Meer over de man op het eind van dit verslag, hij opende deze 133e luisteravond.
Lunz is een samenwerking uit 2002 met ambient en klassieke muziekcomponist Tim
Story waarmee hij sinds 2000 zeven albums uitbracht, 4 Hands op Erased Tapes Records uit 2022 was de (voorlopige?) laatste.
In 2005 werd Lunz heruitgebracht als Lunz Reinterpretations, een dubbel-cd waarvan de bonus disc herinterpretaties bevat door muzikanten als Lloyd Cole, Elbow, Ulrich Schnauss, Munk...,
Ik liet het grootste deel van het originele album horen terwijl de gasten zich installeerden en hun platen, cd's en digitale stuff toonden die deze avond aan bod gingen komen.
Volgens The Edge van U2 klinkt de muziek als een soundtrack voor een fantastische film...
Dit is toch wat ik hier lees:
Nog een recensie:
Twee jaar geleden werd het album heruitgebracht:
Er was er hier eentje bijna jarig en Patsker kraakte een flesje bubbels.
We moesten vier jaar wachten op nieuw werk van de Française, het was het wachten waard, hier kan je het album ontdekken:
Volgens Luminous Dash:
"Zalys laat op dit album haar dark ambient-golven in de kast liggen en
wentelt zich opvallend in eerder toegankelijkere kosmische gebieden.
Void Voyager is een bijna puur ambient-album geworden waar flarden synthwave en beats versmelten tot een verbeeldingskrachtige luisterreis.
De soundscapes op Void Voyager uiten zich in dromerige
etherische sferen waarbij ook nog melancholische en nostalgische
prikkels naar de oppervlakte komen.
Zalys’ klanklandschappen ontplooien
zich tot een innemend futuristische ruimteavontuur waar men zich
volledig in kan laten opslorpen.
Void Voyager is een heerlijke soundtrack met stimulerende transcendente eigenschappen voor een diepe innerlijke reis."
https://luminousdash.be/live/rhea-anantakara-schelderode-sint-martinuskerk-08-11-2024/
Daar kon dit kleinood reeds worden aangeschaft en deze avond werd een groot deel beluisterd.
Net als het concert een knap album, hier helemaal te beluisteren en/of aan te schaffen:
https://rhea3.bandcamp.com/album/luminescent-ties
https://nl.wikipedia.org/wiki/666_(album)
In 1972 uitgebracht en voor de fans is er nu de ultieme 4CD + Blu-Ray versie.
https://www.discogs.com/release/31840217-Aphrodites-Child-666-The-Apocalypse-Of-John-1318
Deze boxset bevat geremasterde versies van de originele albummix en de zeldzame Griekse LP-versie uit 1974 (die aanzienlijk andere mixen bevatte dan de originele LP-release).
Op de Blu-ray-schijf staat de 666 Atmos Upmix & 96 kHz / 24-bit Stereo Mix en als video content, een 28 minuten durende aflevering van de Franse televisieshow Discorama uit juni 1972 waarin Vangelis over het album praat.
De boxset bevat een rijk geïllustreerd boek met nieuwe teksten en originele interviews met de band, plus veel nog nooit eerder vertoonde foto's die Vangelis uit verschillende archieven in Europa verzamelde, kort voor zijn overlijden in mei 2022. Onze eigenste Carl Deseyn wordt eveneens bedankt!
Carl had immers goede contacten met Vangelis en zat nog samen met de bekende componist in de studio.
Het album bevat de bescheiden hit The Four Horsemen, 666 was hoofdzakelijk een project van Vangelis Papathanassiou en bracht een uiteenlopende onvoorspelbare mix die aanleunt bij progressieve rock, psychedelische muziek, hardrock, ambient, pop of gewoonweg ongeremde bizarre muziek.
666 groeide later uit tot een echte cultplaat.
We luisterden deze avond naar enkele maffe en/of geweldige tracks als The Capture Of The Beast, ∞ (Infinity) met een onaardse Irene Papas, Hic Et Nunc, All The Seats Were Occupied, The Four Horsemen en Aegian Sea.
666 groeide later uit tot een echte cultplaat.
We luisterden deze avond naar enkele maffe en/of geweldige tracks als The Capture Of The Beast, ∞ (Infinity) met een onaardse Irene Papas, Hic Et Nunc, All The Seats Were Occupied, The Four Horsemen en Aegian Sea.
Hier te beluisteren:
Wie deze bijzondere box in huis wil halen, hier nog te koop voor een kleine €85.
Evolutions, Contrast & Electronic Music van Henk Badings en Dick Raaijmakers, oorspronkelijk uitgebracht in 1958 onder de titel Electronic Music en opnieuw uitgebracht in 1968 als Evolution & Contrasts.
De naald ging op de heruitgave die door Fantôme Phonographique in 2017 werd uitgebracht.
Ze creëerden elektronische soundscapes met een nogal unheimliche sfeer.
Openingstrack Capriccio For Viool And Two Sound Tracks van Henk Badings is een vreemde dialoog tussen viool en 12 oscillatoren, dit zou zo kunnen dienen als soundtrack voor een horrorfilm.
Gecomponeerd in 1952 waar het werd gebracht op het Gravesano Music Festival in Zwitzerland, meer dan 7 decennia later klinkt de muziek nog steeds even fris en opwindend.
De track Genese is een compositie voor vijf audiofrequentie-oscillatoren uit 1958 die werd gecomponeerd voor de Wereldtentoonstelling in Brussel waar het ook werd opgevoerd, een geweldig stuk borrelende kosmische muziek.
 |
| Dick Raaijmakers |
Henk Badings zijn meer dan 14 minuten durende Evolutions werd gecomponeerd in 1958 en uitgevoerd door het Hannover Opera Ballet op een choreografie van Yvonne Georgi.
Contrasts (gemaakt met o.a. een Ondes Martenot) van Raaijmakers was op de originele plaat de afsluiter, het is een mix van wervelende geluiden, dreigende drones, abstract slagwerk en angstaanjagende stemmen in de achtergrond.
Dit album voor liefhebbers van vreemde elektronische muziek werd opgenomen in de Philips Physics Laboratory in Eindhoven.
Hier te beluisteren zonder de bonustracks:
Deze interessante podcast sluit perfect aan bij bovenstaande:
Pieter aka Lounasan sloot erbij aan met nieuw werk, A Walk With Ashes en Droneland, veelbelovend!
Uiteraard geen luisterlink...maar je wel kan naar zijn geweldige mixen luisteren op zijn Mixcloud pagina:
Murcof (Fernando Corona) staat al 23 jaar garant voor hoge kwaliteit, het is niet anders op zijn meest recente Twin Color (Vol.I).
https://www.discogs.com/release/32470743-Murcof-Twin-Color-Vol1
https://www.discogs.com/release/32470743-Murcof-Twin-Color-Vol1
Aline Corona, zijn dochter, staat in voor de ingetogen zang op de openingstrack van dit filmisch en dystopische album.
Wat naast de fantastische muziek nog een pluspunt is dat er een vervolg komt op dit meesterwerk!
Luister zelf maar:
https://murcofmusic.bandcamp.com/album/twin-color-vol-i
Volgens Oor:
"Sinds Cosmos uit 2007 heeft Murcof van alles uitgebracht, van studiosessies tot soundtracks en werk met derden, maar zelf beschouwt hij dit als zijn eerste échte album in zeventien jaar. De basis werd gelegd tijdens de pandemie (de beste man heet in het dagelijks leven overigens Fernando Corona, je kunt je afvragen of het een gemiste kans is of een verstandige keuze dat hij daar niets mee heeft gedaan).
Hij noemt deze plaat nostalgisch. Dat heeft geloof ik meer te maken met het feit dat hij ter inspiratie zijn decennia-oude demo’s weer eens opzette dan met de muziek op zich. Die voelt eerder tijdloos dan vervlogen."
https://oor.nl/albums/twin-color-vol-1/
Een uitgebreidere recensie:
https://acloserlisten.com/2024/11/14/murcof-twin-color-vol-i/
Twin Color is tevens een ongeziene audiovisuele beleving, gemaakt in samenwerking met de Brusselse beeldende kunstenaar Simon Geilfus.
Ze combineren video- en elektronica, futuristisch geluidsontwerpen en de nostalgie naar pop-elektronica met analoge synthese.
https://oor.nl/albums/twin-color-vol-1/
Een uitgebreidere recensie:
https://acloserlisten.com/2024/11/14/murcof-twin-color-vol-i/
Twin Color is tevens een ongeziene audiovisuele beleving, gemaakt in samenwerking met de Brusselse beeldende kunstenaar Simon Geilfus.
Ze combineren video- en elektronica, futuristisch geluidsontwerpen en de nostalgie naar pop-elektronica met analoge synthese.
Een heel bijzondere plaat van RG Rough is 70, een muzikale puzzel gemaakt met niets anders dan korte samples uit jaren '70 platen die in flarden werden gescheurd, en bewerkt om met de bekomen muzieksnippers nieuwe songs te smeden.
Het album bestaat uit tien delen (70 tot 79) en neemt je mee op een reis door een decennium dat mogelijk bestond in een parallel universum.
Deze bijzondere plaat had Patsker meegebracht, een bijzondere luistertrip en zeker iets voor fans van elektronische Duitse muziek van de jaren '70 en laat The Blue Room nu net vol van dit soort kerels zitten.
Net als al zijn ander werk te vinden op Bandcamp:
Dit album was een verderzetting van 60, hetzelfde concept maar dan met muziek uit de jaren '60, zou er nog een jaren '80 vervolg komen?
Meer over de man, zijn muziek en de totstandkoming van 70 lees je in dit interview:
Voor MUTUALISMX nodigde hij kunstenaars (waarvan KRMU de bekendste is) van over de hele wereld uit om samen te werken aan werk dat de vooroordelen die inherent zijn aan AI-modellen in twijfel trekken, en biedt hij een collectief alternatief dat als blauwdruk voor verder onderzoek kan dienen.
De opkomst van kunstmatige intelligentie belooft niet alleen een
revolutie van alle werkprocessen, maar ook een ingrijpende verandering
in luistergewoonten.
Als iedereen met één klik generieke nummers kan
genereren, neemt ook de interesse in niet-generieke vormen toe.
Er is
een enorm potentieel voor experimentele muziek, om het te gebruiken, heb
je moedige kunstenaars nodig die de nieuwe technologieën verwerven.
Valenzuela ontwikkelde AI en trainde die met kleine datasets waarmee de
twaalf kunstenaars aan de slag gingen.
MUTUALISMX is er het resultaat van, een eclectische mix van ambient, drone, musique concrète, techno en
IDM.
Een stuk interessante academische muziekgeschiedenis, we luisterden naar enkele tracks waaronder het verbluffende Tza Tun Tzat van Daniela Huerta, zonder voorgaande informatie zou je niet vermoeden dat hier AI werd gebruikt.
Ook deze staat helemaal op Bandcamp:
In 2023 brachten ze het compilatiealbum Chrestomathy uit, het bevat onder andere hun album Al-Khawarizmi, een eerbetoon uit 2015 aan de vader van algebra en moderne astronomie.
Peter stelde voor om enkele tracks uit Al-Khawarizmi te beluisteren.
Heerlijke muziek, buiten was het herfstig maar wij hadden het gevoel dat we in een groezelige gribus, anno 1975 ergens in een woestijnstadje, waren terecht gekomen.
Heerlijke muziek, buiten was het herfstig maar wij hadden het gevoel dat we in een groezelige gribus, anno 1975 ergens in een woestijnstadje, waren terecht gekomen.
Doet me wat aan Black Flower denken, maar dan met meer elektronica en een grotere hoek af.
Chrestomathy staat niet op Bandcamp maar Al-Khawarizmi gelukkig wel:
van Midori Takada & Lafawndah.
Een nieuwe muzikale en filmische samenwerking tussen de Japanse componiste Midori Takada, de in Londen wonende Franse zangeres en producer Yasmine Dubois aka Lafawndah en filmmakers Partel Oliva (Lola Raban-Oliva & JR Etienne).
Le Renard Bleu was in 2018 de eerste release van Takada in
bijna 20 jaar en stelt zeker niet teleur. Voor degenen die haar enkel
kennen van haar debuutalbum Through the Looking Glass uit 1983, is deze nieuwe EP net zo suggestief en heerlijk speels als haar klassieke werken.
De muziek is opgebouwd rond de mythe van de vos, een aanwezige figuur
in Japanse volksverhalen.
Archetypisch sluw en chaotisch kan de vos
traditioneel fladderen tussen de rijken van hemel en aarde, waardoor
chaos ontstaat.
De vos van Takada is niet
anders: haar marimba-lijnen hebben een energie die het vredige, ritmische
omgevingsgeluid ontwrichten.
Hier te beluisteren:
De man is nog steeds actief, rond zijn verjaardag gaf hij een paar concerten in Duitsland en Oostenrijk.
https://www.roedelius.com/concerts
De man maakte de opkomst en neergang van de nazi's mee, speelde als kindacteur in Duitse propagandafilms. Tijdens de oorlog vond hij troost en toevlucht in Oost-Pruisen, waar hij een affiniteit met de natuur ontwikkelde die zijn hele leven zou duren. Uiteindelijk werd hij tegen zijn zin ingelijfd bij de Hitlerjugend.
Later werkte hij als tuinier, masseur en verpleger, de Stasi aanzag hem als een spion en pakte hem op...Roedelius besloot te vluchten naar het Westen. 
Hans-Joachim Roedelius: "We waren allemaal 'niet-muzikanten', niemand van ons wist hoe we moesten structureren of componeren. Je zou kunnen zeggen dat we muzikale actievoerders waren. We moesten alles doen wat we konden doen om te zien of het werkte of niet. En na een tijdje werkte het wel." 
Hij is mede oprichter van Duitse cultbands Cluster en Harmonia, en werkte samen met tal van grote namen uit de rock en elektronica zoals Brian Eno (die overigens grote fan was van Cluster en Harmonia), Holger Czukay, Dieter Moebius, Michael Rother (Neu!), Tim Story, Stefan Schneider en recent Carl Michael Von Hausswolff.
Zijn levensverhaal leest als een filmscenario.
Na de oorlog moest hij dienst nemen bij de DDR Volksarmee waar hij een poging deed om te deserteren wat hem twee jaar gevangenis opleverde met inbegrip van dwangarbeid in de koolmijnen.
Net voor het bouwen van de Muur in 1961 ontsnapte hij naar West-Berlijn.
Daar ging hij aan de slag als schoonheidsspecialist en therapeut, later ook muzikaal therapeut.
In 1968 was Roedelius medeoprichter van de muziek commune die bekend staat als Human Being en richtte met de conceptuele kunstenaar Conrad Schnitzler het Zodiak Free Arts Lab op, het centrum van de ondergrondse cultuur in Berlijn.
Het maakt deel uit van de prehistorie van Krautrock.
Voor wie zin heeft in een potje chaos...een uur durend stuk improvisatie uit die dagen met tollende percussie,
gezangen, gedempte, industriële drones en sombere koperblazers.
Roedelius werd één van de belangrijkste kunstenaars uit de West-Duitse tegencultuur van de jaren zestig.
De man is een legende voor de Krautrock en de pioniersjaren van de elektronische muziek.
Net als Woody Allen's Zelig is hij een merkwaardig alomtegenwoordige figuur op verschillende belangrijke historische punten in de tijd, hij was een belangrijke speler bij de geboorte van Kosmische muziek, Krautrock, Synth Pop en Ambient.
Je kan hem ook kennen van zijn werk met het ambient jazz trio Aquarello.
In zijn latere solo carrière zou hij blijven experimenteren met melodieuze pianopartijen naast ambient en aanzetten tot techno.
Zijn oeuvre beslaat een periode van 55 jaar met meer dan 100 titels en gezien hij nog steeds actief is breidt die misschien nog verder uit.
Voor deze avond koos ik voor het album Jardin Au Fou uit 1979.
Het is één van zijn vele meesterwerken, wie een track als Rue Fortune tegelijk vrolijk en duivels kan doen klinken moet wel uit speciaal hout gesneden zijn.
Dit lijkt op een ritje op een kermis draaimolen, maar dan eentje in een surreële wereld waar niets lijkt wat het is.
Het album staat integraal met bonustracks op Bandcamp:
Een recensie om af te sluiten.
De laatste luisteravond van 2024 zat erop, net als dit verslag.
Antelias Musical Terveisiä
Bakerman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten