dinsdag 23 september 2025

Luisteravond 138 ~ September 2025

Bryan Ferry wordt 26 september 80!
Hij opende de avond met Loose Talks, een fascinerende samenwerking met de Schotse performance-kunstenaar en dichteres Amelia Barratt.
De basis voor dit album zijn demo's uit de jaren '70 en '80 gemaakt op een simpele cassetterecorder.
Die werden verfijnd en herwerkt in de studio, met enkele nieuwe bijdragen van muzikanten als Roxy Music drummer Paul Thompson, Guy Pratt en de Belgische muzikant Tom Vanstiphout.
Een 'conversatie' noemt Ferry zijn samenwerking met de 35-jarige Barratt, hij ging over de muziek, zij over de abstracte en nogal emotieloze spokenword teksten.
Het album heeft hier deze zomer meerdere keren gespeeld en wat mij betreft is het een blijvertje.
Niet iedereen van de gasten was overtuigd, we waren deze avond met een klein gezelschap, maar de pers is redelijk unaniem positief:
 
"Het geheel is stemmig en traag, en bevat ook sferen die aan later werk als Slave To Love doen denken, maar is toch vooral te ervaren als een heel brave versie van Kae Tempest zonder barricaden of Anne Clark zonder opwindende beats. Een gewaagd, oprecht en geslaagd project van Ferry (én Barrett) is dit echter wel degelijk. Zoals we al zeiden: waardig oud geworden."
"Loose Talk is liberally studded with genuinely haunting moments, frequently when the old demos yield a snatch of vocal, as on Landscape or Cowboy Hat. Ferry’s melodies are beautiful, the fact that these vocals are either wordless place-filler or rendered incomprehensible by the lo-fi sound gives them a strange quality, like memories you struggle to recall in detail."
"De oprechte passie die beide artiesten nog steeds hebben voor het creatieve proces is opvallend. Ferry, bijna 80, spreekt nog steeds met de gretigheid van een jonge muzikant over nieuwe muzikale horizonten. Barratt brengt een frisse energie en een nieuw perspectief in een samenwerking die beide partijen lijkt te verrijken."
Hier te beluisteren:
 
Ook het volgende wat ik liet horen was geslaagd teamwork.
Temporary End (Bruise on Silence) is het prachtige resultaat van de samenwerking tussen de Luikse synth wizzard Thamel (Jérôme Mardaga) en de Gentse gitarist Jean De Lacoste, op twee tracks begeleidt Catherine Graindorge hen op viool.
Ontdek het hier maar zelf, slechts 100 exemplaren te koop:
Ook bij Luminous Dash niets dan lof:
"Temporary End is een heerlijk fluisterend ambientwerkje waarin de tijd zichzelf lijkt op te lossen.Thamel en Jean D.L. houden het boeiend en verenigen hun geluidscreaties op raadselachtige, minimalistische wijze. Het lijkt wel alsof twee zacht brommende zweefvliegen met elkaar neuriën, waardoor een organische wind door de elektronische rimpels en trillende snaren waait."
 
Net als twee luisteravonden geleden had Patsker muziek bij van de Italiaanse ambient muzikant Fabio Orsi, deze keer luisterden we naar Cinque Movimenti Per A. uit 2023.
Een boeiende elektronische symfonie in vijf delen, een subtiele en gelaagde luisterervaring.
Staat helaas niet op Bandcamp...één track op YouTube:
Gelukkig zijn er op Discogs nog fysieke exemplaren te koop.
 
Patsker had ook nog wat Stroom materiaal mee.
Dit Belgische hoogst interessante label van Ziggy Devriendt brengt de één na de andere boeiende plaat uit.
Zo ook If Paul K​​.'s Life Was a Movie, This Would Be the Soundtrack of His Death, een carrière omvattend album gewijd aan wijlen Patrick Stas. 
We horen typische jaren '80 synthpop, voorlopers van wat een paar jaar later new beat zou heten.
De tien tracks op deze compilatie werden geplukt uit uiterst zeldzame cassettes en onuitgebrachte demo's en schetsen Stas' web van stijlen, variërend van sombere postpunkgoth met de vroege band General Thî et les fourmis tot golvende orgeldub als Albert Et Guido en solo werk onder het alias Paul K. 
Elk van hen geeft een verfijnde smaak aan verschillende aspecten van Stas' muzikale persoonlijkheden, hij was ook oprichter van het label Home Produkt.
Het idee voor dit album ontstond reeds in 2018 maar in 2020 overleed Patrick Stas en werd het in 2023 uitgebracht als een postuum eerbetoon.
Hier te koop:
 
Ook op Stroom uitgebracht: Dali Muru & The Polyphonic Swarm, een experimenteel muziekproject van dichter, filmmaker en zanger Dalia Neis, producer Enir Da en multi-instrumentalist Charles Lmx.
Ze combineren middeleeuws geïnspireerde poëzie met filmische soundscapes en elektronische muziek. 
Een interview ter introductie:
Een heel boeiend project, we luisterden naar de a-kant, hier integraal te beluisteren, fysiek uitverkocht:
 
Isidore Genois ging verder met de nieuwste van ARtroniks, Transit is een EP met vier tracks, vooral de schitterende eerste tragere track kon ons bekoren maar die is helaas niet te beluisteren op Bandcamp:
Verwacht je aan techno-achtige dubstepmix doordrenkt met cyberpunk-sferen.
En het is met Plantpower mastering...dat lees ik graag.😀 
Hier is iets meer te horen: 
 
Peter ging verder met een plaat uitgebracht op het Griekse Sound Effect Records.
Gishra L'anani (2022) is het debuutalbum van King Isxan. Die combineren Arabische Maqams melodieën met neo-psychedelische invloeden. 
De maqam-invloeden en het gebruik van asymmetrische ritmes geven het album een eigen karakter, waardoor het niet zomaar psychedelica is, maar psychedelica met regionale wortels.
Halfweg de plaat merkte Peter op dat de band uit Tel Aviv afkomstig is...
Ik vond online geen informatie betreffende het standpunt van de band ivm de gruwelijkheden die worden aangericht in Gaza. 
Het album is hier te beluisteren:
Een recensie en interview:
 
Verder ging het met Claudio Fagnani en Giuseppe Palmieri, zij vormen het Italiaanse duo Bait & Borghi.
In 2020 brachten ze hun debuut Flatform uit.
Net als de vorige plaat een obscure vondst van Peter die hij "op goed geluk" kocht tijdens de uitverkoop van ZoeZoe Records in Gent.
We beluisterden één kant van de plaat en die viel in de smaak. Het album bouwt goed op, niet echt een rockplaat, de elektronica voert de boventoon, sfeervolle muziek die bij momenten filmisch klinkt.
Op de hoes staat een zinkend olieboorplatform in de Adriatische Zee maar deze plaat blijft tot het eind overeind.
 
Al veel goede muziek gepasseerd deze avond dus vond ik dat het nodig was om het niveau wat te laten zakken, en nog geen klein beetje.
Ik liet een aantal zogezegde"banned songs" horen die ik was tegengekomen in, ik weet niet meer welke krocht van het internet.
Er staan honderden van dergelijke songs op YouTube, maar ik beperkte me tot vier stuks, de pornoficatie van de Amerikaanse muziekgeschiedenis in een notedop.
Ik vermoedde al dat het AI gegenereerde songs waren en na wat opzoekwerk blijkt dit ook zo te zijn. 
  
Wel goed gemaakt, het SUS Records label waar de meeste van de songs op worden uitgebracht is zelfs terug te vinden op Bandcamp en Discogs, voornamelijk songs van Wilma Fingerdoo maar ook een single van Case, een Britse punkband uit de late jaren '70 en vroege jaren '80 die worden geassocieerd met de Oi!-scene.
Die hebben niets te maken heeft met de huidige overload aan funny pornsongs, wellicht heeft iemand dit label gewoon gepikt om het AI project geloofwaardiger te maken?
 
De beschrijving op Bandcamp verklaart alles:
SuS Records - Bringing back the songs that never were!
Maar grappig zijn de zogezegde verboden songs uit de jaren '40 en '70 wel.
Luister maar naar Anita Mandely haar I Wanna Sit on Your Face:
Het peil zakte nog wat lager met I Like It in the Pooper en Isn't Gonna Suck Itself van ene Anita Hardcok.
The Beaver Divas mochten afsluiten met hun "seventies" song The Wrong Hole.😁
Dit is slechts een kleine bloemlezing van wat er de voorbije maand werd losgelaten op YouTube, de meeste commentaren op de video's zijn fake, de meer dan 100.000 volgers zijn wellicht echt...iemand is zich hier aan het amuseren en verdient er nog goed aan ook.

Terug naar de serieuze muziek van een serieuze muzikant.
Marc Debroey kennen we vooral als de man achter Sebastopol.
Deze zomer bracht hij een bijzonder compilatiealbum uit.
Zijn persoonlijke selectie van tracks, stukken, live-werk, enz,... gedurende het tienjarig bestaan van Sebastopol. 
Uitgebracht in een zeer gelimiteerde oplage op een USB-stick in creditcardformaat met enkele heel leuke en prachtige gadgets als extraatje.

 
Op de USB-stick staan naast 10 muziek tracks en enkele foto's ook 7 video's, daarvan toonde ik een live video van een concert in Halle die niet online is te vinden
De muziektracks staan wel op Bandcamp.
 
Koen was voor het eerst aanwezig op de luisteravond, niet alleen fysiek, ook als deel van The Roswell Incident, die brachten een vervolg uit op hun Trapped album uit 2019.
Trapped Part Two kwam dit voorjaar uit en bestaat uit twee lange tracks,
Calculating the Space‑Time Gradient en The Singularity Escape‑Gate waarnaar we deze avond luisterden.
Zoals we van Koen en Jan Buytaert gewoon zijn nemen ze de tijd om een nummer op te bouwen, tijd ook voor de luisteraar om mee te glijden in hun ambient soundscapes met Berlin School sequencer invloeden.
TRI staan reeds meer dan vijftien jaar aan de top in het genre Berlin School en ze blijven verrassen, waar vele anderen in het genre in herhaling vallen weten de Buytaert Brothers telkens de luisteraar te boeien met hun inventieve klanktapijten.
Om alle details goed waar te nemen beluister je dit album best met een koptelefoon op.
Hier te koop, één track werd vrijgegeven:
 
Pieter vervolgde met opgefrist werk van Joost Carpentier aka Dreun, Sjoko en Jovica Storer.
Pieter Gyselinck (Lounasan/Music For Installations) masterde het album Mantra, daaruit hoorden we twee tracks.
Joost had bij zijn overlijden nog heel wat muziek staan op harde schijven, daarvan zal zeker nog materiaal worden uitgebracht.
We hoorden Mantra 1 en 2, twee tracks die je kan catalogeren onder meditatieve ambient.
 
Van Pieter zijn Music For Installations project luisterden we naar Droneland 7, mogelijks is dit een werktitel, dit zal later wel duidelijk worden.
Wat wel duidelijk is dat het geen vrolijke luistertrip zal worden, Droneland klinkt dystopisch donker en experimenteel gelaagd.
Over onheilspellende soundscapes drapeert Gyselinck stuiterende beats, wat deze boeiende muziek tot een echt luisteravontuur maakt.
Nog niet uitgebracht en dus is er geen luisterlink... 
Het lijkt me wel muziek die het live goed zal doen, hoe moet dit wel niet klinken in een fabrieksloods ofzo... 
 
Peter liet een nummer horen van de fantastische neokrautband Moonfolks waar hij bij speelt.
Jeroen Saegeman, de zanger van de band, ging in het Duitse Rinkerode naar een concert van de Canadese band Apollo Ghosts en kwam daar in contact met Sebastian Voss van het DIY label Bureau Platiruma.
Die was danig onder de indruk van de muziek die ze spelen bij stille Duitse films uit de jaren 1920. 
Het gevolg is dat de track Steamy Windows op de Bureau Platiruma compilatie All Them Hippiekitsch - A Platiruma Summer of Love prijkt.
 
Moonfolks sloot deze zomer Zijspoor #3 op een grandioze manier af.
 
Tijd voor de klassieker, deze keer koos ik voor Starring Rosi uit 1973 van Ash Ra Temple.
 

Ash Ra Tempel was een Duitse krautrockband gecentreerd rond de innovatieve gitarist Manuel Gottsching.
Starring Rosi was hun vijfde album en anders dan de meer kosmische voorgaande albums.
Rosi Muller was Gottsching's vriendin toen het album werd opgenomen. 
Echt een zomerse plaat met kortere tracks dan wat we gewoon zijn van de band, de muziek is ook toegankelijker.
Het album bevat zeven nummers, wat ongewoon was ten opzichte van de vorige albums, die gewoonlijk twee of drie lange nummers bevatten. 
Naast Gottsching was ook drummer Harald Großkopf van de partij en producer Dieter Dierks nam wel eens de basgitaar in de hand.
Onder de fans zijn de meningen verdeeld over deze plaat, ik vond het ideaal om een zomerse dag mee af te sluiten.
Hier in één track te beluisteren:
 
De luisteravond zat erop, net als dit verslag.
Tot slot enkele concerttips uit mijn agenda: 
16/10: https://www.brusselsphilharmonic.be/en/concerts/minimalism-in-motion-glass-nyman-and-beyond-16-10-2025
En 23 oktober is er iets op til met Carl Deseyn, Jouni Isoherranen en Andy Declerck...
Een concert in The Mancave.👉 Sint Antoniusstraat 7, 8570 Ingooigem Anzegem.
 
En 17/11 is er luisteravond 139!
 
 
Antelias Musical Terveisiä

Bakerman 
Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)