gastmuzikant Stéphane Diskus – eveneens op modulaire synthesizers – naast zich krijgt."
Hier helemaal te beluisteren, de eerste track bevat video:
Patsker had ook nog iets anders bij, een flesje Eszterbauer Nagyapám Szekszárdi Kadarka 2023 zorgde er zo voor dat That Moment lichter verteerbaar werd.😆
 
Peter vervolgde met de psychedelische rock van Ellis Munk Ensemble.
Ik had op de avond zelf de connectie niet gemaakt maar het betreft een samenwerking van de Amerikaanse multi-instrumentalist Brian Ellis (o.a. Astra en Psicomagia) en de Deense producer/muzikant Jonas Munk die ik vooral ken als Manual en zijn samenwerkingen met Ulrich Schnauss.
Hij is ook eigenaar van het platenlabel, El Paraiso Records waarop deze San Diego Sessions is uitgebracht.
In 2016 vloog Munk naar San Diego voor een opnamesessie met Ellis en een aantal lokale muzikanten.
Het resultaat is verbluffend, geweldige zweterige psy rock met ook rustige ambient momenten zoals Munk's Dream en Stone Steps.
Een recensie: 
 
Peter ging verder met The Extinct Suite van Steve Jansen.
In 2017 was het zijn derde solo album.
De muziek houdt het midden tussen progressieve rock en ambient en is een herinterpretatie van de stukken die verschenen op voorgaand album Tender Extinction. Suite heeft betrekking op suite uit de klassieke muziek, het geeft de muziek een filmisch karakter.
55 minuten prachtige muziek die is samengesmolten tot één lange track die je hier kan beluisteren en/of aankopen:
Een recensie op Star's End: https://www.starsend.org/ExtinctSuite.html
 
De Nederlandse zanger Rob De Nijs was pas overleden, we draaiden geen muziek van de man maar Isidore Genois herinnerde zich de parodie op zijn grote hit Het werd Zomer uit 1977 door Het Simplisties Verbond.
Mannen Worden Ouder staat op Hengstenbal (de derde langspeelplaat van Het Simplisties Verbond), hetzelfde jaar uitgebracht.
 
Patsker zorgde ervoor dat het lachen ons snel verging met Dark Sky Burial, het soloproject van Shane Embury van Napalm Death.
Hij bracht eind vorig jaar op het Belgische label Consouling Sounds het compilatie album V.I.T.R.I.O.L. uit.
Een straffe dark ambient trip, een recensie van Morbid Geert die het straf vindt dat de "ouwe" en van mijn geboortejaar zijnde Embury dit nog kan, op een creatieve geest staan inderdaad geen leeftijdsgrenzen:
Hier te beluisteren:
 
Paganland is een Iraans folk/metalduo bestaande uit Charuk Revan en Magus Faustoos Crowley.
Ze zijn gevestigd in Berlijn en maken gebruik van antieke muziekinstrumenten. Hun sjamanistische poëzie is geschreven in oude talen.
15 maart traden ze op in Antwerpen, een avond waar ook het geweldige Ashtoreth was te zien, Patsker Omaer Beguin schreef zijn concertervaring neer voor Luminous Dash:
 
Hij kocht er na het concert één van hun cd's, titelloos...er hangt veel mysterie rond dit duo, we beluisterden enkele tracks, helaas geen link ernaar, onvindbaar op het internet, dit heet dan een collectors item...
Ze zijn ook gekend als Sarmoung Ensemble, check de clip van Svastikâ Shatana:
Het is tevens de openingstrack van Naart Kaachitaa uit 2022 die ze uitbrachten onder de Paganland noemer:
Ik sloot erbij aan met een eigen video van hun concert in Antwerpen:
 

Athanasia Manou
Carl had in primeur muziek meegebracht voor een nieuw album Immortal Grace, deze keer uitgebracht onder eigen naam: Carl Deseyn.
Niet dat hij alle werk alleen deed, hij werd bijgestaan door de violiste Gracia Ella en de Griekse Athanasia Manou op harp.
Zij kwam speciaal voor de opnames naar de FoF Studio (Friends of Frank) in Mont-lès-Houffalize van Frank Van Bogaert.
Athanasia speelde nog samen met Vangelis!
Wat we hoorden was fantastisch, we kijken uit naar de release!
 
Isidore liet ons Nomad en Terra horen, twee straffe tracks van Formwandler, de Gentse producer die ook bekend is als ARtroniks.
Beide tracks zijn te horen in een podcastmix uit 2024 voor esc. (escapism), een Gents techno initiatief dat focust op wat ze zelf noemen 'The deeper side of the techno spectrum'.
 
Isidore vervolgde met B-Tribe (The Barcelona Tribe of Soulsters), dit is een muzikaal project van de in Duitsland geboren muzikanten en producenten Claus Zundel, Markus Staab en Ralf Hamm, die je ook kan kennen van hun Sacred Spirit project. 
In 1993 lieten ze ¡Fiesta Fatal! los op de wereld en deze avond, 32 jaar later... werden wij eraan onderworpen.
Wie het gevoel wil ervaren van muzak in tuincentra zit met deze muziek goed!😀
Het volledige album staat op YouTube maar laten we het houden op deze drie tracks die Isidore ons liet horen.
Deze muziek maakt duidelijk dat niet alles tijdloos is, wie kapotte cd doosjes wil vervangen, hier zijn er te koop:
De discs niet vergeten naar het recyclagepark brengen!
 
Peter ging verder met de plaat Herd Of Instinct uit 1994 van .O.Rang.
Dit zijn bassist Paul Webb en drummer Lee Harris, beide muzikanten bij Talk Talk.
Webb is vooral bekend als Rustin Man waarmee hij voor zijn eerste albums samenwerkte met Beth Gibbons van Portishead.
Ook op de openingstrack van Orang is ze te horen en daar begonnen we mee.
Een muzikaal interessant album waar veel in de ontdekken valt. Verwacht echter geen Talk Talk plaat.
Hier helemaal te beluisteren:

Enkele recensies:

Peter ging verder met Burning Off Impurities van Grails.
Dit is een Amerikaanse postrockband, ze brachten sinds 2003 een tiental albums uit, allen instrumentaal.
A.E. Paterra, Alex John Hall (zoon van Daryl), Emil Amos (broer van Tori), Ilyas Ahmed en Jesse Bates (neefje van nonkel Norman) vormen de huidige bezetting.
Timothy Horner (zoon van James), William Slater (broer van Christian), Zak Riles (achterkleinzoon van Ouwe), Ben Nugent (neef van nonkel Ted) maakten eerder ook deel uit van de band.
Burning Off Impurities was in 2007 hun vierde album, een sterke plaat met knap opgebouwde nummers.
Een recensie op Kindamuzik: 
Grails is meer dan post-rock, je hoort oosterse folk invloeden, krautrock en psychedelica in hun muziek.
In 2009 brachten ze de DVD Acid Rain uit, 100 minuten met video's en live fragmenten:
 
Voor de klassieker eraan kwam serveerde Peter nog een portie sequencers, daarvoor staat Cosmic Ground garant.
Dit is het Berlin School soloproject van Dirk Jan Müller, de toetsenist van de Duitse psychedelische kraut- spacerock band Electric Orange.
We luisterden naar 2, en ja hoor...in 2015 uitgebracht als tweede album van Cosmic Ground.
Zoals op zijn debuut is het opnieuw een feest vol analoge synths, sequencers, orgels en effecten.
Een heerlijk album om lekker weg te zweven tussen de sterren en daar haalde Müller tevens inspiratie voor de titels van de vier tracks.
Sol is gewoon onze zon, Altair is de helderste ster in het sterrenbeeld Arend, NGC 224 slaat op de Andromedanevel, één van de meest nabije sterrenstelsels en dan is er nog de track Organia, daarvoor haalde hij inspiratie bij het Star Trek universum. 
Organia was een bewoonde M-klasse planeet in het Organia-systeem. Deze planeet bevond zich in een naamloos klein kwadrant van het Alfa-kwadrant en was de thuiswereld voor de Organiërs, een onlichamelijke soort.
Met deze informatie ben je helemaal in de mood om te luisteren en dit kan hier:
 
Tijd voor de klassieker, die begint doorgaans zonder te vermelden wat er te horen is, dit draait soms uit op een rondje raad de plaat. 
Deze keer duurde het even tot het duidelijk was dat het om In Search Of Sanity van Mathias Grassow ging.
 

Een album gewijd aan de Slieve League kliffen en het hongersnooddorp Port in County Donegal / Ierland. 
De muziek vertelt verhalen over de zoektocht naar gezond verstand door middel van eenzaamheid en hermitage, het album is opgedragen aan de monniken die in de Middeleeuwen op het Ierse legendarische rotseiland Skellog Michael woonden.
Tegenwoordig onbewoond maar Star Wars fans gaan het misschien wel herkennen:
Vooraleer dit op een reis- en filmblog begint te gelijken snel terug naar de muziek,
Grassow is een zogenaamde platenkakker, met meer dan 300 releases op zijn conto is dit geen overdreven vaststelling.
Om zijn oeuvre niet te overzichtelijk te maken bracht hij in 1989 een cassette uit genaamd...In Search Of Sanity, niets te maken met zijn album uit 1993 waar we deze avond naar luisterden.🙃
Dit was zijn debuut op het Spaanse NO-CD Records, een label dat muziek uitbrengt op...CD, in 2014 maakten ze hun naam waar met hun laatste release, die werd namelijk uitgebracht op vinyl. 
In Search Of Sanity is een geweldig en duistere tribaal album, heel wat donkerder dan wat Steve Roach in die zelfde periode uitbracht.
Ik leerde het album, en meer muziek van Grassow, kennen bij Dune Records in Gent, één van de vele cd's die Mark mij aansmeerde tijdens de vele woensdagvoormiddagen in de nineties die ik er doorbracht.
In Search Of Sanity is hier integraal te beluisteren:
Staat ook op Bandcamp, wel niet alle tracks zijn vrijgegeven:
En zo zat de luisteravond erop.
 
Ik eindig dit verslag met schaamteloze reclame voor het festival dat ik in mijn achtertuin organiseer: Zijspoor#3 op 21 juni, uiteraard zéér aan te bevelen.
 

 
Antelias Musical Terveisiä

Bakerman
Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)