maandag 28 maart 2022

Luisteravond 117 ~ Maart 2022

Deze avond zou muziek uit Oekraïne een blauw-gele draad vormen door de luistersessie, toch begon ik met twee recente Belgische albums.
Distant Fires Burning aka Gert De Meester gaat met Inperspectycon Vol.2 verder waar Vol. 1 een half jaar geleden stopte, een door luisteraars en recensenten zeer gewaardeerd album.
De eerste drie nummers op Vol. 2 zijn origineel van De Meester en lijken de afsluiter van het eerste album te zijn, de overige zes zijn remixen van collega-labelartiesten.
Alweer een sterk en bij momenten verrassend album!
Ook Igloo Magazine is die mening toegedaan.
"Het album is op zijn best als je het kenmerkende Audiobulb-geluid hoort van minimalistische, soms bijna microscopisch kleine, glitchy ambient IDM, en er is ook een met galm doordrenkte ambient drone."

Wanneer Andy Bloyce (GB), Tom Coppens (B) en Ruud Heij (NL) samen aan de knoppen draaien noemen ze zich
Kubusschnitt.
Tussen 1999 en 2010 brachten ze zeven albums uit, daarna werd het stil alhoewel ze elk betrokken waren in andere projecten.
Nu is er The Core, een geweldig nieuw album met vier fantastische Berlin School tracks.
Patsker Omaer Beguin van Luminous Dash: "The Core staat als een huis met vier fascinerende verdiepingen die gevuld zijn met uiteenlopende kosmische sferen. Bloyce, Coppens en Heij blazen met dit indrukwekkend album vriend en vijand gewoon weg." 
Hier is het album te beluisteren / aan te kopen, net als 20 andere albums en live opnames.
 
German Popov
aka Our Man From Odessa (OMFO) ruilde in 1989 zijn geboortestad Odessa in Oekraïne voor Amsterdam.
Zijn inspiratie haalt hij uit zijn reizen door Oost-Europa en Centraal-Azië én de sterrenhemel, toch maakt hij geen kosmische muziek.
In 2004 bracht hij Trans Balkan Express uit, daarvan werden twee tracks opgepikt voor de soundtrack van de eerste hilarische Borat film uit 2006. 
Bij speciale gelegenheden maak ik weleens een taart en deze keer was het niet anders, een frangipane taart met een laag marsepein in de kleuren en vorm van Oekraïne.

OMFO
is van veel werelden thuis, dat is te horen in zijn gevarieerde en avontuurlijke creaties.
Door gebruik te maken van zowel analoge synths en oosterse instrumenten zoals Arabische en Indonesische muzikale schalen, gecombineerd met futuristische ritmes, wordt de luisteraar meegenomen op een unieke muzikale reis.
We beluisterden vijf tracks uit Kosmotropos, de eerste op zijn eigen label Tropos Records, gelinkt aan een Amsterdamse Tea Culture Club.
Hier kom je meer te weten:
 
Carl liet ons kennis maken met
Oksana
Linde, die werd in 1948 geboren te Caracas, Venezuela, in een familie van
Oekraïense immigranten.  
Haar werk werd bekend aan het begin van de jaren 80, samen met de opkomst van een nieuwe scene van Venezolaanse elektronische synthesizermuziek.
In die jaren '80 ging ze aan de slag met een geleende Polymoog-synthesizer, een TEAC open-reelbandrecorder en een Moog Source.
Ze richtte een thuisstudio op en begon te componeren, later zou ze een 16-kanaals mixer, een Roland Tape Echo, een TR-505-drummachine, een Korg M1 en jaren later een Korg TR-88 toevoegen.
 
De muziek van Oksana Linde kan intens hypnotiserend en psychedelisch zijn, maar ook melodieus en speels. Een Zuid-Amerikaanse versie van
Delia Derbyshire, Suzanne Ciani of Laurie Spiegel.
Ze maakte meer dan zestig composities maar haar muziek was in geen enkele platenkast te vinden, op twee tracks na die op compilaties stonden.
Daar komt verandering in nu het Peruaanse experimentele muzieklabel Buh Records het overzichtsalbum Aquatic And Other Worlds heeft samengesteld.
Daar staat muziek op dat Linde tussen 1983 en 1989 heeft opgenomen.
 
De track
Mariposas Acuáticas
stond in 1985 op de verzamelaar SNX en zo kregen we toch een voorsmaakje, mij doet het aan Raymond Scott denken:
Voor de prijs van een inkomticket voor een bandje dat binnenkort concerteert in een Belgisch stadion kan je deze 4-LP SNX in huis halen.
Aquatic And Other Worlds (met artwork van René Sanchez) verscheen op 25 maart in een oplage van 300 vinyl kopieën, ik denk dat het nu al een collector's item is. 
Intromersión, de openingstrack:
Op de dag van de luisteravond kwam ook dit online maar dat had ik dus niet opgemerkt, een korte docu over haar leven:
Op haar Bandcamp pagina zijn 17 recentere tracks te horen:
Net als haar ouders is Oksana Linde een veelzijdig kunstenaar, getuige dit artwork:
 
Wie meer wil te weten komen over vrouwelijke elektronische muziek pioniers stemt aanstaande donderdag 31 maart best af op Canvas voor de docu Sisters With Transistors.
 
Ik ging verder met SVZZ, hun muziek is gebaseerd op eenvoudige en heldere ideeën, gekruid met knipsels uit video-memes en tekenfilms.  
Geen ingewikkelde avant-garde, des te meer jeugdige energie.
Zelf omschrijven ze hun muziek als "hooligan style from the streets of Odessa".
 
Op hun album Bad Trip (2021) staat Odessa Acid, een knappe acid track: https://getbuzy.bandcamp.com/track/odessa-acid 
 
De ontdekkingstocht door het verrassende Oekraïense muzieklandschap bracht mij bij Anton Kats.
Die verliet enkele jaren geleden Cherson in Oekraïne en kwam in Berlijn terecht, waar hij na het verkrijgen van zijn paspoort naar Engeland doorgereisde.
 
Kats
is onderzoeker en docent met ervaring in het ontwikkelen van experimentele academische curricula aan de Weissensee School of Art, Berlijn.
Was ook docent aan de Ravensbourne University in Londen en gastdocent aan de New York University en Goldsmiths University of London
Zijn werken zijn tentoongesteld en uitgevoerd in onder meer de SAVVY Contemporary, Serpentine Galleries, Tate Modern, Tate Britain, Victoria and Albert Museum, de Showroom Gallery, Bergen Kunsthall, Kochi Muziris Biennale, Haus der Kulturen der Welt en op Documenta 14 in Athene en Kassel... nog meer te lezen op zijn website:
 
Vorig jaar in Amsterdam presenteerde hij zijn Sound Crystal, een interactieve sonische sculptuur van stalen buizen in de vorm van een kristal en een mobiel geluidslaboratorium: http://zone2source.net/nl/retune/
Een heel interessant muzikaal project is MÆKUR, een samenwerkingsproject met Maiа Urstad en Eva Rowson
Dit collectief synthetiseert artistieke, sonische en radiofone praktijken om communicatietechnologieën, amateurradionetwerken en archiefpraktijken te onderzoeken.
 
Ze stonden er twee jaar geleden mee op Sonic Acts:
Op CONDITIONS: 1218-0719 staan live optredens en fragmenten uit het MÆKUR-archief, inclusief opnames van de Blind Veterans UK Amateur Radio Society, Bergen Broadcasting Association en het radioarchief van Deutsche Welle
Ik liet de tracks Small Crystal en RS 52 horen, schitterend werk dat ons aan Biosphere deed denken:
Pieter liet de naam van Jana Winderen vallen en bij het schrijven van dit verslag stootte ik inderdaad op een connectie.
Maiа Urstad maakt samen met Winderen (en een hoop andere muzikale kleppers) deel uit van het befaamde Freq_Out van Carl Michael Von Hausswolff (vader van...).
 
Tijd voor wat jolijt en daar zorgde de comedian Douglas Stevens, beter bekend als Red Peters voor.
Zijn When I Jerk Off, I Think Of You deed The Blue Room schudden van het lachen.
Ik deed er nog een schepje bij door twee tracks uit zijn debuutplaat I Laughed...I Cried...I Fudged My Undies! te draaien.
Blow Me (You Hardly Even Know Me), hier in een versie met Todd Rundgren:
 
En uiteraard kon You Promised The Moon (But I Preferred Uranus) niet ontbreken:
Ik had nog muziek van Gross National Productions klaar staan, een band waarvan hij de leadzanger was, maar ben het vergeten draaien... 
P-Flaps And Low Blows uit 1972 was hun enige plaat, twee tracks daaruit.
Peter hoorde bij Red Peters wel enige gelijkenis met Frank Zappa en ja hoor, Gross National Productions speelde het voorprogramma van heel wat grote bands en één ervan was Frank Zappa and The Mothers of Invention.
Red Peters leerde ik kennen door het Radio 1 middagprogramma Nieuwe Feiten op waar er muzikaal wel vaker buiten de lijntjes wordt gekleurd.
Hier meer info over de man, zo kom je te weten dat hij in augustus 2011, terwijl hij op vakantie was op Martha's Vineyard, per ongeluk een scheet liet voor de ogen van Barack Obama:😅
 
Ik hield de gekkigheid nog even aan met één van de aliassen van Brusselaar Julien Itterbeek, de man is ook lid van Chrome Brulée.
Als Palla Templouf staat hij met de track Ping en Keun op Elsewhere Junior I: A Collection Of Cosmic Children's Songs.  
Dit bizarre album met van de pot gerukte kindersongs werd samengesteld door de Belgische veelzijdige en eclectische muziekfanaat DJ soFa.
De dubbelelpee bevat zowel nieuwe als oude composities uit een breed scala aan landen, allemaal gecentreerd rond de jongste bewoners van onze planeet Aarde. 
 
De compilatie is 2,5 jaar in de maak geweest, waarbij soFa obscure stukken van over de hele wereld verzamelde
  en jonge medewerkers inspireerde om nieuwe tracks te produceren, voornamelijk door middel van analoge synthesizers en vintage drummachines. 
Het resultaat is een thematisch en sonisch homogene collage van kosmische kindermuziek.
PM Production's Pêle-Mêle is één van de weirde pareltjes op deze bijzondere compilatie:
De plaat werd uitgebracht door Kenneth Bagers's Music For Dreams en is integraal te beluisteren of aan te kopen via Bandcamp:
 
Het was rap gedaan met lachen toen Patsker Blood In Our Wells (2006) van de Oekraïense black metalband Drudkh in de player schoof.
De meeslepende melodieën brengen wel sfeer in de muziek.
Naast folk sluipt er ook wel wat nationalisme in hun muziek... 
De teksten werden ontleend aan Slavische dichters en gaan over wanhoop, pijn en vaderlandsliefde.
Volgens Metalfan.nl is dit verplichte kost voor liefhebbers van deprimerende black metal:
 
Hier kan je luisteren én hun vlag kopen!

Ik ging terug naar eigen land met het fantastische Black Flower.
Die brachten begin dit jaar het prachtige Magma uit.
We zagen ze een paar weken geleden in de Handelsbeurs dit album live brengen, hun concerten zijn steeds een feest, het was letterlijk een verademing om nog eens zonder restricties een concert bij te wonen.
Björn Comhaire van Luminous Dash was ook van de partij:
 
Er stond nog veel muziek klaar dus beperkte ik me tot de tracks Half Liquid, Deep Dive Down en Morning In The Jungle (met Meskerem Mees).
Staat wel integraal op Bandcamp:
Bandleider Nathan Daems geeft meer uitleg over de plaat in een interview bij Jazzenzo: http://www.jazzenzo.nl/?e=4816
Meer hoef ik er niet over te vermelden, online struikel je over de positieve reviews:
    
 
 
Oorlog is verschrikkelijk, op de trap van gruwelijkheden staat net daaronder het album A Hard Day's Night uit 1964 van The Nutty Squirrels.
Het was Isidore Genois die ons hierop trakteerde...
Dit zijn Don Elliott en Sascha Burland.
Die voelden de noodzaak om als eekhoornduo bekende hits van een laagje Chipmunks te voorzien.
Dit was hun derde album, hier te beluisteren en bij voorkeur met koptelefoon, best eentje dat op bouwwerven wordt gebruikt en geen of weinig geluid doorlaat. 
Meer info over The Nutty Squirrels kan je hier lezen:
NUTS! Zou generaal McAuliffe zeggen!
 
Elliot
was nochtans een heel getalenteerde jazz muzikant, leidde zijn eigen orkest en speelde bij de grootsten uit de jazzgeschiedenis zoals Dizzy Gillespie, Quincy Jones, Tony Scott, Bill Evans, Paul Desmond, Max Roach, Dinah Washington en Michel Legrand.
Burland zat bij The Idiots...dat kan één en ander verklaren.😆
Hij was ook bekend als de componist van Sounds, het thema dat wordt gebruikt door het tv spelprogramma What's My Line? dat liep van 1957 tot 1967, en No Matter What Shape (Your Stomach's In), een Alka-Seltzer tv-commercial jingle, dat zal zeker hebben geholpen tegen hoofdpijn!

Nog eentje om het af te leren en...Patsker op de kast te jagen, Bang! (1959) uit hun titelloze debuut:
https://www.youtube.com/watch?v=KcbTUp6WYJ0

Het Armeense Gurdjief Folk Instruments Ensemble werd opgericht door pianist en componist Levon Eskkenian om de piano arrangementen van de Armeense en Griekse componist en filosoof
George Ivanovich Gurdjief etnografisch authentiek te spelen.  
Het Syrische Trio Hewar rond de klarinettist Kinan Azmeh, oud-speler Issam Ravea en zangeres Dima Orsho verbindt Arabische muziek met jazz invloeden en westerse klassieke muziek.
De twee gezelschappen brachten in 2018 een gezamenlijk concert in de Elbphilharmonie in Hamburg.
 
Peter liet ons daaruit een prachtig fragment horen:
We luisterden ook even naar deze Switchblack Mixcloud dat Peter ons aanraadde, een mix met Oekraïense postpunk-, gothic- en darkwave tracks.

h
ttps://www.mixcloud.com/switchblack/switchblack-10-03-2022/ 
Hier ook te beluisteren met meer gegevens over de artiesten:
Switchblack is het wekelijkse uurtje "zwarte muziek" van Radio Scorpio.
 
Ik ging verder met drie tracks uit A Dove Has Spread Her Wings: Relief for Ukraine, een verzamelaar van het Zweedse label Northern Electronics.
Dasha Rush - Mental Highway:
Bergqvist - Your Planet:
Daniel Avery - U:
Deze Sonic Charity Collection verzamelt fondsen om kinderen en gezinnen te helpen die lijden onder de huidige Russische invasie.
Alle opbrengsten gaan naar Unicef Oekraïne.
 
Isidore hield het bij techno door Gui Boratto's Chromophobia nog eens te draaien. 
Blijft een knap album, minimalistische tunneltechno voor lange autoritten.
Een recensie uit het jaar van release 2007:
Het was het tweede album van de Braziliaan en het eerste dat werd uitgebracht bij Kompakt, staat integraal online:
 
 
Na de beats was het tijd voor een moment van bezinning.
Daar zorgde Stefaan voor, die liet ons kennis maken met de Zweed Fabian Rosenberg, als Klangriket maakt hij prachtige neo-klassieke ambient.
In 2016 besloot hij zijn bestaan ​​als geschoold trompettist de rug toe te keren om  zijn eigen visie op muziek waar te maken.
Hij bracht enkele ep's uit waaronder Tjärn.
Die 18 minuten van hemelse schoonheid kan je hier beluisteren of aankopen, koop je fysiek...er is nog 1 exemplaar, en 2 minuten geleden waren er het nog 2...
Check zeker de rest van zijn muziek, er is ook een reworked album van Tjärn:
Tot slot een recensie en een interview:

Terug naar het onrustige nabije Oosten met For Peace. Against War. Who Is Not? A Compilation For The People Of Ukraine.
Dit is een digitale compilatie uitgebracht op Component Recordings.
Elizabeth Virosa & Robert Galbraith (Snowbeasts) en Kai Niggemann zijn muzikanten die hun steentje bij dragen door geld in te zamelen en mensen bewust te maken van de humanitaire ramp die zich momenteel in Europa voltrekt.   
Artiesten over de hele wereld in genres als  experimenteel, ambient, industrial, techno en aanverwante stijlen werden gevraagd muziek te leveren voor deze compilatie.
For Peace. Against War. Who is not? is een citaat van Susan Sontag, een Amerikaanse schrijver, filmmaker, filosoof, leraar en politiek activist.
Alle opbrengsten van de verkoop van deze compilatie worden gelijk verdeeld tussen de goede doelen Vostok SOS en het Oekraïense Rode Kruis.
199 tracks en evenveel artiesten/bands uit 27 verschillende landen verlenen hun medewerking.
O.a. Wolfgang Flür (ex-Kraftwerk), Stephen Mallinder (Cabaret Voltaire), Jack Dangers (Meat Beat Manifesto), Scanner, Cico Beck van The Notwist, Schneider TM, die ANGEL (Schneider TM met Ilpo Väisänen van Pan Sonic, feat. Zappi Diermaier van FAUST), HHNOI, Oneirich, Machinefabriek en nog 189 bekende en minder bekende namen.
Om te vermijden dat de luisteravond op een luisterweek zou uitdraaien beperkte ik me tot de tracks van
Flür en Mallinder.
De compilatie is integraal te beluisteren of beter, aan te kopen:
 
DakhaBrakha
is een Oekraïens folkkwartet dat in in 2004 werd opgericht in het Kiev Centrum voor Hedendaagse Kunst DAKH door de avant-garde theaterregisseur Vladyslav Troitskyi.
https://www.dakhabrakha.com.ua/
Door Indiase, Arabische, Afrikaanse, Russische en Australische traditionele instrumenten toe te voegen, creëert het kwartet een verbazingwekkend krachtig en vocaal bereik.
Ze geven concerten over heel de wereld en duiken regelmatig op in soundtracks zoals in de Fargo serie
.
We luisterden naar Nad Dunaem, een prachtige track uit hun derde album На Межі.
 
Voor de klassieker eraan kwam verblijdde Patsker ons nog met een heel knap album van Vlad Dobrovolski.
https://dobrovolski.net/About
Die werd geboren in Siberië en woont en werkt in Sri-Lanka. Hij maakt geluidsinstallaties, brengt elektroakoestische concerten en geeft workshops en lezingen.

Dobrovolski is een meester in het creëren van fantasierijke klankteksturen.
Playbacks For Dreaming, zijn zesde album is uitgebracht op het Oekraïense label Muscut.
Een prachtplaat! De opbrengst gaat naar liefdadigheid in Oekraïne.
 
De klassieker van deze avond had niets met oorlogen en dictators te maken, ik koos voor een soundtrack van Vangelis.
De Griekse componist hoeft geen introductie, zijn indrukwekkende carrière begon midden de jaren '60 van vorige eeuw en tot op heden brengt de man muziek uit, zoals vorig jaar het album Juno to Jupiter.
Het muzikale talent van Vangelis was al duidelijk vanaf z'n 4de levensjaar.
Z'n ouders wilden dat hij leraar werd, maar dat zinde de jonge Vangelis niet, hij vond eigen ontdekking en ervaring véél belangrijker.
Na z'n schooltijd vormde hij met enkele vrienden de groep Formyn, begin de jaren zestig scoorde de groep hits in Griekenland.
In 1968 verhuisde hij naar Parijs en vormde met Demis Roussos en Loukas Sideras de band Aphrodite's Child
Tijdens de 3 jaar die daarop volgden, scoorden ze de ene Europese hit na de andere. 
Net voor het uitbrengen van het dubbel-album 666, splitten ze.
Vangelis bleef in Parijs rondhangen, en werkte aan de soundtracks voor films van de Franse producer Frederic Rossif.
In 1970 componeerde hij de soundtrack voor L'Apocalypse Des Animaux, een zesdelige documentairereeks over het dierenrijk.
Het duurde tot 1973 tot deze werd uitgebracht op vinyl en deze avond dus onze klassieker, het was heerlijk om deze tijdloze plaat nog eens terug te horen.
Hier te beluisteren:


Carl, grote fan en grote kenner van de man zijn werk stuurde ons dit fragment van een
repetitie voor een concert in de Parijse Olympia in 1974 .
 
De avond zat erop, net als dit verslag, het schrijven van dit verslag ging gepaard met heel wat muziek o.a. deze mix van Studio AntennA:
Bij de volgende luisteravond in mei zullen we 20 jaar Blue Room gewijs aan het luisteren zijn...

Antelias Musical Terveisiä


Bakerman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten